FeaturedTravel StoriesΕλλάδα

Ορεινή Αρκαδία: Στου Μαίναλου τα 5 πετρόχτιστα χωριά

Μια ηλιόλουστη Κυριακή του Οκτώβρη ξεκινήσαμε μια μονοήμερη περιήγηση στα χωριά της Ορεινής Αρκαδίας.

Η περιοχή αυτή φημίζεται για τους παραδοσιακούς πετρόχτιστους οικισμούς της που στέκουν σκαρφαλωμένοι στις κατάφυτες πλαγιές του Μαινάλου.

Με αφετηρία την Πάτρα ακολουθήσαμε μια κυκλική διαδρομή με σκοπό να δούμε πέντε χωριά σε αρκετά περιορισμένο χρόνο.

Πρώτα συναντήσαμε την τεχνητή λίμνη του Λάδωνα. Τα καταγάλανα και ήρεμα νερά της αντικατοπτρίζουν την πυκνή βλάστηση που υπάρχει γύρω της. Η λίμνη δημιουργήθηκε το 1950 από την κατασκευή του υδροηλεκτρικού σταθμού και του φράγματος και προσφέρεται για διάφορες δραστηριότητες, όπως κωπηλασία και ψάρεμα, ενώ η γύρω περιοχή είναι ιδανική για πεζοπορίες.

Κατά τους θερινούς μήνες, που πέφτει η στάθμη της λίμνης, αποκαλύπτεται το γεφύρι της Κυράς που κατασκευάστηκε τον 13ο αιώνα. Περιπλανηθήκαμε λίγο περιμετρικά της λίμνης για να θαυμάσουμε το τοπίο και συνεχίσαμε το ταξίδι μας.


Πρώτο χωριό που κάναμε στάση ήταν τα Λαγκάδια. Ένα χωριό που δεν γνωρίζαμε αλλά είναι πραγματικά ξεχωριστό και ιδιαίτερο. Χτισμένο στην απότομη πλαγιά ενός βουνού, προσφέρει μοναδική και ανεμπόδιστη θέα στη χαράδρα και το φαράγγι του ποταμού Τουθόα. Η κεντρική πλατεία με τα πλατάνια, μοιάζει με ένα
μεγάλο υπερυψωμένο μπαλκόνι και προσφέρεται για καφεδάκι και γλυκό του κουταλιού.

Γύρω της, λιθόχτιστα κτίσματα που μοιάζουν κρεμασμένα στην πλαγιά, με το ιστορικό σχολείο και το ρολόι της εκκλησίας των Ταξιαρχών να ξεχωρίζουν. Απέναντι από την εκκλησία, βρίσκεται η πλατεία με το ηρώο των πεσόντων αφιερωμένο σε όσους αγωνίστηκαν στους εθνικούς αγώνες και κατάγονταν από εδώ.

Συνεχίσαμε για τη Δημητσάνα που είναι από τους δημοφιλέστερους τουριστικούς προορισμούς της Ορεινής Αρκαδίας. Εκεί βρήκαμε μαγαζάκια με παραδοσιακά είδη, καφέ και εστιατόρια, σύγχρονους ξενώνες αλλά και πολλούς επισκέπτες.

Αφήσαμε το αυτοκίνητο έξω από το χωριό, διασχίσαμε περπατώντας το πέτρινο μονότοξο γεφύρι και ακολουθώντας τον κεντρικό δρόμο βρεθήκαμε κάτω από το μεγαλοπρεπές ρολόι. Περιπλανηθήκαμε μέσα στα στενά λιθόστρωτα γκαλντερίμια, χαζεύοντας τα πέτρινα πυργόσπιτα με τις κεραμοσκεπές που είναι κτισμένα σε δύο αντικριστούς λόφους.

Κάθε τόσο σταματούσαμε, σε διάφορα ανοίγματα που βρίσκαμε ανάμεσα στα κτίσματα, για να θαυμάσουμε την
εντυπωσιακή θέα προς τις γύρω καταπράσινες πλαγιές. Η Δημητσάνα έχει χαρακτηριστεί διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός. Στα αξιοθέατα της είναι το λαογραφικό μουσείο και η βιβλιοθήκη,το εκκλησιαστικό μουσείο που στεγάζεται στο ανακαινισμένο σπίτι του πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ και το Μουσείο Υδροκίνησης λίγο
έξω από το χωριό.

Επόμενο χωριό στη διαδρομή μας ήταν η Στεμνίτσα, ένα χωριό χτισμένο αμφιθεατρικά σε μια πλαγιά γεμάτη έλατα. Κάτσαμε σε ένα καφενεδάκι στην κεντρική πλατεία για να χαλαρώσουμε και να απολαύσουμε την ωραία και χαλαρή ατμόσφαιρα του χωριού. Δίπλα μας, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου με το περίτεχνο καμπαναριό της που παραδόξως βρίσκεται στην απέναντι πλευρά του δρόμου και όχι δίπλα στην εκκλησία.

Η Στεμνίτσα υπήρξε σημαντικό κέντρο χρυσοχοΐας και αργυροχρυσοχοΐας καθώς φημισμένοι τεχνίτες κατάγονταν από εδώ. Η σχολή αργυροχρυσοχοΐας της Στεμνίτσας, που λειτουργεί από το 1976, στεγάζεται σε ένα διώροφο παραδοσιακό κτίριο και δίνει ζωή στο χωριό με τους σπουδαστές της.

Η επόμενη στάση μας θα ήταν για φαγητό και έτσι πήραμε το δρόμο για το Ελληνικό. Ένα ήσυχο και μικρό χωριό που στη πλατεία του δεσπόζει το πέτρινο σχολείο του 1932. Διαλέξαμε τυχαία ανάμεσα στις δύο ταβέρνες του χωριού και γευτήκαμε νόστιμα παραδοσιακά φαγητά.

Μας έμενε ένα τελευταίο χωριό για να ολοκληρωθεί η περιήγηση μας, η Καρύταινα. Φτάσαμε εκεί με το τελευταίο φως του ήλιου και δυστυχώς κάναμε μόνο μια σύντομη βόλτα στο επιβλητικό και αρχοντικό αυτό χωριό. Τα λιθόχτιστα δρομάκια, τα παλιά πέτρινα σπίτια και τα βυζαντινά εκκλησάκια είναι από τα κύρια χαρακτηριστικά του.

Στον λόφο πάνω από τον οικισμό διακρίνεται το φράγκικο κάστρο του 13ου αιώνα που δίνει στη Καρύταινα χρώμα μεσαιωνικής καστροπολιτείας και όπως έγραψε ο Νίκος Καζαντζάκης “H Kαρύταινα είναι αληθινά το Τολέδο της Ελλάδας”.

Λένα Τρίγκα

Aρχιτέκτων Mηχανικός Zω στη Πάτρα. Αγαπώ τα ταξίδια και τη δυνατότητα που μου δίνει η φωτογραφία να τα ζω ξανά και ξανά. Εκτός από τη φωτογραφία έχω ασχοληθεί με τη ζωγραφική, την κεραμική και τη γραφιστική.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button