Στην «πόλη της βροχής», όπως αποκαλείται το Μπέργκεν, η πιο ευχάριστη έκπληξη που μπορεί να σε περιμένει είναι να δεις το φως του ήλιου να λούζει τις αποθήκες του Μπρίγκεν. Περασμένες 10 το βράδυ, ο ήλιος γέρνει προς τη δύση και τα πολύχρωμα κτίρια με την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, αντανακλούν τις χρυσές ανταύγειες απ’ τις ακτίνες του.
Στην αποβάθρα που σφύζει από ζωή, κόσμος πάει κι έρχεται. Κάποιοι, όπως εμείς, βυθίζουν τα μάτια τους στην χανσεατική κληρονομιά της πόλης. Άλλοι κάθονται γύρω από τα στρογγυλά τραπεζάκια στα μπαρ κι απολαμβάνουν την μπύρα τους. Για περισσότερα από 500 χρόνια αυτή η αποβάθρα ήταν το σημαντικότερο κέντρο των εμπόρων της Χανσεατικής Ένωσης. Σήμερα το Μπρίγκεν αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Το Μπέργκεν, είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Νορβηγίας, μετά από την πρωτεύουσα Όσλο. Βρίσκεται στις νοτιοδυτικές ακτές της χώρας, σε μια περιοχή που περιβάλλεται από επτά λόφους κι έχει πληθυσμό περισσότερους από 270.000 κατοίκους. Σήμερα αποτελεί το επίκεντρο της πετρελαιοβιομηχανίας της χώρας, ενώ το λιμάνι της εξυπηρετεί εμπορικά πλοία, σκάφη αναψυχής, κρουαζιερόπλοια και μικρά αλιευτικά σκάφη. Είναι μια γραφική πόλη που προσφέρεται για εξορμήσεις στα νοτιοδυτικά φιόρδ και η «πύλη» προς την Βόρεια θάλασσα και την δαντελωτή ακτογραμμή της Νορβηγίας.
Πάνω από όλα όμως το Μπέργκεν είναι μια πόλη με μακρά ιστορία. Οι ανασκαφές κάτω από το Μπρίγκεν και τα ευρήματα που θαυμάσαμε στο μουσείο της, μαρτυρούν πως όταν ιδρύθηκε η πόλη το 1070 από τον Όλαφ Κύρρε τον λεγόμενο Ειρηνικό, υπήρχε ήδη στο σημείο αυτό της ακτής μια αγορά κι ένα λιμάνι. Έως τα τέλη του 13ου αιώνα ήταν η πιο πλούσια πόλη της χώρας και την επέλεγαν οι βασιλείς για την διαμονή τους. Μια πόλη που ήλεγχε το εμπόριο ψαριών σε ολόκληρο το μήκος των σκανδιναβικών ακτών. Άλλωστε από το 1350 που ίδρυσε εδώ την πρώτη κονσερβοποιία, ο ισχυρός Χανσεατικός Σύνδεσμος είχε ως βάση και ορμητήριο το λιμάνι του Μπρίγκεν. Η ηγεμονία των Χανσεατών εμπόρων θα διαρκέσει περισσότερο από 4 αιώνες έως ότου οι κάτοικοι του Μπέργκεν ξαναβρούν την εμπορική αυτονομία τους. Κι όταν αυτονομήθηκαν είχαν να αντιπαλέψουν την δανέζικη κυριαρχία μέχρι τον 19ο αιώνα που απελευθερώθηκαν.
Η πόλη έχει υποστεί αλλεπάλληλες πυρκαγιές, καθώς τα σπίτια είχαν κατασκευαστεί από ξύλο. Πολλές φορές κάηκε ολοσχερώς και ξαναχτίστηκε στο αρχικό της στυλ. Ακόμη κι ένα μέρος του λιμανιού της στον όρμο Βόγκεν αφανίστηκε από βομβαρδισμό το 1944.
Ξεκινήσαμε την γνωριμία μας με την πόλη από την παλιά συνοικία του Μπρίγκεν (Bryggen). Οι εντυπωσιακές πολύχρωμες ξύλινες αποθήκες που κάποτε ήταν φορτωμένες με ψάρια, σήμερα στεγάζουν καταστήματα με σουβενίρ, μπαρ, μικρές γκαλερί και καφέ- εστιατόρια. Τα περισσότερα από τα κτίρια είναι διώροφα με ψηλά τριγωνικά αετώματα κι έχουν πρόσοψη προς την θάλασσα.
Στριμωγμένα το ένα πάνω στο άλλο, γέρνουν ελαφρά σε μια νοσταλγική αναπόληση. Κάποια ρίχνουν γέφυρες μεταξύ τους κι άλλα δένονται σε μια μεγάλη σφιχτή αγκαλιά που κρατά καλά κλειδωμένα τα μυστικά της. Περπατάμε στα στενά γραφικά σοκάκια, με την μυρωδιά του ξύλου διάχυτη γύρω μας. Ξύλο παντού, ακόμη και τα δάπεδα είναι ξύλινα.
Στενές σκάλες με κουπαστές μας οδηγούν στο εσωτερικό των σπιτιών. Τα βαριά πατώματα τρίζουν ελαφρά κάτω από τα πόδια μας σαν να βρίσκεσαι σε κατάστρωμα πλοίου. Παρατηρούμε τα εντυπωσιακά μαδέρια που τα στηρίζουν, τους γάντζους που κρέμονται από τα πατάρια, τις σανίδες των τοίχων που θυμίζουν κατασκευή πλοίων, τις διπλές ξύλινες εσωτερικές πόρτες και τα λουλούδια στα μπαλκόνια.
Εδώ όλα είναι βυθισμένα στο χθες, σε ένα μεσαιωνικό παρελθόν κι ας σφύζει από ζωή η συνοικία σήμερα.
Στην άκρη της συνοικίας βρίσκεται το μουσείο Μπρίγκεν. Εδώ συγκεντρώνονται τα ευρήματα των ανασκαφών που έγιναν κάτω από την αποβάθρα. Βλέπουμε ανάμεσα σε διάφορα μεσαιωνικά ευρήματα τα απομεινάρια ενός πλοιαρίου, άγνωστου στην Νορβηγία, πολλές επιγραφές, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, πήλινα σκεύη και εργαλεία.
Πίσω από το μουσείο συναντούμε το παλαιότερο κτίσμα της πόλης, την εκκλησία Μαρία Κίρκεν. Αυτό το ρωμανικό κτίριο χτισμένο στο πρώτο μισό του 12ου αιώνα, έχει δεχτεί την επίδραση του αγγλονορμανδικού ρυθμού. Οι δύο πύργοι του που υψώνονται αριστερά και δεξιά της δυτικής πύλης είναι επιβλητικοί. Στο εσωτερικό του ο άμβωνας σε ρυθμό μπαρόκ χρονολογείται από το 1676. Της ίδιας εποχής είναι οι πίνακες και τα γλυπτά που κοσμούν το ναό.
Στην βόρεια άκρη του αποβάθρας υψώνεται το ογκώδες φρούριο του Μπέργκενχους (Bergenhus). Στην είσοδο ο πύργος Ρούζενκραντς( Rosenkrantz) χτισμένος το 1560 και στον εσωτερικό περίβολο του φρουρίου το Χώκουνχάλλεν (Haakon’s Hall) ένα κτίσμα γοτθικού ρυθμού, το οποίο τον 12ο αιώνα ήταν η βασιλική κατοικία. Το φρούριο, με προσεγμένο γκαζόν και συστοιχίες θάμνων και δέντρων στο εσωτερικό του, προσφέρει όμορφη θέα προς τη θάλασσα.
Κατευθυνόμαστε και πάλι προς το κέντρο του Μπέργκεν. Περνάμε μπροστά από το Χανσεατικό Μουσείο και φθάνουμε στο σταθμό Floibanen.
Από εδώ παίρνουμε το τελεφερίκ, που κινείται σε ράγες και σε 8 λεπτά φθάνουμε στην κορυφή Floyen, 320 μέτρα πάνω από την θάλασσα. Είμαστε σε έναν από τους επτά λόφους που περιβάλλουν το Μπέργκεν και απολαμβάνουμε την πανοραμική θέα της πόλης και του φιόρδ.
Επιστρέφοντας κατηφορίζουμε τα στενά δρομάκια που ξεκινούν από την Εβρεγκάτε (Ovregate) την παλιότερη οδό της πόλης, παίρνοντας μια ιδέα του αλλοτινού Μπέργκεν. Επισκεπτόμαστε τον καθεδρικό ναό Domkirken και συνεχίζουμε την βόλτα μας στους δρόμους και τις πλατείες της σύγχρονης πόλης. Στην πόλη υπάρχουν αρκετά μουσεία, αλλά δεν υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος για να τα επισκεφθούμε. Ανάμεσα σε αυτά μεγάλη επισκεψιμότητα έχει και το σπίτι του συνθέτη Edvard Grieg,που βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη κι έχει διαμορφωθεί σε μουσείο. Ο μεγάλος κλασσικός συνθέτης της Νορβηγίας είναι γέννημα -θρέμμα του Μπέργκεν. Μια παρτιτούρα του θα δούμε την επομένη στο Λόφτχους σε ένα καλαίσθητο κήπο που φιλοξενεί επίσης γλυπτά με τις προτομές του ιδίου και της οικογένειάς του.
Περπατώντας στους δρόμους του Μπέργκεν φθάνουμε στην λίμνη Λίλλε Λούνγεγκοντσβαν μια μικρή, μάλλον τεχνητή λίμνη, που αποτελεί όαση για το κέντρο της πόλης. Θαυμάζουμε τα γλυπτά που κοσμούν την πόλη, τα φροντισμένα πάρκα με τα σιντριβάνια και τις αλέες και διασχίζοντας την κεντρική πλατεία καταλήγουμε στην ψαραγορά Τόργκετ. Η ψαραγορά είναι ένα από τα πιο ζωντανά κομμάτια του Μπέργκεν. Βρίσκεται στην προκυμαία και εδώ μπορείς να δοκιμάσεις διάφορες θαλασσινές λιχουδιές και τοπικές σπεσιαλιτέ.
Ο δήμος του Μπέργκεν καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της χερσονήσου του Χάρνταλαντ. Ολόκληρη η μητροπολιτική περιοχή του δήμου έχει πληθυσμό 388.500 κατοίκους, ενώ η κυρίως αστική περιοχή φθάνει σε πληθυσμό τους 278.500 κατοίκους.
Στην πόλη λειτουργεί πανεπιστήμιο, όπου φοιτούν 22.000 φοιτητές. Το πανεπιστήμιο ιδρύθηκε το 1946 και δραστηριοποιείται στην ναυτιλιακή έρευνα και στην συνεργασία με αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2002 βραβεύτηκε σε τρεις τομείς: την κλιματική έρευνα, την έρευνα για το πετρέλαιο, καθώς και τις μεσαιωνικές σπουδές.
Το Μπέργκεν αποκαλείται και “πόλη της βροχής” καθώς η ένταση των βροχοπτώσεων φθάνει κατά μέσο όρο τα 2250 χιλιοστά ετησίως. Τον Χειμώνα παρόλα αυτά είναι η πόλη με την υψηλότερη θερμοκρασία στην Νορβηγία, λόγω του ρεύματος του κόλπου Golfstream.
Λίγα χιλιόμετρα έξω από το κέντρο του Μπέργκεν βρίσκεται ένα μικρό αριστούργημα αρχιτεκτονικής από ξύλο. Η μεσαιωνική εκκλησία stavkirke του Φάντοφτ. Η εκκλησία μεταφέρθηκε στα περίχωρα του Μπέργκεν το 1883, από το Φόρτουν όπου είχε κτιστεί αρχικά. Καταστράφηκε από πυρκαγιά το 1992, αλλά ευτυχώς έχει αποκατασταθεί στην αρχική της μορφή.
