Φωτογράφου ανυπομονησία, ασθένεια ανεξιχνίαστος…
Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς εκείνα τα λεπτά που είσαι στην αναμονή ή στον ”δρόμο” για το θέμα σου και ιδρώνουν οι παλάμες σου ή δεν σε χωράει ο τόπος.
Θες να ήσουν ”Εκεί”, ήθελες να τράβαγες τώρα και εσύ βρίσκεσαι εγκλωβισμένος στην μπροστινή θέση ενός αυτοκινήτου…
…στην μπροστινή θέση !
Πρόσεχα τα πολύχρωμα τραμ και τα παλιά λεωφορεία να διασχίζουν τους μεγάλους δρόμους του Πέρμ. Μου έκανε εντύπωση το πόσο συχνά ήταν τα δρομολόγια στην Σιβηρικη μεγαλούπολη. Έπρεπε όμως να βγω στο επαρχιακό δύκτιο για να προσέξω τις στάσεις των λεωφορείων. Καμία στάση δεν ήταν ίδια με την άλλη. Όλες διαφορετικές, όλες με διαφορετική εικονογράφηση ή θεματολογία. Ακόμα και εκείνες που δεν είχαν κάποιο σχέδιο ή φωτογραφία, είχαν διαφορετική κατασκευή. Το ξανά τσέκαρα σε άλλες διαδρομές μέσα στην πόλη. Καμία ίδια…
Από αφιερώματα και εκδηλώσεις για το Άτρωτο του Κόκκινου στρατού, έως Φρίντα Κάλλο και από Μαγιακόφσκυ έως εικονογράφηση αντάξια ρειβ πάρτυ.
Εκμεταλλεύτηκα όσο μπορούσα την μπροστινή θέση που σχεδόν πάντα καταλαμβάνει ένας φωτογράφος και βάλθηκα να …κρατήσω σημειώσεις.
