FeaturedTravel StoriesΚόσμος

Σταβάνγκερ: Η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα του πετρελαίου

Εδώ και έντεκα χρόνια περίπου μετοικήσαμε από την Ελλάδα και ζούμε μόνιμα στο Σταβάνκγερ της Νορβηγίας.

Ο υπογράφον Κωνσταντίνος και η Ευμορφία  είμαστε τα μέλη της φωτογραφικής ομάδας Klistro Fotografi  (klistro.com).

Tο Σταβάνγκερ είναι η πρωτεύουσα της επαρχίας του Ρόγκαλαντ και βρίσκεται στη νοτιοδυτική ακτογραμμή της Νορβηγίας. Βρέχεται από τη Βόρειο Θάλασσα όπως και το Μπέργκεν και έχει ένα ιδιαίτερα υγρό κλίμα χωρίς ακραίες θερμοκρασίες χειμώνα και καλοκαίρι. Ο λόγος είναι ότι εδώ καταλήγει το θαλάσσιο ρεύμα του Γκόλφ Στριμ που επηρεάζει δραστικά το κλίμα της περιοχής.

Ο πληθυσμός της πόλης ανέρχεται στις 220.000 κατοίκους, συμπεριλαμβάνοντας και την ευρύτερη αστική ζώνη. Είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Νορβηγίας μετά το Όσλο και το Μπέργκεν.

Το 2008 διετέλεσε πολιτιστική πρωτεύουσας της Ευρώπης μαζί με το Λίβερπουλ και το προσωνύμιο της πόλης είναι η «πρωτεύουσα του πετρελαίου». Μετά την ανακάλυψη τεράστιων κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη Βόρειο Θάλασσα τέλη της δεκαετίας του ‘60 και αρχές του ‘70, αποφασίστηκε το Σταβάνγκερ να γίνει η έδρα όλων εταιρειών πετρελαίου, όπου είναι συγκεντρωμένα όλα τα επιχειρησιακά κέντρα των εταιρειών. Αυτό όπως αντιλαμβάνεται κανείς, έδωσε τεράστια οικονομική ώθηση στη πόλη και οικοδομική ανάπτυξη. Και από εκεί που το Σταβάνγκερ ήταν μια φτωχή περιοχή που βασιζόταν κυρίως στην αλιεία και δευτερευόντως σε κτηνοτροφία κι αγροτικές καλλιέργειες, ξαφνικά έγινε το επίκεντρο της παγκόσμιας οικονομίας του πετρελαίου.

Η μορφολογία του εδάφους ακολουθεί τον μέσο όρο όλης της Νορβηγίας. Δηλαδή, πολύ πράσινο, ατελείωτα φιόρδ, βουνά, λόφοι, μεγάλοι βράχοι, αμέτρητες μικρές και μεγάλες λίμνες, ποτάμια και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, που δεν κάνει το ανθρώπινο μάτι να βαριέται. Η πόλη όπως και στην υπόλοιπη χώρα, είναι χτισμένη μέσα στη φύση, με απόλυτο σεβασμό απέναντί της.

Το κέντρο της πόλης στο λιμάνι, συνυπάρχουν αρμονικά τα μεγάλα ξενοδοχειακά κτίρια δίπλα στα παραδοσιακά σπίτια της παλιάς πόλης, κτισμένα γύρω από μια μικρή λίμνη κόσμημα. Οι υπόλοιποι αστικοί οικισμοί είναι απλωμένοι, δίνοντας άπλετο χώρο στη φύση και στα ζώα που φιλοξενεί. Έχουμε συνηθίσει πλέον να βγάζουμε βόλτα το σκύλο στη γειτονιά, ή  ακόμα να πηγαίνουν σχολείο τα παιδιά και να συναντούν ελάφια. Χαρακτηριστικό του σεβασμού στη φύση, είναι ότι σε καμία παραλία, όσο γραφική και να είναι, ή λίμνη όπου περπατάει συστηματικά πολύς κόσμος, δεν υπάρχει ούτε ένα καφέ ή εστιατόριο.

 Η πόλη είναι πολυπολιτισμική και εδώ θα συναντήσεις ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου οι οποίοι συνυπάρχουν αρμονικά. Η εγκληματικότητα είναι χαμηλή, όχι όμως ανύπαρκτη. Όμως το αίσθημα της ασφάλειας είναι διάχυτο και το αυτονόητο σε βασικά πράγματα που κάνουν τη ζωή ευκολότερη είναι λυμένο.

 Για παράδειγμα, η οδηγική συμπεριφορά είναι υποδειγματική. Προτεραιότητα και σεβασμός στους πεζούς και στους ποδηλάτες. Σεβασμός στα όρια ταχύτητας και υπομονή όταν έχει κίνηση. Δεν ακούς σχεδόν ποτέ κόρνα. Και φυσικά όχι οδήγηση κάτω από την επήρεια αλκοόλ. Αν παραβεί κανείς το μέτρο οι ποινές είναι πολύ αυστηρές.

 Η πόλη και τα περίχωρα είναι πολύ καθαρά και γι’ αυτό φροντίζουν και οι ίδιοι οι κάτοικοι με τη συμπεριφορά τους. Σέβονται και τους κοινόχρηστους χώρους. Φυσικά, στον αντίποδα υπάρχει και η «άσχημη» πλευρά της εικόνας. Η εικόνα των μεθυσμένων της Παρασκευής και του Σαββάτου το βράδυ που με τη συμπεριφορά τους αποτελούν την εξαίρεση του κανόνα.

 Τα αξιοθέατα της πόλης και της ευρύτερης περιφέρειας είναι ουκ ολίγα. Πρώτο φυσικό αξιοθέατο είναι βραχώδες οροπέδιο Preikestolen, ή Pulpit Rock, διαστάσεων 25x 25 μέτρων και σε ύψος 604 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας στο φιόρδ Lyse. Οι εικόνες είναι εντυπωσιακές καθώς και η θέα κατά μήκους του φιόρδ , αλλά και των γύρω βουνοκορφών. Εκεί μάλιστα γυρίστηκαν και εντυπωσιακές σκηνές της σειράς ταινίών “Mission impossible”.

Η πρόσβαση στον βράχο γίνεται είτε πεζοπορώντας σε ανηφορικό μονοπάτι για 2,5 ώρες, είτε προσεγγίζοντας με τουριστικό σκάφος στη βάση του μέσα στο φιόρδ. Και από αυτή την οπτική οι εικόνες είναι τουλάχιστον εντυπωσιακές.

 Άλλο πολύ ενδιαφέρον αξιοθέατο είναι το Flor og Fjære που βρίσκεται σε ένα μικρό νησάκι 20 λεπτά από το Σταβάνγκερ. Εκεί έκπληκτος θα διαπιστώσει κανείς ότι είναι ένας πραγματικός παράδεισος δένδρων και φυτών από όλο τον κόσμο και θα αναρωτηθεί πως γίνεται να υπάρχει κάτι τέτοιο τόσο βόρεια στην Ευρώπη.

Ιδιαίτερο τεχνολογικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το εντυπωσιακό Μουσείο του Πετρελαίου, το οποίο βρίσκεται στο κέντρο του λιμανιού. Ένα μοντέρνο κτίριο όπου εκτίθεται όλος ο τεχνολογικός εξοπλισμός από τα τέλη του 60 μέχρι πρόσφατα που έχει να κάνει με την εξόρυξη του πετρελαίου από τα βάθη της θάλασσας. Όλη η ιστορία της τεχνολογίας ξεδιπλώνεται στα μάτια του επισκέπτη με εκθέματα , ιστορικά βίντεο και αναλύσεις από ειδικούς.

 Άλλο πολύ ενδιαφέρον σημείο, είναι η παλιά πόλη με τα μικρά παραδοσιακά σπιτάκια που θαρρείς πως έχει ξεπηδήσει από κάποιο παραμύθι των παιδικών μας χρόνων και ήρθε στην εποχή μας. Είναι όλη κατοικήσιμη και είναι ένα πραγματικό κόσμημα στην ευρύτερη πόλη. Στο κέντρο της δε, δεσπόζει το παλαιό κονσερβοποιείο ψαριών που λειτουργεί πλέον ως μουσείο.

Όταν πρωτοπάτησα το πόδι μου στην πόλη , παρόλο που η κουλτούρα και ο τρόπος ζωής είναι διαφορετικός, ένιωσα αμέσως οικεία.  Το μέρος ίσως επειδή είναι περιτριγυρισμένο με θάλασσα και βουνά  κατευθείαν μου έφερε μια μυρωδιά  Ελλάδας.  Επίσης οι άνθρωποι, αν και λένε ότι όσο πιο βόρεια τόσο πιο ψυχροί, αντιθέτως οι Νορβηγοί είναι ζεστοί με ένα χαμόγελο στα χείλη, ξέγνοιαστοι και έτοιμοι να σε εξυπηρετήσουν αν τους το ζητήσεις.

Περπατώντας στα στενάκια θα ερωτευθείς  τις μικρές λεπτομέρειες διακόσμησης στα σπίτια τους. Χρώματα, λουλούδια, αγαλματάκια. Πάντα σε κάθε γειτονιά θα υπάρχει και μια παιδική χαρά για τα παιδιά. Πάρκα κλειστά για τα σκυλιά , να νιώθουν ελέυθερα. Αδέσποτα εδώ δεν υπάρχουν. Για όλα φροντίζουν να έχουν σπίτι. Φυσικά αυτό με έκανε να χαρώ τόσο πολύ σε σχέση με το δράμα των αδέσποτων στην Ελλάδα.

Η ζωή μας εδώ δεν μπορώ να πω ότι είναι τέλεια, όμως περπατώ και νιώθω ασφάλεια. Νιώθω ήρεμος και χαλαρός χωρίς την πίεση της καθημερινότητας που είχα παλιότερα. Βλέπω χαμογελαστά πρόσωπα στους δρόμους. Το Σταβάνγκερ τώρα πια έχει γίνει πολυπολιτισμικό κέντρο . Βλέπεις κάθε εθνικότητας ανθρώπους να κυκλοφορούν  στους δρόμους. Όλοι μαζί ζούμε αρμονικά κάτω από τη στέγη αυτή. Όλοι εχουν σεβασμό στους νόμους της πόλης μας.

Φέτος ζήσαμε ξανά τους εορτασμούς της Εθνικής Επετείου της Νορβηγίας στις 17 Μαίου , μετά από δύο χρόνια πανδημίας. Είναι η μέρα που γιορτάζεται η υπογραφή του πρώτου συντάγματος το 1814.

 Χαρακτηριστικό των εορτασμών είναι ότι δεν υπάρχει καμία στρατιωτική παρέλαση σε όλη τη χώρα. Οι παρελάσεις ανήκουν στον λαό και μόνο. Δίχως ιδιαίτερη πειθαρχία σε βηματισμό, παρά τον ρυθμό από τις δεκάδες μουσικές μπάντες. Συμμετέχουν οι πάντες ανεξαρτήτως καταγωγής ή θρησκείας. Φοράνε τα καλά τους ρούχα, ή τις παραδοσιακές τους στολές και κρατώντας κάθε είδους σημαίες ξεχύνονται στους δρόμους όλη μέρα. Η χαρά, τα γέλια και η καλή διάθεση πλημμυρίζουν τη κάθε πόλη. Πραγματικά δεν θέλεις να τελειώσει αυτή η μέρα.

 Όλοι μια τεράστια παρέα! Όλη η πόλη  ένα τεράστιο γλέντι ! Παιδιά , έφηβοι , μεγάλοι , ηλικιωμένοι, μέχρι και τα κατοικίδια βρίσκονται έξω αυτή την ημέρα. Παντού όμορφες εικόνες. Πραγματικά αξίζει κανείς αν επισκεφτεί το μέρος , να είναι εδώ αυτή την ημέρα.

Αυτή είναι μια μικρή εικόνα του Σταβάνγκερ, της πόλης μας που άνοιξε την αγκαλιά της και μας δέχτηκε σαν παιδιά της. Εμείς από τη πλευρά μας εισπράξαμε το σεβασμό και την εκτίμηση και θέλουμε να το μοιραστούμε με τους αναγνώστες του Carneτ de Voyage.

Κωνσταντίνος Αδάμης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Απόφοιτος λυκείου και με σπουδές στο μάρκετινγκ, ασχολήθηκε με το εμπόριο ενδυμάτων μόδας, από το 1981 – 2010, ως εμπορικός αντιπρόσωπος, εισαγωγέας και πωλητής χονδρικής. Το μεράκι της φωτογραφίας σε ερασιτεχνικό επίπεδο τον συνόδευε όλα αυτά τα χρόνια. Το 2010 μεταναστεύει στη Νορβηγία κάνοντας επανεκκίνηση στη προσωπική και οικογενειακή του ζωή. Παράλληλα με την εργασία, εξακολουθεί να ασχολείται περισσότερο με την φωτογραφία, μιας και οι ρυθμοί της ζωής στη χώρα αυτή το επιτρέπουν. Το 2015 συλλαμβάνει την ιδέα να οργανώσει έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Η Νορβηγία μέσα από τα μάτια του Έλληνα φωτογράφου». Σε αυτήν, εκτός από τον ίδιο, συμμετείχαν κι άλλοι Έλληνες φωτογράφοι που ζούσαν στη χώρα. Στο πρότζεκτ, αφού αξιολογήθηκε με αυστηρά κριτήρια από το τμήμα πολιτισμού του δήμου Σταβάνγκερ, παραχωρήθηκε σύγχρονος εκθεσιακός χώρος στο κέντρο της πόλης στη Βιβλιοθήκη για 15 ημέρες. Η έκθεση είχε εξαιρετική επιτυχία. Αυτό ήταν που του έδωσε την ώθηση ώστε να ασχοληθεί πλέον επαγγελματικά με τη φωτογραφία και σε συνεργασία με τη φωτογράφο Ευμορφία Ηλιάδου, (η οποία συμμετείχε στην έκθεση), να φτιάξουν τη φωτογραφική ομάδα “KLISTRO FOTOGRAFI”, klistro.com.

Ευμορφία Ηλιάδου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα . Τελείωσα τη σχολή φωτογραφίας Leica Academy με δάσκαλο στο φωτορεπορτάζ τον Σπύρο Τσακίρη. Από τη φύση μου, μου άρεσε να γνωρίζω καινούργια πράγματα, να μαθαίνω, να εξερευνώ. Τελικά βρέθηκα να ζώ στη Νορβηγία με την κόρη μου και τον σύντροφο μου, όπου συνεχίζω να φωτογραφίζω, να αποτυπώνω τον κόσμο μέσα από τα δικά μου μάτια. Η ζωή είναι ένα ταξίδι , και ρουφάω την κάθε στιγμή. Ακόμα το ταξίδι δεν έχει τελειώσει… Ποιος ξέρει τι άλλο θα έρθει.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button