Χάραζε ο τόπος με βουνά πολλά
κι ανάτελλε τα ζωντανά του,
καλούς ανθρώπους και κακούς, νυφίτσες,
αλεπούδες, μια λίμνη ως κόρην
οφθαλμού και κάστρα πατημένα.
Θα ‘ναι τα Γιάννενα, ψιθύρισα,
στο χιόνι και στον άγριο καιρό
γυάλινα και μαλαματένια.
Κι όσο πήγαινε η μέρα,
σαν το βαπόρι σε καλά νερά,
είδα και μιναρέδες κι άκουσα
τα μπακίρια να βελάζουν.
Mιχάλης Γκανάς
Είναι συνήθειο, πια, κάθε φορά που πηγαίνω στην Ήπειρο, για οποιοδήποτε λόγο, να κάνω μια επίσκεψη στα Γιάννενα. Με το δίκιο τους, οι παλιοί Ηπειρώτες, την έκαναν πρωτεύουσα της Ηπείρου. Δεν είναι μόνο η λίμνη, που τρέχει το μάτι σου και ψάχνει, δεν είναι ο ορίζοντας με τα βουνά που απλώνονται περήφανα. Είναι η ίδια η πόλη, που μεγαλώνει κι απλώνεται με το πέρασμα του χρόνου. Το κάστρο της που στέκει στα χρόνια, δεμένο με την ιστορία της, μαζί με το νησάκι της λίμνης.
Έχουνε γραφτεί τόσα για τα Γιάννενα, όμως πάντα κάτι μπορείς να προσθέσεις. Ακόμα και οι κατακτητές την λατρέψανε αυτή την πόλη και δυστυχώς “τραβήξανε” μέρος από τους θησαυρούς της. Εργαστήρια παντού, τεχνίτες και μάστορες, ακόμα και σήμερα, συνεχίζουν την παράδοση. Γιατί η πόλη συνδυάζει, παράδοση, αρχιτεκτονική, αργυροχρυσοχοΐα, άριστη χρήση του ξύλου με την πέτρα σε ιδιαίτερες κατασκευές, παραγωγή γαλακτοκομικών υψηλής ποιότητας και τόσα άλλα.
Όταν φτάνεις εκεί, έχει τρεις επιλογές:
Να καθίσεις στις καφετέριες ή τα φαγάδικα δίπλα στη λίμνη και να ξεχαστείς με την παρέα σου. Μετά να κάνεις μια βόλτα με το καραβάκι προς το νησάκι.
Να γυρίσεις το εσωτερικό του κάστρου, να δεις μέρος της ιστορίας που έχει δεθεί με τα κτίρια άλλων εποχών και από ψηλά να δεις ξανά τη λίμνη. Μετά για αλλαγή, μια βόλτα στο νησάκι.
Να γυρίσεις όλη την πλευρά της λίμνης που βλέπει την πόλη, να πας στο νησάκι για λίγο με το καραβάκι, να γυρίσεις στη συνέχεια τους κεντρικούς δρόμους, βλέποντας τα μεγάλα επιβλητικά κτίρια, αλλά και τα καταστήματα που έχουν κρεμασμένη την πραμάτεια τους, εκτεθειμένη στη ματιά του επισκέπτη, ντόπιου και τουρίστα, ρίχνοντας, παράλληλα, μια βιαστική ματιά στο κάστρο. Ότι και να επιλέξει κανείς, ευχαριστημένος θα φύγει. Υπάρχει βέβαια η επιλογή να μείνεις για μικρό ή μεγαλύτερο διάστημα ή και για πάντα, αλλά αυτό είναι διαφορετικό από μια μικρή ή μεγαλύτερη βόλτα.
Τις έχω κάνει και τις τρεις επιλογές, σε όλες τις εποχές. Το καλό με τα Γιάννενα είναι ότι είναι εύκολη πόλη, γρήγορα τη μαθαίνεις και εύκολα τη γυρίζεις. Ιδίως όταν την έχεις επισκεφθεί αρκετές φορές. Είναι κι ο φοιτητόκοσμος, που δίνει ένα άλλο χρώμα, έντονο, παντού εκεί. Χαμόγελα, έντονες συζητήσεις, αλλά και η διάλεκτος που ακόμα κεντρίζει με το ενδιαφέρον της, τις συζητήσεις.
Μετά τη δεύτερη επίσκεψη στην περιοχή, νιώθεις σαν το σπίτι σου κι ας είναι τόσο μεγάλη πόλη. Εύκολη πόλη για να την αγαπήσεις και να τη δέσεις με τις αναμνήσεις σου. Αν σπουδάσατε εδώ, πιστεύω με καταλαβαίνετε απόλυτα. Γι’ αυτό νιώθω, “παγιδευμένος με τα Γιάννενα” και αυτό, αλήθεια, μου αρέσει!
