Κούβα: Η φωνή της αεροσυνοδού ακούστηκε από τα μεγάφωνα του αεροπλάνου. Ετοιμαζόμασταν για την προσγείωση στην Αβάνα. Κάτω δεν έβλεπα τίποτα. Η νέφωση ήταν πυκνή και χαμηλή.
Ξαφνικά η πόλη αποκαλύφθηκε από κάτω. Την στιγμή άφηνα την πόρτα του αεροπλάνου πίσω μου, η υγρασία με αγκάλιασε σφιχτά. Την ένιωθα πάνω μου σαν ένα συμπαγές πράγμα ! Σε συνδυασμό με την ζέστη, το αίσθημα ήταν δυσάρεστο. Ήμουν όμως αποφασισμένος να εξοστρακίσω αυτήν την δυσαρέσκεια και να μην την αφήσω να μου χαλάσει ένα ταξίδι που ονειρευόμουν να το κάνω από τα νεανικά μου χρόνια.
Όταν πλέον, μέσα στο ταξί και πηγαίνοντας στο ξενοδοχείο διέσχιζα την πόλη, η χαρά και η προσδοκία μου για το τι θα δω και τι θα βιώσω στην χώρα της μουσικής, του έρωτα και της επανάστασης (με όποια σειρά θέλετε) δεν αφήναν χώρο για κανένα άλλο συναίσθημα. Στο ξενοδοχείο έμεινα τόσο όσο για να ταχτοποιήσω το υπόλοιπο της παραμονής μου σε ιδιώτες-casa particular- σύμφωνα με τις επαφές μου που είχα ήδη από την Αθήνα.
Όλα κύλησαν ομαλά. Από την επόμενη και για τις υπόλοιπες μέρες θα έμενα σε σπίτια Κουβανών τόσο στην Αβάνα, όσο και στην επαρχία. Αυτή η επιλογή μου με βοήθησε πολύ στο να έχω μια πιο άμεση επαφή με τους ντόπιους.
Αλήθεια είναι πάντως ότι σε επίπεδο επικοινωνίας οι άνθρωποι είναι πολύ ζεστοί και ευγενικοί. Οι όποιες δυσκολίες στην γλώσσα (καλό είναι για τον ταξιδιώτη η γνώση η μια κάποια γνώση της ισπανικής) ξεπερνούνται εύκολα. Ακόμα και οι μικροαπατεώνες, όπως οι πωλητές παράνομων πούρων, ήταν πολύ χαλαροί στην επαφή και μου έδιναν την εντύπωση οτι δεν ενδιαφέρονταν πολύ για την μικρό-παραβατικότητα και την χαλαρή και πολύ διακριτική αστυνόμευση. Μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση η γνώση των περισσότερων για την Ελλάδα, όχι μόνο της αρχαιότητας αλλά και των ημερών μας.
Η πρώτη μου βόλτα στην μεγαλύτερη παραλιακή του κόσμου, στην malecon, με άφησε με ένα μίγμα εντυπώσεων.
Από την μια πολύχρωμα αλλά σχετικά εγκαταλελειμμένα κτήρια που έφερναν στο μυαλό μου φαντασιακές εικόνες που είχα πλάσει μέσα από τις σελίδες μυθιστορημάτων και από την άλλη η αδιάκοπη και συνεχής παρουσία του κόσμου που απολάμβανε τις μικρές-μεγάλες χαρές της καθημερινότητας. Στην πάνω από είκοσι μέρες παραμονή μου, συνάντησα ανθρώπους επιφυλακτικούς -ίσως και εχθρικούς- απέναντι στο καθεστώς, αλλά επίσης ανθρώπους που εκφράζανε την αμέριστη υποστήριξη τους σ αυτό.
Οι μέρες μου γέμιζαν με ατέλειωτες βόλτες, επισκέψεις σε μουσεία και χώρους που ήθελα να δω. Οι νύχτες με πολύ μουσική. Μουσική και alegria παντού ! Από τις γειτονιές με τους rumperos που σε χρόνο μηδέν έστηναν αυτοσχέδια πάρτι μέχρι τα μικρά αλλά πολύ ζωντανά clubs όπου παρήλαυναν γνωστά και άγνωστα ονόματα της μουσικής. Ένα τέτοιο, όπως το “la zora y el cuervo” που έγινε σχεδόν το στέκι μου χαρίζοντας μου αξέχαστες βραδιές.
Οι μέρες μου φάνηκε ότι πέρασαν πολύ πιο γρήγορα από το συνηθισμένο ! Οι εντυπώσεις μου κάτι παρά πάνω από θετικές τόσο από τον τόπο, αλλά πολύ περισσότερο από τους ανθρώπους. Ευγενικοί, παιδεμένοι, ερωτικοί που ρουφούσαν το μεδούλι της ζωής. Ίσως ένα από τα καλυτέρα ταξίδια της ζωής μου αλλά όπως όλοι ξέρουμε το καλύτερο ταξίδι είναι αυτό που δεν έχει γίνει ακόμα.
