Morocco Project: Όταν εμπιστεύεσαι τη στιγμή (video)

Ο θόρυβος της Καζαμπλάνκα ήταν ακόμη έντονος μες το μυαλό και τα αυτιά μου, όταν μπήκα στο τραίνο για την Μοχαμέντια.
Όπως μου είχε εξηγήσει ο Αμίν, εδώ και λίγο καιρό, ενώ μιλούσαμε μέσω διαδικτύου, η Μοχαμέντια είναι προάστιο της “Κάζα”. Πιο ήρεμη και χαλαρή. Μια μικρή παραθαλάσσια πόλη όπου έρχονται το Σαββατοκύριακο από την Καζαμπλάνκα για να κάνουν μπάνιο και να χαλαρώσουν. Για καλή μου τύχη έφτασα μεσοβδόμαδα…
Το ταξί απ’ τον σταθμό με πήγε στην παραλία. Μόλις αντίκρυσα το τοπίο ένιωσα ελαφρύς. Σαν στο σπίτι μου. Επιτέλους πιο γήινοι ήχοι, πιο κατανοητοί ρυθμοί και άνθρωποι που σε κοιτάζουν χαμογελώντας με τον ήλιο να λάμπει πάνω τους, χωρίς να τους καίει.
Ήπια έναν καφέ παρατηρώντας γύρω μου και έπειτα άρχισα να περπατάω στην ατελείωτη παραλία με την ψιλή άμμο. Οικογένειες και παιδιά χωρίς παροξυσμό απολάμβαναν την αρμονία του Ατλαντικού ωκεανού που χάιδευε την όμορφη παραλία. 5-6 έφηβοι πιο πέρα ανεβοκατέβαιναν με τα άλογα τους από τον δρόμο προς την θάλασσα και πάλι πίσω, άλλοτε τρέχοντας ή παίζοντας και άλλοτε περπατώντας πιασμένοι με το άλογό τους σαν να ‘ταν χέρι-χέρι σε μια βόλτα στην θάλασσα.. Υπέροχα…
Ο Αμίν φάνηκε μόλις σχόλασε από την δουλειά του ζητώντας συγνώμη για την καθυστέρηση, με ένα εκπληκτικό χαμόγελο, γεμάτο φιλοξενία και έννοια. Του εξήγησα ότι “απολαμβάνω το κάθε δευτερόλεπτο” και ότι δεν υπήρχε λόγος να ανησυχεί. Περπατήσαμε προς το σπίτι του και αρχίσαμε αμέσως την συζήτηση περί ήχου και μουσικής.
Γελούσε με ο,τιδήποτε…
Μου πήρε λίγο για να καταλάβω πως η αιτία ήτανε η ίδια η σημαντικότητα της ζωής..
Φτάσαμε στο σπίτι όπου μας περίμενε ο Ζακαρία(ς). Ο μάγειρας και φιλόσοφος της παρέας. Ακολουθώντας τον ενθουσιασμό στα μάτια μας από την κουβέντα, δεν άργησε να φτάσει στο συμπέρασμα πως στη ζωή πρέπει να “εμπιστεύεσαι την στιγμή”…
Αυτό και κάναμε. Εμπιστευτήκαμε τις στιγμές. Μοιραστήκαμε τα συναισθήματά μας.
Και όταν ο Αμιν άρχισε να τραγουδάει βγήκε από μέσα του όλο το νόημα του περίεργου γέλιου του, με την φωνή μιας σοπράνο που επέλεγε πολύ προσεκτικά, μέσα στον ψυχικό της κόσμο, τον τρόπο για να σου μεταφέρει την αγάπη και την έννοια της ύπαρξης που οφείλει να μην ξεχνάει την ελευθερία που ποθεί…