Travel StoriesΕλλάδα

Κυπαρίσσι Vs Kυπαρίσσι

Είναι ένα πέλαγο που ενώνει δυο ωραία Κυπαρίσσια. Είναι η θάλασσα που τα ενώνει. Η ίδια θάλασσα. Και κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινάει ένα παραμύθι…

…Μια φορά και έναν καιρό, τότε που οι θάλασσες ήταν λιγοστές και η γης πελώρια, τότε που τα πουλιά με δυο φτερωσιές έφταναν στην άλλη άκρη, τότε, έγινε μια μεγάλη έκρηξη από ένα ηφαίστειο θυμωμένο από παλιά. Και χωρίστηκε η γη, τα νερά ανεβήκαν και έμειναν μόνο οι κορυφές των πιο ψηλών βουνών να θυμίζουν τα παλιότερα.

Εκείνη την θάλασσα οι άνθρωποι την βάφτισαν Αιγαίο πέλαγος και ενώνει πολλούς τόπους. Ενώνει την Πελοπόννησο με την Κρήτη και έτσι στο βρέξιμο των ποδιών του Πάρνωνα και του Ψηλορείτη, υπάρχουν δύο χωριά με το ίδιο όνομα. Το Κυπαρίσσι Λακωνίας και το Κυπαρίσσι Ηρακλείου…

Γνώρισα και τους δύο τόπους, πρώτα εκείνον της Λακωνικής γης και αργότερα τα έφερε το αίτιο, να γνωρίσω και το Κυπαρίσσι της Κρήτης. Τον Κυπάρισσο, αλλιώς..

Και τον αγάπησα εκείνο τον τόπο, γιατί γνώρισα ανθρώπους καθαρούς, καλοσυνάτους και φιλόξενους. Όμορφος τόπος, χωρίς πλεξούδες και δαντέλες. Αυτάρκης και πλούσιος. Η γη γαλαντόμα και οι κάτοικοι της δουλευταράδες. Τον προσέχουν τον τόπο τους. Εκεί στο Κυπαρίσσι, στην Κρήτη, ο τουρισμός δεν έχει καλοπέραση. Δεν έχει παραλίες για να μπουν ξαπλώστρες και εισιτήριο, ούτε beach bar, με μουσικές που σε ταράζουν.

Κανά δυο καφενεία όλα κι όλα, ένα ψιλικατζίδικο και η ταβέρνα του Γιάννη του Σωμαράκη. Καταφύγι. Ηλεκτρικό δεν…, κόκα κόλα;;; μαζέψουυυυ.

Να φας πατάτες φρέσκιες, της στιγμής και να μην σταματάς…

Καμιά φορά μπορεί να πετύχεις και την αφεντιά μου να τις καθαρίζω, που για να πάρω έγκριση, έπρεπε να περάσω σεμινάριο ταχύρυθμο από τον Στέλιο. Τον πρωτότοκο. Που αυτός έμαθε από τον πατέρα του και εκείνος από τον δικό του πατέρα. Γιατί ο παππούς Σωμαράκης ξεκίνησε την ταβέρνα. Και μέχρι σήμερα η ταβέρνα, είναι με τα ίδια χούγια.

Μα εδώ να πω και κάτι που πονάει. Ο Γιάννης δεν είναι μόνο ταβερνιάρης, ο Γιάννης είναι μερακλής, γράφει, παίζει λύρα, δεν φοβάται να ανέβει στο σανίδι και να πει την πρόζα του. Κάθε χρόνο εκεί στις πρώτες μέρες του Νοέμβρη που γιορτάζει ο Μεθυστής, ο Γιάννης με τους συχωριανούς του, στο οινοποιείο του χωριού στήνουν παράσταση κανονική. Με φώτα, με σκηνοθέτη (α ρε Μαρίνο), ότι χρειάζεται.

Ο Γιάννης δεν φοβάται να φτάσει και στο μιτάτο με ΤΟ τρίκυκλο για να ανεβάσει την παράσταση…

Ο Γιάννης λοιπόν, μαζί με τον Μανώλη, την κυρία Άννα και κάποιους ακόμα, πριν λίγα χρόνια φτιάξανε το ” Θέατρο των Αγρών”.

Μέσα σε ένα λιοστάσι, θέατρο κανονικό. Όμως αυτό στεναχώρησε τους …επαγγελματίες της ψυχαγωγίας. Κάθε παραμύθι έχει δράκο, ετούτο έχει δράκους, που έχουν και φίλους. Φίλους στα πόστα και με τούτο και με τ άλλο, ο Γιάννης αναγκάστηκε να σταματήσει την λειτουργία του θεάτρου.

Κρίμα στ΄ αλήθεια, γιατί είχε ξαστεριά και ομορφιά τούτη η προσπάθεια. Με ”ότι προαιρείσθε” για εισιτήριο, να κάνει συναυλία ο Χαρούλης και να φτάνουν τα αυτοκίνητα μέχρι τον προφήτη Ηλία.

Να παίζει ο Ψαραντώνης και να δακρύζει Παναγιά η Καρδιώτισσα.

Όμως όπως όλοι καλά ξέρουμε, το σύστημα έχει άλλη γνώμη πάντα.

Το Κυπαρίσσι λοιπόν, είναι χωριό της Κρήτης και ανήκει στον δήμο Τεμένους, του νομού Ηρακλείου. Βρίσκεται σε υψόμετρο 220 μ. με ωραία θέα σε ολόκληρη την κοιλάδα, στο 22ο χιλιόμετρο της αρτηρίας προς Κανλί Καστέλι. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την ελαιοκομία, με την αμπελοκαλλιέργεια και λίγο με την κτηνοτροφία. Η οικονομία του χωριού βασίζεται στη σταφίδα. Στο χωριό βρίσκεται ο ναός του Αγίου Παντελεήμονα. Οι σημερινοί κάτοικοι κατάγονται από τα Ανώγεια Μυλοποτάμου. Αν σε βγάλει ο δρόμος από εκεί, ψάξε τον Στάθη, τον πρόεδρο των καζανάδων και δοκίμασε από την ρακί του.

Το άλλο Κυπαρίσσι, εκείνο της Λακωνίας, βρίσκεται στους πρόποδες του ΠΑΡΝΩΝΑ, απέχει 120 χλμ από την Σπάρτη και είναι καλά ακουμπισμένο σε μια μοναδική αγκαλιά από Κυπαρίσσια.

Ελιές, Συκιές, Λεύκες, Πεύκα και δεκάδες άλλα δένδρα και φυτά!

Ένας πανέμορφος τόπος για εκείνους που αγαπούν το Βουνό, το Πράσινο, τη Φύση και προπαντός την Θάλασσα. Και που τα θέλουν όλα μαζί.

Είναι το Μυρτώο που το βρέχει και το κάνει να λάμπει σαν το δεις στο πρωινό από ψηλά, από το εικονοστάσι και ας σε έχει τρομάξει ο δρόμος και οι γκρεμνοί που κατεβαίνοντας αφήνεις στα δεξιά σου.

Μέχρι να φτάσεις, να λες, έκανα καλά;

Μα μόλις φτάσεις, θες να δώσεις μια, να χαθείς στα πράσινα νερά της αγκαλιές του.

Το Κυπαρίσσι ή αλλιώς Βρύση, είναι ο παλαιότερος συνοικισμός από τούς τρεις που σήμερα αποτελούν το χωριό. Η Παραλία, η Μητρόπολη και η Βρύση.

Είναι χτισμένο 100 μέτρα ψηλότερα απ’ τη θάλασσα, μέσα σε πυκνή βλάστηση, που το κάνει αθέατο από την θάλασσα. Τότε που υπήρχε ο φόβος των πειρατών.

Το χωριό εμφανίζεται με το σημερινό όνομά του στις σελίδες της ιστορίας μετά το 1000 μ.Χ. ίχνη βυζαντινών οχυρώσεων από το κάστρο της Καλογριάς είναι εμφανή στον απότομο λόφο, νότια του Κυπαρισσιού.

Στο «Χρονικό του Μορέως» αναφέρεται ότι το 1435 ο δούκας της Αθήνας Φράνκο Νέρο Ατζαγιόλι υπήρξε ο ιδιοκτήτης της περιοχής.

Το Κυπαρίσσι είναι κτισμένο πιθανόν στη θέση της αρχαίας πόλης Κύφαντα, γνωστή για τα νερά της, από εκεί μάλλον και το όνομα Βρύση. Εκεί, στην πηγή που σύμφωνα με τον μύθο, ανέβλυσε όταν η Αταλάντη χτύπησε με το δόρυ της τον βράχο, έτσι γράφει ο Παυσανίας στα «Λακωνικά.

Η περιοχή κατοικείται από τα αρχαία χρόνια. Μάλιστα στη θέση που σήμερα είναι γνωστή σαν Καστράκι διασώζονται υπολείμματα πελασγικών τειχών.

Έτσι λοιπόν, με δύο Κυπαρίσσια απέναντι, το κοβαλτί του Αιγαίου πηγαινοέρχεται χιλιάδες χρόνια τώρα, σε μια διαδρομή που μόνο μονότονη δεν είναι. Και τώρα στο ”πρόβλημα”.

Πόσες φωτογραφίες να βάλεις, πως να τις διαλέξεις;;;

Για χάρη του κομματιού λοιπόν προέκυψε το” Kυπαρίσσι VS Kυπαρίσσι ” και μένει σε εσάς να αναγνωρίσετε πια φωτογραφία αντιστοιχεί που…

Πιστέψτε με, όμως, καθόλου δεν θα δυσκολευτείτε.

Έτσι συμβαίνει σε όλα τα παραμύθια.

Σπύρος Τσακίρης

ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ: ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ-VIDEOGRAPHER Γεννήθηκε το 1962 στη Ζαχάρω Ηλείας. Από πολύ νωρίς άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία. Από το 1987 εργάζεται στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», καλύπτοντας όλα τα μεγάλα ελληνικά και διεθνή γεγονότα. Από το 1999 είναι υπεύθυνος του φωτογραφικού τμήματος της εφημερίδας (καθημερινό, κυριακάτικο φύλλο, www.enet.gr). Έχει καλύψει θέματα όπως: Εμφύλιος στη Βοσνία, 1o και 2ο Πόλεμο του Κόλπου, εμφύλιος στο Λίβανο, πτώση Σοβιετικής Ένωσης, γεγονότα στην Αλβανία, πτώση Τσαουσέσκου στη Ρουμανία, Κοσσυφοπέδιο '89, εμφύλιος στη Ρουάντα, πείνα στην Αφρική, Κούρδοι, τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, καθώς και τα γεγονότα στην Παλαιστίνη και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πέρα από την επικαιρότητα, έχει φωτογραφήσει σε χώρες όπως: Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Συρία, Σαουδική Αραβία, Αρμενία, Τανζανία, Κένυα, Νότιος Αφρική, Αίγυπτος, Κύπρος, Ολλανδία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Αυστρία, αποτυπώνοντας τη διαφορετικότητα της ανθρώπινης δραστηριότητας και την παρουσία της στο περιβάλλον. Παράλληλα, έχει συνεργαστεί με το διεθνή τύπο, με το γαλλικό πρακτορείο IMAPRESS και το γερμανικό ACTION PRESS. Θέματά του έχουν δημοσιευθεί στα μεγαλύτερα ελληνικά και ξένα περιοδικά, όπως «ΓΑΙΟΡΑΜΑ», «Flame of Life», «ΔΙΦΩΝΟ», ελληνικό και ισπανικό «National Geographic», “STERN”, “TIME”, “PARIS MATCH”, “NEWSWEEK” κλπ. Από το 2009 είναι μέλος του IEPA (International Environment Photographers Association). Επίσης είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και της ΕΦΕ (Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας). Φωτογραφίες του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, σε διεθνή μουσεία. Επίσης φωτογραφία του βρίσκεται στην παγκόσμια συλλογή για τις καλύτερες φωτογραφίες του αιώνα που πέρασε. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις. Έχει ολοκληρώσει μεγάλα projects με θέματα «Τα παιδιά μπροστά στο νέο αιώνα», «Οι άνθρωποι του τύπου στην Ελλάδα», «Ψαράδες», «Άνθρωπος και Περιβάλλον». Ασχολείται παράλληλα με τη σκηνοθεσία multimedia και ντοκιμαντέρ. Έχει ολοκληρώσει τέσσερα ντοκιμαντέρ. Συγκεκριμένα τα μικρού μήκους «Vrooom» 32΄, «Μπαϊάσα – Βοβούσα» 17΄ και «Ο Θησαυρός της Λιμνοθάλασσας» 17΄, το οποίο και βραβεύθηκε το 2003 από το National Geographic και προβλήθηκε στο φεστιβάλ ECOCINEMA 2003. Επίσης το ντοκιμαντέρ, μεγάλου μήκους «Flamingo» 90΄, μία μουσική ταινία με τους Πυξ Λαξ που κυκλοφόρησε στην αγορά με τη μορφή DVD. Ακόμη, για λογαριασμό της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» σκηνοθέτησε το 2014 το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ». Σήμερα συνεργάζεται με μεγάλα ελληνικά και διεθνή ειδησεογραφικά ΜΜΕ και διδάσκει σε σεμινάρια και δυναμικά workshops, δίνοντας έμφαση στα multimedia. Δημιούργησε την ιστοσελίδα www.carnetdevoyage.gr και εργάζεται ως Φωτογράφος του Προέδρου της Βουλής, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τέλος, συνεχίζει να δημιουργεί ντοκιμαντέρ με ενδιαφέρουσες ιστορίες. https://www.instagram.com/tsakiris.photography/ Spyros Tsakiris Photography|Facebook/ tsakirisphotographer@gmail.com

Σχετικά Άρθρα

Back to top button