Καρφιτσωμένο στις νοτιοδυτικές πλαγιές του Κισσάβου με θέα στον απέραντο θεσσαλικό κάμπο και μόλις 2 χλμ από την Αγιά, καλά κρυμμένο μέσα στα ψηλά πλατάνια λες και θέλει να αποφύγει τους επιδερμικούς τουρίστες και να ανοίξει την αγκαλιά του στους ανήσυχους ταξιδιώτες.
Ένας διατηρητέος, παραδοσιακός οικισμός από τα παλαιότερα χωριά της περιοχής της Αγιάς. Το χωρίο ονομάστηκε Ρέτσιανη στα παλαιοχριστιανικά χρόνια από τους Παλαιοσέρβους που κατοίκησαν την περιοχή. Το 1929 μετονομάστηκε σε Μελίσι και το 1931 πήρε την σημερινή του ονομασία. Έζησε μια χρυσή εποχή που βασίστηκε στην σηροτροφία της περιοχής. Με τα βιομηχανικά υφάσματα αλλάζει το προφίλ της ενασχόλησης. Εγκαταλείπεται η σηροτροφία και οι κάτοικοι στρέφονται στην δενδροκαλλιέργεια.
Τα αρώματα αλλά και το γάργαρο νερό οδηγούν τα βήματα του επισκέπτη. Η βόλτα στον οικισμό κάτω από τα ψηλά πλατάνια είναι μια αξέχαστη απόλαυση. Οι μυρουδιές από τις καλαίσθητες αυλές γεμάτες λουλούδια, χαϊδεύουν τα ρουθούνια. Βήματα μέσα σε απολαυστική ατμόσφαιρα όπου οι αισθήσεις της όρασης και της όσφρησης είναι στην “πρώτη γραμμή”. Ο επισκέπτης μπορεί να γευτεί λιχουδιές τόσο στην γραφική ταβέρνα “Το κεραμίδι” αλλά και στην πολύ όμορφη πλατεία του χωριού. Ο παραδοσιακός ξενώνας “Το αρχοντικό του Σουλιώτη” προσφέρει πέρα από την ομολογουμένως πολύ καλή φιλοξενία και την δυνατότητα να γευτεί ο επισκέπτης γλυκά του κουταλιού που παρασκευάζονται από τις γυναίκες του χωριού. Μια απέραντη ηδονή του ουρανίσκου.
Τα όμορφα αρχοντικά παραδοσιακής αρχιτεκτονικής μαρτυρούν τα χρόνια της ευημερίας. Τα περισσότερα εξ αυτών είναι καλοδιατηρημένα λειτουργικά και κατοικήσιμα. Το κτίριο του “Παρθεναγωγείου” που είναι το πλέον χαρακτηριστικό είναι το σημερινό Πολιτιστικό Κέντρο. Επίσης το παλιό αρχοντικό του Καρπερή -σημερινή ιδιοκτησία του Μέντη Μποσταντζόγλου (Μποστ).
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε ότι το χωριό χαρακτηρίζεται και ως κοινότητα καλλιτεχνών μιας και μαγνήτισε πολλούς απ’ αυτούς που αγόρασαν σπίτια και το επισκέπτονται πολύ συχνά, ή έχουν εγκατασταθεί μονίμως. Ίσως ένας από τους πρωτοπόρους να ήταν ο Μποστ που γνώριζε την περιοχή από την δεκαετία του ’50, το δε αρχοντικό του είναι ένα ζωντανό μουσείο. Εντύπωση επίσης προκαλούν στον επισκέπτη οι αξιολογότατες βυζαντινές μονές και εκκλησίες, όπως η Μονή των Εισόδων της Θεοτόκου με το ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1794 !
Είναι σίγουρο ότι ο επισκέπτης-ταξιδιώτης εγκαταλείποντας το χωριό θα έχει μια αίσθηση ταξιδιωτικής πληρότητας και θα νιώσει έντονα την ανάγκη να επιστρέψει.
INFO:
Δήμος Αγιάς: 24943 50100
