Travel StoriesΕλλάδα

Τα άλογα του …Διομήδη

Ανεβαίναμε ώρα, όσο πλησιάζαμε η καρδιά μου χτυπούσε σαν τον κινητήρα του ΚΤΜ στην άμμο του Dakar.

-θα πάμε να βρούμε τα άγρια άλογα, μου είχε πει το προηγούμενο βράδι αυτός που οδηγούσε το κουρασμένο 4χ4 και αυτός δεν ήταν άλλος από τον καλύτερο οδηγό βουνού στην ευρύτερη περιοχή των Θρακικών Τεμπών.

Οδηγός λοιπόν ο Αναστάσιος (Τάσος) Αναστασιάδης. Ταξιδεμένος και ταξιδευτής, γνώστης της περιοχής, διασώστης, ταξιδιωτικός πράκτορας, φυσιοδίφης, τροφοσυλλέκτης, ΤΟ κλειδί για τα Πομακοχώρια και γενικά ένας άνθρωπος πολυεργαλείο…

– Ρε συ Τάσο, τα περάσαμε τα Άνω Λιβερά, που πάμε…

-……………….σιωπή………………

Συνεχίσαμε κοντά 2 χιλιόμετρα ακόμα και πιάσαμε την στροφή στο αγνάντι του εγκαταλελειμμένου χωριού. Έβαλε το αμάξι σε παραλλαγή και πιάσαμε με τα κιάλια να κοιτάμε, που;;;

– Περιμένουμε κάτι, τον ρωτάω με εκείνο το στυλάκι του ”τα ξέρω όλα”.

Μου απαντάει χωρίς να με κοιτάζει…

-Αν δεν δώσει το σήμα ο Αετός, δεν κάνουμε βήμα !!!aloga-21

– Νταξ ρε μεγάλε το’ χω δει στην τηλεόραση, σκέφτηκα μέσα μου. Σκέφτηκα κι άλλα, πως τούτος εδώ με δουλεύει ασκαρδαμυκτί. Δεν είπα κουβέντα όμως. Ο Τάσος όταν είναι στο βουνό δεν είναι για πολλά πολλά. Στα τσίπουρα είναι έξω καρδιά.

Και ενώ κοιτάζω και άλογο δεν βλέπω, κάνω να του πω την ανησυχία μου και εκείνος λες και μάντεψε.

-ΣσσσσσΤ μου κάνει, να θυμάσαι, εδώ κουμάντο κάνει ο αετός.

Και σκοτείνιασε ο τόπος και χάθηκε ο ήλιος που τόση ώρα μας συντρόφευε και νόμισα πως ήρθε η συντέλεια του κόσμου…

– Να’ τα μου είπε χαμογελώντας, στο είπα, να’ τα, τ’ άλογα μας…aloga-15

Τ’ άλογα μας!!!

Από την ”κρυψώνα” μας, βλέπαμε πια ξεκάθαρα ένα κοπάδι γύρω στα τριάντα με σαράντα χρυσοκαφετιά περήφανα άλογα. Διάβαιναν το πλακόστρωτο, παίζοντας και χλιμιντρίζοντας.aloga-19

– Τώρα μπορούμε να πλησιάσουμε, είπε ο Τάσος, με μια σιγουριά που δεν σου άφηνε καμία αμφιβολία.

Γυρίσαμε το αμάξι προς τα πίσω και το αφήσαμε λίγο έξω από το χωριό. Το παλιό σχολείο δέσποζε εκεί όρθιο και σχεδόν ανέπαφο από τον χρόνο, ανάμεσα στα μισογκρεμισμένα σπίτια. Αν στεκόσουν και ησύχαζες, μπορούσες να ακούσεις τις φωνές των παιδιών στο παιχνίδι. Μα που τώρα διάθεση για τέτοια. Τώρα προέχουν Τ’ ΑΛΟΓΑ ΜΑΣ !

Πάντα είχα την εντύπωση πως ήμουν τουλάχιστον γρήγορος στις αντιδράσεις μου σε ότι αφορά την φωτογράφηση ενός θέματος, όσο δύσκολο και να ήταν. Τρίχες κατσαρές που λένε και στην Ζαχάρω. Η συνέχεια ήταν η απόδειξη…

Μπήκαμε στο πλακόστρωτο αλλά άλογα δεν.

Μόνο τα υπολείμματα της τροφής τους υπήρχαν.

-Είμαστε στον σωστό δρόμο, ακούστηκε η φωνή του Τάσου.

-……………………..ΟΚ, είμαστε σε σωστό δρόμο, ότι πεις, σκέφτηκα.

Η ανυπομονησία με είχε κυριεύσει, και δεν είναι καλός σύμβουλος.

Είχαμε περπατήσει κοντά τριακόσια μέτρα, όταν φτάσαμε στον μαντρότοιχο του παλιού τρίπατου αρχοντικού. Η τεράστια πόρτα με την πέτρινη καμάρα ήταν τόσο επιβλητική που έμειναν τα μάτια μου να την θαυμάζουν στο πέρασμα μου.

Μόλις που προσπέρασα την πόρτα, κοντοστάθηκα. Τι είδα;

Φόβος, δέος, ότι αισθάνθηκα εκείνη την στιγμή. Τα πόδια μου δεν έλεγαν να κάνουν βήμα. Μετά βίας γύρισα δυο τρία μέτρα πίσω.aloga-8

Τέσσερα τεράστια χρυσά μάτια, δύο σε κάθε όροφο, εκεί στις πόρτες του αρχοντικού, με κοιτούσαν. Με παρατηρούσαν.

Και ώσπου να σηκώσω μηχανή, εκείνα με ένα ποδοβολητό που δεν θα ξεχάσω ποτέ, ξεχύθηκαν στα σκαλιά και από εκεί στην αυλή και έβγαιναν και έβγαιναν, ώσπου χάθηκαν πίσω από την μάντρα.

Σοκ και Δέος.

Ολόμαυρα, όχι μεγαλόσωμα, με χαίτη που έφτανε έως το χώμα. Με οπλές που έκαναν πάταγο και με μια περηφάνια, θεέ μου τι ομορφιά ήταν αυτή, τι ζώα !!!

Ο μύθος.

Τα άλογα του Διομήδη. Τα ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά της Θράκης.aloga-18

Ο μύθος είναι ζωντανός.

Με δυσκολία έφτασαν στ’ αυτιά μου οι παραινέσεις του Τάσου.

– Έλα κουνήσου, θα τα χάσουμε…

Όσο για τις φωτογραφίες, χάλια μαύρα, εντάξει είπαμε τραβάω ”βαριά”, αλλά ήταν τέτοια η ταραχή μου που…

Κάναμε τον γύρω του αρχοντικού, αλλά ήταν και αυτό τεράστιο και όταν βρεθήκαμε στην ”πλάτη” του, τα μαύρα άλογα ήταν άφαντα.

Βρήκαμε όμως τέσσερα, πέντε μικρά κοπάδια από καφέ άλογα, Άγρια και αυτά, αλλά σαν τα μαύρα όχι.

Ο Τάσος διάβασε το βλέμμα μου.

-Θα τα ξαναδείς μου είπε, είναι τα άλογα μας. Να το θυμάσαι, αυτά θα μας ” δέσουν ”.aloga-9

Έτσι και έγινε. Τα μαύρα άλογα της Θράκης μας έδεσαν και γίναμε φίλοι πια.

Βρισκόμαστε και τα λέμε. Και τα άλογα να ξανά είδαμε και τώρα ετοιμαζόμαστε να κάνουμε ένα ντοκιμαντέρ για αυτά.

Μέσω
Φωτογραφίες, Κείμενο: Σπύρος Τσακίρης

Σπύρος Τσακίρης

ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ: ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ-VIDEOGRAPHER Γεννήθηκε το 1962 στη Ζαχάρω Ηλείας. Από πολύ νωρίς άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία. Από το 1987 εργάζεται στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», καλύπτοντας όλα τα μεγάλα ελληνικά και διεθνή γεγονότα. Από το 1999 είναι υπεύθυνος του φωτογραφικού τμήματος της εφημερίδας (καθημερινό, κυριακάτικο φύλλο, www.enet.gr). Έχει καλύψει θέματα όπως: Εμφύλιος στη Βοσνία, 1o και 2ο Πόλεμο του Κόλπου, εμφύλιος στο Λίβανο, πτώση Σοβιετικής Ένωσης, γεγονότα στην Αλβανία, πτώση Τσαουσέσκου στη Ρουμανία, Κοσσυφοπέδιο '89, εμφύλιος στη Ρουάντα, πείνα στην Αφρική, Κούρδοι, τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, καθώς και τα γεγονότα στην Παλαιστίνη και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πέρα από την επικαιρότητα, έχει φωτογραφήσει σε χώρες όπως: Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Συρία, Σαουδική Αραβία, Αρμενία, Τανζανία, Κένυα, Νότιος Αφρική, Αίγυπτος, Κύπρος, Ολλανδία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Αυστρία, αποτυπώνοντας τη διαφορετικότητα της ανθρώπινης δραστηριότητας και την παρουσία της στο περιβάλλον. Παράλληλα, έχει συνεργαστεί με το διεθνή τύπο, με το γαλλικό πρακτορείο IMAPRESS και το γερμανικό ACTION PRESS. Θέματά του έχουν δημοσιευθεί στα μεγαλύτερα ελληνικά και ξένα περιοδικά, όπως «ΓΑΙΟΡΑΜΑ», «Flame of Life», «ΔΙΦΩΝΟ», ελληνικό και ισπανικό «National Geographic», “STERN”, “TIME”, “PARIS MATCH”, “NEWSWEEK” κλπ. Από το 2009 είναι μέλος του IEPA (International Environment Photographers Association). Επίσης είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και της ΕΦΕ (Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας). Φωτογραφίες του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, σε διεθνή μουσεία. Επίσης φωτογραφία του βρίσκεται στην παγκόσμια συλλογή για τις καλύτερες φωτογραφίες του αιώνα που πέρασε. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις. Έχει ολοκληρώσει μεγάλα projects με θέματα «Τα παιδιά μπροστά στο νέο αιώνα», «Οι άνθρωποι του τύπου στην Ελλάδα», «Ψαράδες», «Άνθρωπος και Περιβάλλον». Ασχολείται παράλληλα με τη σκηνοθεσία multimedia και ντοκιμαντέρ. Έχει ολοκληρώσει τέσσερα ντοκιμαντέρ. Συγκεκριμένα τα μικρού μήκους «Vrooom» 32΄, «Μπαϊάσα – Βοβούσα» 17΄ και «Ο Θησαυρός της Λιμνοθάλασσας» 17΄, το οποίο και βραβεύθηκε το 2003 από το National Geographic και προβλήθηκε στο φεστιβάλ ECOCINEMA 2003. Επίσης το ντοκιμαντέρ, μεγάλου μήκους «Flamingo» 90΄, μία μουσική ταινία με τους Πυξ Λαξ που κυκλοφόρησε στην αγορά με τη μορφή DVD. Ακόμη, για λογαριασμό της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» σκηνοθέτησε το 2014 το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ». Σήμερα συνεργάζεται με μεγάλα ελληνικά και διεθνή ειδησεογραφικά ΜΜΕ και διδάσκει σε σεμινάρια και δυναμικά workshops, δίνοντας έμφαση στα multimedia. Δημιούργησε την ιστοσελίδα www.carnetdevoyage.gr και εργάζεται ως Φωτογράφος του Προέδρου της Βουλής, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τέλος, συνεχίζει να δημιουργεί ντοκιμαντέρ με ενδιαφέρουσες ιστορίες. https://www.instagram.com/tsakiris.photography/ Spyros Tsakiris Photography|Facebook/ tsakirisphotographer@gmail.com

Σχετικά Άρθρα

Back to top button