Σβήνω τον κινητήρα… Η μοτοσυκλέτα κυλάει πια αθόρυβα στην στριφογυριστή κατηφόρα προς το Μεσολόγγι. Οι ήχοι των ζουρνάδων και των νταουλιών σβήνουν κι αυτοί αργά πίσω μας, στο Μοναστήρι του Αη Συμιού. Ο αδελφικός μου φίλος Γιάννης κάθεται πίσω μου και χωρίς να τον βλέπω, ξέρω ότι έχει τα μάτια του κλειστά… Και η Έκσταση από την μυσταγωγία της ολονύκτιας αυτής μοναδικής εμπειρίας που ζήσαμε είναι ακόμη εκεί.
Αριστερά μας βλέπω τον ήλιο να ανατέλλει και μου έρχεται στο μυαλό ο στίχος του Λοίζου “…με το νταούλι και με το ζουρνά καλημέρα ήλιε καλημέρα”.
Το πανηγύρι του Αη Συμιού στο Μεσολόγγι είναι μια από τις αρχαιότερες γιορτές στην Ελλάδα, με πολύ έντονο ιστορικό, θρησκευτικό και κοινωνικό χαρακτήρα.
Γίνεται στο τριήμερο της Πεντηκοστής και κορυφώνεται την ημέρα του Αγίου Πνεύματος στην μεταβυζαντινή μονή του Αγίου Συμεών κοντά στο Μεσολόγγι.
Ενσωματώνει στοιχεία από αρχαίες Διονυσιακές γιορτές, τον εορτασμό της απελευθέρωσης από τους Τούρκους μετά την έξοδο του Μεσολογγίου και την μεγάλη θρησκευτική γιορτή του Αγίου Πνεύματος. Κατά την διάρκεια του τριημέρου γίνονται πολλά δρώμενα, τόσο στο κέντρο της πόλης με παρέλαση “αρματωμένων” ιππέων, ντυμένων με χρυσοποίκιλτες στολές της εποχής της Επανάστασης του 1821, όσο και στο μοναστήρι με μεγάλο γλέντι, με φαγητά και ποτά, πάντα με την συνοδεία των παραδοσιακών μουσικών Ρομά της περιοχής. Ο συνδυασμός των αρχαϊκών ήχων του ζουρνά και του νταουλιού, συχνά οδηγεί σε έκσταση τους συμμετέχοντες μέσα από μια πολύ έντονη συγκινησιακή εμπειρία.
