Μαρκόπουλο: Μυρίζει μούστο κι ιστορία

Μια από τις πιο αγαπημένες μου βόλτες στην ανατολική Αττική είναι αυτή στο Μαρκόπουλο που συνδυάζεται ωραιότατα με τα σούπερ φανταστικά μουστοκούλουρα της περιοχής. Τις προάλλες που βρέθηκα εκεί ξεκίνησα την περπατάδα μου από τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό της περιοχής.
Για όσους δεν γνωρίζουν από το 1885 μέχρι και το 1957 λειτουργούσε η σιδηροδρομική γραμμή Λαυρίου – Αγίων Αναργύρων, μια γραμμή που αν την είχαμε σήμερα θα ήταν ένας άψογος προαστιακός μήκους 62,5 χλμ. Δυστυχώς στα πολλά λάθη που έχουμε κάνει στην Ελλάδα είναι και η απαξίωση του σιδηρόδρομου.







Στο Μαρκόπουλο λοιπόν βρέθηκα στο κτίριο του σιδηροδρομικού σταθμού και περιηγήθηκα στον εξωτερικό του χώρο που δεν είναι και σε πολύ καλή κατάσταση (που να δεις και τον εσωτερικό). Εδώ παλαιότερα λειτουργούσε καφέ και εστιατόριο. Στις ράγες του σταθμού «κάθεται» ένα τρένο με την ατμομηχανή του, δυστυχώς σχεδόν διαλυμένο.
Φεύγοντας από τον σταθμό βρέθηκα σε εργοστάσια εμφιαλώσεων κρασιών, αφού τα Μεσόγεια φημίζονται για τα αμπέλια τους. Κάποιες από αυτές τις οινοποιίες είναι σε καλή κατάσταση και λειτουργικές, άλλες απλώς ρημάζουν στον χρόνο.



Η βόλτα στο Μαρκόπουλο μυρίζει ιστορία και πάντα χαίρομαι όταν επιστρέφω…
‘Αλλωστε κι όταν θέλω μουστοκούλουρα ένας είναι ο προορισμός: το Μαρκόπουλο! Εκεί με πήγαιναν οι δικοί μου από παιδί, εκεί πάω κι εγώ τώρα μεγάλος. Τα διάσημα μουστοκούλουρα Δαρεμά είναι εκεί από… πάντα με την ίδια ακριβώς γεύση των παιδικών μου χρόνων. Τι κι αν μπερδεύομαι στους δρόμους και τα στενά της πόλης; Πάντα καταφέρνω να βρίσκω την εκκλησία του Αγίου Ιωάννου που βρίσκεται απέναντι από τον φούρνο που λειτουργεί από το 1950 στην κεντρική πλατεία.


Μπαίνω μέσα, φοράω το γαντάκι μου, πλησιάζω το πανέρι, παραμερίζω το τούλι και αρχίζω να γεμίζω το χάρτινο σακουλάκι μου, κάπως σαν ιεροτελεστία. Σπάνια βρίσκω κοτσιδούλες οπότε βολεύομαι και με τα στρογγυλά μουστοκούλουρα, όλα πλασμένα στο χέρι. Πλάι μου στέκονται οι δεκάδες μαύρες λαμαρίνες που έχουν ψήσειιι!
Μέχρι να φτάσω στο αυτοκίνητο έχω ήδη τσιμπήσει κάνα δυο. Αυτή την εποχή που η φύση είναι καταπράσινη και τα λουλούδια του χειμώνα σκάνε μύτη, μια βόλτα στο Μαρκόπουλο επιβάλλεται, δεν αναβάλλεται!
Περισσότερες περιπλανήσεις του Βασίλη Ανδριτσάνου στο ΜΠΙΛόγκ