FeaturedTravel StoriesΕλλάδα

Αίγινα: Ποθητή και το φθινόπωρο

Είμαι στο πλοίο και κατευθύνομαι προς Αίγινα. Μικρή η διαδρομή, με μεταφέρει αμέσως όμως σε καλοκαιρινό μουντ κι ας βρισκόμαστε στο φθινόπωρο. Ηδη από το καράβι έχω αρχίσει να χαλαρώνω και απολαμβάνω τους -ευτυχώς- λιγοστούς συνεπιβάτες μου που αφήνονται στο δυνατό χάδι του ανέμου.

Ο κόσμος είναι χαλαρός, ξαπλώνει και κοιμάται στα καθίσματα, φορά τα σανδάλια του, κάθεται στην κουπαστή και σερφάρει στο κινητό του.

Την Αίγινα την είχα στο μυαλό μου λίγο σαν ένα νησάκι που βρίσκεται απέναντι από την Αθήνα και μπορούμε να πάμε όποτε θέλουμε, άσχετα με το εάν τελικά δεν πάμε ποτέ. Είχα να την επισκεφθώ για πάνω από 6 χρόνια, οπότε φέτος ήταν μια καλή ευκαιρία να το κάνω παρατείνοντας λίγο ακόμη το καλοκαίρι μου. Εκ πρώτης όψης τη θεωρείς… νησάκι, αλλά ψάχνοντας καλύτερα στο ίντερνετ ανακάλυψα πως η Αίγινα έχει έκταση 87,4 τ.χλμ., όταν η Μύκονος είναι 85,5 τ.χλμ. και η Σαντορίνη 76,19 τ.χλμ. οπότε, φάτε τη σκόνη της …ναυαρχίδες του τουρισμού!

Αυτή τη φορά έμεινα στην Πέρδικα που κοιτάζει προς Μέθανα με το νησάκι Μονή να δεσπόζει απέναντί της. Πήραμε το πρωινό καϊκάκι για το νησί και μέσα σε μερικά λεπτά ήμασταν σε κάτι τιρκουάζ νερά μούρλια! Δυστυχώς ήταν Κυριακή που τι σημαίνει αυτό; Πολλά σκάφη, πολλή φασαρία και βαβούρα, φωνές, μουσικές, η γνωστή νεοελληνική υστερία.

Με το που πατάς το πόδι σου στο νησί πέφτεις πάνω στο μπαρ με τις ξαπλώστρες, άρα δεν είναι αυτά για μένα. Χμμ, εξερεύνηση ΤΩΡΑ! Πήρα το μονοπάτι προς το πίσω μέρος του νησιού. Περπάτησα ανάμεσα σε παγόνια, παγονάκια που δεν είχα ξαναδεί και ελάφια.

Έμαθα πως από το 1960 έως και το 1990 το νησάκι ανήκε στην Ελληνική Περιηγητική Λέσχη. Τα μέλη της βοήθησαν στο να επιβιώσουν αυτά τα ζώα και να αποτελούν πλέον το οικοσύστημα της Μονής που είναι εξοικειωμένα με τους ανθρώπους. Στο νησί λειτουργούσε και οργανωμένο κάμπινγκ, απομεινάρια του οποίου βρίσκονται διάσπαρτα κάτω από τα πεύκα, δηλαδή πόσο σούπερ φανταστικό;

Περπατώντας στο μονοπάτι ανακάλυψα κι άλλα σημεία για μπάνιο, από βράχια αυτή τη φορά με εξίσου συγκλονιστικά τιρκουάζ νερά, όμως πάλι οι σκαφάτοι μου χάλασαν το κέφι καθώς μετά από λίγο ήρθαν και εκεί και έδεναν τα σκάφη τους πολύ κοντά στην ξηρά μπλοκάροντας τον ορίζοντά μου.

Σε κάποιο άλλο σημείο όμως, που τα βράχια ήταν πιο απότομα και το πέλαγος ανοιχτό -άρα απαγορευτικό για τα σκάφη- απόλαυσα ένα από τα πιο ωραία μπάνια της ζωής μου. Φοβερά μπλε νερά, θέα προς Αγκίστρι και Πελοπόννησο, περαντζάδα σκαφών και απόλυτη ερημιά και ηρεμία!

Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ αποφεύγω τη βαβούρα και την κοσμοσυρροή. Εάν είσαι σαν κι εμένα καλύτερα να μην πας στη Μονή ΣΚ, γιατί μάλλον δεν θα απολαύσεις το νησί όπως ακριβώς του αξίζει. Οπως ακριβώς αξίζει και σε σένα!

TIP: στο προβλητάκι που περιμένεις το καΐκι της επιστροφής δεν τηρείται η σειρά με αποτέλεσμα εάν είσαι πολύ ευγενικός και υποχωρητικός να περιμένεις το επόμενο ή το μεθεπόμενο δρομολόγιο. Δεν ήμουν υποχωρητικός!!!

Μια βόλτα στην Αφαία

Σε απόσταση 15 χλμ. από το λιμάνι της Αίγινας και χτισμένο σε έναν λόφο 160μ. θα βρεις τον διάσημο Ναό της Αφαίας που «πνίγεται» στα πεύκα και έχει μια ιδιαίτερη ενέργεια. Ο συγκεκριμένος Ναός μαζί με τον Παρθενώνα στην Αθήνα και τον Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο αποτελούν ένα νοητό ισοσκελές τρίγωνο (το ιερό τρίγωνο της αρχαιότητας, που οι αρχαίοι Έλληνες φρόντιζαν να τηρούν όταν πρόκειται για την αρχιτεκτονική και ενέργεια ενός ναού). Όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, υπάρχει ορατότητα μεταξύ των τριών αυτών ναών!

Ο Ναός που αποτελεί δείγμα αρχαϊκής αρχιτεκτονικής χτίστηκε το 500-490 π.Χ. πάνω σε προηγούμενο ναό, ο οποίος καταστράφηκε μετά από πυρκαγιά. Λέγεται μάλιστα πως ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης στηρίχθηκαν σε αυτό το πρότυπο ναού για να σχεδιάσουν αργότερα τον Παρθενώνα.

Ο Ναός της Αφαίας είναι δωρικός περίπτερος, κατασκευασμένος από τοπικό πωρόλιθο και αποτελεί τομή για την αρχαία ελληνική αρχιτεκτονική, αφού αντί για 6 κίονες στις στενές και 15 στις μακριές πλευρές του, οι αναλογίες του πλησιάζουν πολύ τις αναλογίες των κλασικών ναών με 6 κίονες στις στενές πλευρές και 12 κίονες στις μακρές του πλευρές. Επιπλέον οι εξωτερικές κολώνες έχουν μία ελαφριά κλίση προς τα μέσα και οι κολώνες που βρίσκονται στις γωνίες είναι κάπως πιο παχιές από τις υπόλοιπες.

Ο Ναός ήταν ιδιαίτερα γνωστός από την αρχαιότητα για τα αετώματα, τα οποία κοσμούσαν και τις δύο στενές πλευρές του. Τα γλυπτά των αετωμάτων ήταν πολύχρωμα και είχαν δημιουργηθεί από παριανό μάρμαρο. Η θεματολογία τους ήταν παρμένη από τον Τρωικό Πόλεμο, στον οποίο διακρίθηκαν Αιγινήτες πολεμιστές. Παρούσα και στα δύο αετώματα ως η κεντρική μορφή είναι η Αθηνά.

Δίπλα στον Ναό υπάρχει ένα μικρό αρχαιολογικό μουσείο, το Μουσείο της Αφαίας, στο οποίο εκτίθενται τμήματα του ναού. Δεν είναι ανοιχτό όλες τις μέρες, όμως η κυρία στην είσοδο δεν μπαίνει στον κόπο να ενημερώσει πως είναι κλειστό. Στο μεταξύ το εισιτήριο των 6€ είναι το ίδιο με ή χωρίς το μουσείο ανοιχτό…

Περισσότερες περιπλανήσεις του Βασίλη Ανδριτσάνου στο ΜΠΙΛόγκ

Βασίλης Ανδριτσάνος

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκα στην Αθήνα και μηνών ακόμη μετακόμισα στα νότια προάστια όπου μένω μέχρι σήμερα και δεν τα αλλάζω με τίποτα. Η δημοσιογραφία προέκυψε από το πουθενά! Άλλα ήθελα να κάνω, δεν τα τόλμησα ποτέ, ίσως σε μια άλλη ζωή, μπορεί και αργότερα σε αυτή! Από το 1996 μέχρι σήμερα εργάζομαι σε εφημερίδες και περιοδικά. Δεν υπάρχει μέρα που να μην γράψω κάτι και δεν υπάρχει μέρα που να μην εύχομαι να μην γράψω κάτι! Από το 2015 έχω το ΜΠΙΛόγκ (https://tobillog.blogspot.com/) ένα μπλογκ που είναι κάτι σαν ημερολόγιο της ζωής μου και της ζωής των άλλων μαζί μου. Μεγάλη μου αγάπη και στόχος ζωής είναι τα ταξίδια. Γι' αυτά ζω και αναπνέω. Κανονίζω το επόμενο και πριν καν πραγματοποιηθεί έχω κλείσει και το μεθεπόμενο. Θα σας δω εκεί έξω, σε κάποιο αεροπλάνο, πλοίο, τρένο...

Σχετικά Άρθρα

Back to top button