FeaturedTravel StoriesΚόσμος

Νορβηγία: Εκεί όπου ζουν ακόμη Βίκινγκς

Αν μου έλεγαν πριν από κάποια χρόνια, ότι  κάποτε θα βρεθώ να ζω σε σκανδιναβική χώρα, με τόσο διαφορετικό κλίμα και τόσο διαφορετική κουλτούρα, θα έλεγα ότι αυτό είναι μάλλον απίθανο.

Και όμως τελικά βρέθηκα να ζώ στη Νορβηγία, στη χώρα των Βίκινγκς. Των Βίκινγκς που ακούγαμε μόνο σε παραμύθια… Των Βίκινγκς που λόγω του σκληρού κλίματος και των δύσκολων συνθηκών, ξεκίνησαν το ταξίδι των εξερευνήσεων και των κατακτήσεων…

Ζω στο Σταβάνγκερ κι εδώ, όπως και σε όλη τη Νορβηγία , πραγματοποιούνται δυο φορές τον χρόνο, τα Φεστιβάλ Βίκινγκς. Διαρκούν ένα διήμερο και μπορεί να τα επισκεφτεί ο καθένας.

Περίμενα λοιπόν να βρεθώ σε ένα παζάρι τύπου Μοναστηράκι, με πάγκους γεμάτους αναμνηστικά των Βίκινγκς. Δεν περίμενα σίγουρα να δω κάτι τελείως διαφορετικό.

Το μέρος είναι παραθαλάσσιο και ονομάζεται Hafrsfjord. Σε αυτή τη παραλία βρίσκονται και τα περιβόητα σπαθιά των Βίκινγκς.

Πρόκειται για τρία τεράστια σπαθιά πάνω σε βράχια γι αυτό και η περιοχή αποτελεί τουριστικό προορισμό. Σε αυτή λοιπόν την περιοχή γίνεται το Φεστιβάλ των Βίκινγκς κάθε χρόνο.

Περίμενα στην ουρά να βγάλω το εισιτήριο μου και μπαίνοντας βρέθηκα σε έναν άλλο κόσμο, σε μία άλλη εποχή. Θα έλεγα γύρω στον 11ο αιώνα.

Άντρες, γυναίκες και παιδιά ντυμένοι με ρούχα της εποχής των Βίκινγκς. Σκηνές στημένες και οργανωμένες. Τσουκάλια και φωτιές για μαγείρεμα. Γούνες και προβιές για κρεβάτια. Γυναίκες με τα μωρά τους να τα θηλάζουν. Άλλες να πλέκουν, άλλες να φτιάχνουν χειροποίητα κοσμήματα και άλλες να κάνουν χένα και τατουάζ.

Να αναφέρω ότι οι Βίκινγκς μέσα στα κοινότητες τους, παρότι σκληροτράχηλοι πίστευαν στην ισότητα των δύο φύλων. Οι γυναίκες είχαν πολλά δικαιώματα και έπαιρναν πρωτοβουλίες. Οι Βίκινγκς είχαν επίσης ένα από τα δημοκρατικότερα συστήματα που είχε δει ο πλανήτης. Για παράδειγμα, όταν έπρεπε να δικάσουν κάποιον, η απόφαση έβγαινε από κοινού και όχι από κάποιον δικαστή.

Περπατώντας μέσα σε αυτόν τον μαγικό κόσμο έβλεπα γυναίκες και άντρες να καταπιάνονται με κάτι. Κάποιοι ασχολούνταν με τις ξύλινες κατασκευές, άλλοι με το ασήμι και τον χαλκό. Άλλοι έφτιαχναν τόξα, άλλοι σφυρηλατούσαν κράνη και πανοπλίες. Άλλοι πουλούσαν αντικείμενα από δέρμα ή κέρατα, σπαθιά και περικεφαλαίες. Και φυσικά δεν έλειπαν και οι μουσικοί που έφτιαχναν τα δικά τους παραδοσιακά όργανα.

Οι Βίκινγκς, από τα τέλη του 8ου αιώνα έκαναν επιδρομές και εμπόριο και από τις πατρίδες τους τις βόρειες επεκτάθηκαν σε μεγάλες περιοχές της Ευρώπης και εξερεύνησαν προς τα δυτικά. Χρησιμοποιώντας τις δεξιότητες τους στην ιστιοπλοΐα και με τα χαρακτηριστικά τους πλοία, η δράση των Βίκινγκς επεκτάθηκε στις μεσογειακές ακτές, στη Βόρεια Αφρική και στη Μέση Ανατολή. Σιγά σιγά, μέσα από εξερευνήσεις, εγκαταστάθηκαν σε διάφορες περιοχές της βορειοδυτικής Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ρωσίας , στα νησιά του Βόρειού Ατλαντικού μέχρι και τις ακτές της Βόρειας Αμερικής.  Οι Βίκινγκς ήταν οι πρώτοι που ανακάλυψαν την Αμερική, γύρω στο 1000 μ.Χ.

Περπατώντας στα δρομάκια παρατηρούσα τους ανθρώπους αυτούς που αν και βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα συνεχίζουν ακόμα να ζουν έτσι και να βγάζουν τα προς το ζην.  Ήταν όλοι πραγματικά γνήσιοι, απλοί, αυθεντικοί, από τον μεγαλύτερο μέχρι και τον μικρότερο.  Περιφέρονται σε όλη τη Νορβηγία ζώντας νομαδικά και μέσα από αυτά τα φεστιβάλ, κρατούν τις παραδόσεις και τα έθιμα των Βίκινγκς ζωντανά.

Ξαφνικά ακούω  φασαρία και βλέπω μια στρατιά να περπατάει τόσο δυνατά που νόμιζα ότι έτρεμε το έδαφος. Πήγαιναν στο ξέφωτο για μάχη. Θα έκαναν μια εικονική μάχη μπροστά στους επισκέπτες κι έπειτα με διάφορα παιχνίδια δύναμης, ευστροφίας και τοξοβολίας, καλούσαν τον κόσμο να συμμετέχει μαζί τους.

Οι Βίκινγκς ήταν πολεμιστές. Ζούσαν τρομοκρατώντας κι εκφοβίζοντας. Ήταν επιδρομείς. δεν ήταν στρατιώτες. Ήταν βίαιοι και επιδέξιοι. Ο τρόπος που πολεμούσαν διέθετε εξαιρετική στρατιωτική πειθαρχία.

Εντύπωση μου έκανε και “ο παραμυθάς”, ο οποίος είχε στην κυριολεξία μαγνητίσει όχι μόνο τα μικρά παιδιά, αλλά και τους μεγάλους.  Διηγόταν μύθους και ιστορίες των Βίκινγκς με τόσο ζήλο και πάθος που έλεγες πως κάπου εδώ θα ξεπεταχτεί και ο Θορ. Οι Βίκινγκς ήξεραν να διαβάζουν τις κινήσεις όλων των πλασμάτων τριγύρω τους.  Από τις κινήσεις των φαλαινών μέσα στο νερό, μέχρι το ψηλό ή χαμηλό πέταγμα των πουλιών.

Φυσικά ήταν και πολύ γλεντζέδες και καλοφαγάδες, οπότε δεν έλειπε από το φεστιβάλ και η μυρωδιά της τσίκνας και της μουσικής.

Οι Βίκινγκς άφησαν το στίγμα τους πάνω σε όλο πλανήτη. Ακόμα και σήμερα εξακολουθούν να γοητεύουν μέσα από τη μυθολογία, το θέατρο, τα μυθιστορήματα και τις παραδόσεις.

Το ταξίδι στη Νορβηγία συνεχίζεται…

www.klistro.com

Ευμορφία Ηλιάδου

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα . Τελείωσα τη σχολή φωτογραφίας Leica Academy με δάσκαλο στο φωτορεπορτάζ τον Σπύρο Τσακίρη. Από τη φύση μου, μου άρεσε να γνωρίζω καινούργια πράγματα, να μαθαίνω, να εξερευνώ. Τελικά βρέθηκα να ζώ στη Νορβηγία με την κόρη μου και τον σύντροφο μου, όπου συνεχίζω να φωτογραφίζω, να αποτυπώνω τον κόσμο μέσα από τα δικά μου μάτια. Η ζωή είναι ένα ταξίδι , και ρουφάω την κάθε στιγμή. Ακόμα το ταξίδι δεν έχει τελειώσει… Ποιος ξέρει τι άλλο θα έρθει.

Κωνσταντίνος Αδάμης

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1962. Απόφοιτος λυκείου και με σπουδές στο μάρκετινγκ, ασχολήθηκε με το εμπόριο ενδυμάτων μόδας, από το 1981 – 2010, ως εμπορικός αντιπρόσωπος, εισαγωγέας και πωλητής χονδρικής. Το μεράκι της φωτογραφίας σε ερασιτεχνικό επίπεδο τον συνόδευε όλα αυτά τα χρόνια. Το 2010 μεταναστεύει στη Νορβηγία κάνοντας επανεκκίνηση στη προσωπική και οικογενειακή του ζωή. Παράλληλα με την εργασία, εξακολουθεί να ασχολείται περισσότερο με την φωτογραφία, μιας και οι ρυθμοί της ζωής στη χώρα αυτή το επιτρέπουν. Το 2015 συλλαμβάνει την ιδέα να οργανώσει έκθεση φωτογραφίας με θέμα «Η Νορβηγία μέσα από τα μάτια του Έλληνα φωτογράφου». Σε αυτήν, εκτός από τον ίδιο, συμμετείχαν κι άλλοι Έλληνες φωτογράφοι που ζούσαν στη χώρα. Στο πρότζεκτ, αφού αξιολογήθηκε με αυστηρά κριτήρια από το τμήμα πολιτισμού του δήμου Σταβάνγκερ, παραχωρήθηκε σύγχρονος εκθεσιακός χώρος στο κέντρο της πόλης στη Βιβλιοθήκη για 15 ημέρες. Η έκθεση είχε εξαιρετική επιτυχία. Αυτό ήταν που του έδωσε την ώθηση ώστε να ασχοληθεί πλέον επαγγελματικά με τη φωτογραφία και σε συνεργασία με τη φωτογράφο Ευμορφία Ηλιάδου, (η οποία συμμετείχε στην έκθεση), να φτιάξουν τη φωτογραφική ομάδα “KLISTRO FOTOGRAFI”, klistro.com.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button