FeaturedTravel StoriesΕλλάδα

Βοϊδοκοιλιά: Μια παραλία όνειρο, με μύθους ολόγυρα της

Βοϊδοκοιλιά άκουγα και Βοϊδοκοιλιά δεν έβλεπα! Τόσα χρόνια γνώριζα γι’ αυτή την υπέροχη παραλία του Ιονίου και δεν είχα καταφέρει ποτέ να την επισκεφτώ. Φέτος όμως ήρθε η σειρά της. Το έκανα ένα ζεστό Σάββατο του Ιουλίου με αφετηρία τη Στεμνίτσα μου.

Επέλεξα να μην πάω από την Εθνική Οδό μέσω Καλαμάτας, αλλά από επαρχιακούς δρόμους οι περισσότεροι από τους οποίους είναι μεν σε καλή κατάσταση, όμως όταν πας κάπου μακριά, καλό είναι τελικά να επιλέγεις τον δρόμο που θα αναπτύξεις μεγαλύτερη ταχύτητα.

Η διαδρομή προς Βοϊδοκολιά από τους επαρχιακούς δρόμους με αποζημίωσε γιατί περνά μέσα από χωριουδάκια και κωμοπόλεις, ενώ συχνά έβρισκα πάγκους των ντόπιων αγροτών από όπου προμηθεύτηκα λαχανικά και φρούτα.

Η Βοϊδοκοιλιά, αντιγράφω από τη Wikipedia, είναι παραλία της Μεσσηνίας που θεωρείται από τις ομορφότερες της Μεσογείου. Είναι διάσημη κυρίως για το ολοστρόγγυλο σχήμα της που θυμίζει το γράμμα «Ω». Βρίσκεται βόρεια της Πύλου, στις ακτές του Ιονίου, και εφάπτεται με τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας από την οποία χωρίζεται με μία λωρίδα αμμόλοφων.

Η παραλία και η ευρύτερη περιοχή έχει χαρακτηριστεί τόπος ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και είναι ενταγμένη στο Δίκτυο Natura 2000. Στο νότιο άκρο της Βοϊδοκοιλιάς αναπτύσσεται το ακρωτήριο Κορυφάσιο, όπου βρίσκονται τα ερείπια της κλασικής πόλης της Πύλου…

Στην νότια πλευρά της παραλίας βρίσκονται τα ερείπια Μεσαιωνικού κάστρου που κατασκευάστηκε από τους Φράγκους της Πελοποννήσου τον 13ο αιώνα, το οποίο είναι γνωστό σήμερα ως Παλαιόκαστρο ή Παλαιοναυαρίνο. Το κάστρο οικοδομήθηκε από τον Νικολά ντε Σεντ Ομέρ το 1278 με χρήση οικοδομικού υλικού από τον οικισμό της κλασικής Πύλου και ειδικά από το ναό της Αθηνάς Κορυφασίας. Στον βράχο κάτω από το Παλαιόκαστρο υπάρχει μεγάλη σπηλιά που ονομάζεται σπηλιά του Νέστορα. Έχει διαστάσεις περίπου 30 Χ 16 μέτρα και μεγάλο ύψος, που φτάνει κατά τόπους τα 30 μέτρα!

Οδήγησα μέχρι ένα σημείο και πάρκαρα σε έναν χωμάτινο δρόμο. Από κει πήρα το μονοπάτι για τη φοβερή αμμουδιά. Ανηφορίζοντας τον αμμόλοφο με πήρε στο πρόσωπο ένα δροσερό αεράκι. Μούρλια! Βγήκα στην καρδιά της παραλίας και άρχισα να περπατώ προς το σημείο που δεν είχε πολύ κόσμο. Έστησα την ομπρέλα μου σε ένα προστατευμένο «καστράκι» από καλάμια που είχαν φτιάξει κάποιοι λουόμενοι πριν από μένα.

Περπάτησα στην παχιά και βελούδινη άμμο και σχεδόν γλίστρησα προς το νερό! Μαγεία. Παρά τον κυματισμό και το δυνατό αεράκι απόλαυσα το μπάνιο μου, τις βουτιές, την επαφή με τη φύση. Στις ώρες που έμεινα στον υπέροχο αυτό κόλπο «έφυγα». Εκείνη τη μέρα νομίζω πως πραγματικά κατάλαβα καλοκαίρι! Τότε ένιωσα πως ξεκίνησαν οι διακοπές μου και ας επέστρεφα μετά από μια μέρα στη δουλειά.

Κάποτε, είχε πιάσει απόγευμα, περπάτησα προς το νότιο άνω τμήμα της παραλίας για να δω την έκταση από ψηλά και να τραβήξω φωτογραφίες. Η έξω μεριά του Ιονίου είχε περισσότερο αέρα. Η θέα της στρογγυλής παραλίας μου μαγνήτισε την καρδιά.

Κατέβηκα τον μεγάλο αμμόλοφο λες και έκανα σκι! Χάζεψα τα μικρά τουριστάκια που έπαιζαν αμέριμνα σαν μικροί Ροβινσώνες. Ξαναβούτηξα στα υπέροχα τιρκουάζ νερά και υποσχέθηκα στον εαυτό μου να επιστρέψω μιαν άλλη εποχή, γιατί όχι το φθινόπωρο τότε που θα την πετύχω δίχως καθόλου αέρα… Υπόσχεση!

Η καλύτερη εποχή για να πάει κανείς είναι πιστεύω προς Ιούνιο και από μέσα Σεπτεμβρίου και μετά, τότε που δεν υπάρχει πολύς κόσμος. Απλώνεις τα πράγματά σου και βουτάς στα δροσερά και κρυστάλλινα νερά του Ιονίου.

Μπορείς να περπατήσεις στους αμμόλοφους, να ανέβεις ψηλά στο Παλαιόκαστρο, να επισκεφθείς τη σπηλιά του Νέστορα και να βγάλεις σούπερ φωτογραφίες από αυτή την πολύ ιδιαίτερη παραλία που είναι ξακουστή σε όλο τον κόσμο και χιλιάδες επισκέπτες καταφθάνουν για να κολυμπήσουν σε αυτήν κάθε χρόνο.

Οσες φορές έχω πάει όμως, δεν την έχω πετύχει… λάδι, πάντα έχει λίγο αεράκι και λίγο κύμα. Θα συνεχίσω να πηγαίνω μέχρι να πετύχω μια λαδιά. Να πηγαίνεις κι εσύ και μπορεί κάποια φορά να κολυμπήσουμε μαζί, ίσως παρέα και με μικρά χελωνάκια που μόλις έχουν γεννηθεί και ξεκινούν το μεγάλο ταξίδι της ζωής τους…

Δυστυχώς φέτος παρατήρησα κάποια πλαστικά να επιπλέουν μες στο νερό, γεγονός που αποδεικνύει πως πλέον η καταστροφή του περιβάλλοντος δεν είναι κάπου αλλού, είναι εδώ, είναι παρούσα, είναι κομμάτι μας…

Συναντώντας την ιστορία!

Εχω αφήσει πίσω μου την παραλία της Βοϊδοκοιλιάς και με τα πόδια ανηφορίζω προς τη σπηλιά του Νέστορα. Ξεκινώ από τον αμμόλοφο κι έπειτα παίρνω το μονοπάτι που με οδηγεί κατευθείαν στην είσοδο του σπηλαίου.

H είσοδός του, σχεδόν τριγωνικού σχήματος και ορατή από μεγάλη απόσταση, οδηγεί σε δύο επιμήκεις προθαλάμους που καταλήγουν στην κύρια αίθουσα του σπηλαίου.

Εδώ έκρυψε, σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Ερμής το κοπάδι που έκλεψε από τον Απόλλωνα. Επίσης, το σπήλαιο έχει ταυτιστεί με τον χώρο, όπου φυλάσσονταν τα κοπάδια του Νηλέα, πατέρα του βασιλιά της Πύλου, Νέστορα.

Μπαίνω μέσα και στέκομαι να κοιτάζω τις διάφορες γωνιές του σπηλαίου, να απολαμβάνω τη δροσιά του, αλλά και το λιγοστό φως που μπαίνει από μια τρύπα στην οροφή του. Στα τοιχώματα τρέχει νερό και σχηματίζονται, ή προσπαθούν να δημιουργηθούν μικροί σταλακτίτες καθώς οι περισσότεροι φαίνονται κομμένοι από ανθρώπινο χέρι…

Βγαίνω από τη σπηλιά και τώρα θέλω να ανέβω στο Παλαιόκαστρο. Για να φτάσω την κορυφή του λόφου σκαρφαλώνω από τα βράχια με τη βοήθεια των ειδικών σιδερένιων λαβών που έχουν τοποθετηθεί εκεί. Εάν ανέβεις από τη μεριά της Βοϊδοκοιλιάς μην περιμένεις να δεις κάποια είσοδο. Θα μπεις στο κάστρο από ένα άνοιγμα.

Το Παλαιόκαστρο ή Παλαιοναυαρίνο είναι ένα Μεσαιωνικό κάστρο που χτίστηκε από τους Φράγκους τον 13ο αιώνα. Συγκεκριμένα οικοδομήθηκε από τον Νικολά ντε Σεντ Ομέρ το 1278 με χρήση οικοδομικού υλικού από τον οικισμό της κλασικής Πύλου και ειδικά από τον ναό της Αθηνάς Κορυφασίας.

Και σε αυτόν τον αρχαιολογικό χώρο βάλαμε το… χεράκι μας αφού τα γκράφιτι έφτασαν δυστυχώς ως εδώ. Περιπλανήθηκα για αρκετή ώρα στους εσωτερικούς χώρους του κάστρου, αλλά και ψηλά στα τείχη του θαυμάζοντας τη θέα προς το πέλαγος, αλλά και τη γειτονική νήσο Σφακτηρία από όπου και τελικά βγήκα έξω.

Η ανορθόγραφη ταμπέλα προειδοποιεί πως το κάστρο είναι κλειστό λόγω επικινδυνότητας, όμως κόσμος πάει και έρχεται αγνοώντας την…

Από την παραλία απέναντι από τη Σφακτηρία επιλέγω τώρα να πάρω το μονοπάτι που περνά παράλληλα με τη λιμνοθάλασσα της Γιάλοβας με στόχο να βγω και πάλι στη Βοϊδοκοιλιά για μια απογευματινή βουτιά.

Μετά από περίπου 20 λεπτά μιας πολύ όμορφης διαδρομής (από τη μία ο βράχος του κάστρου κι από την άλλη το νερό της λίμνης Διβάρη) φτάνω και πάλι στη χρυσή αμμουδιά από όπου ξεκίνησα και τρέχω να βουτήξω στα δροσερά νερά.

Είναι πια αργά το απόγευμα…

Περισσότερες περιπλανήσεις του Βασίλη Ανδριτσάνου στο ΜΠΙΛόγκ

Βασίλης Ανδριτσάνος

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκα στην Αθήνα και μηνών ακόμη μετακόμισα στα νότια προάστια όπου μένω μέχρι σήμερα και δεν τα αλλάζω με τίποτα. Η δημοσιογραφία προέκυψε από το πουθενά! Άλλα ήθελα να κάνω, δεν τα τόλμησα ποτέ, ίσως σε μια άλλη ζωή, μπορεί και αργότερα σε αυτή! Από το 1996 μέχρι σήμερα εργάζομαι σε εφημερίδες και περιοδικά. Δεν υπάρχει μέρα που να μην γράψω κάτι και δεν υπάρχει μέρα που να μην εύχομαι να μην γράψω κάτι! Από το 2015 έχω το ΜΠΙΛόγκ (https://tobillog.blogspot.com/) ένα μπλογκ που είναι κάτι σαν ημερολόγιο της ζωής μου και της ζωής των άλλων μαζί μου. Μεγάλη μου αγάπη και στόχος ζωής είναι τα ταξίδια. Γι' αυτά ζω και αναπνέω. Κανονίζω το επόμενο και πριν καν πραγματοποιηθεί έχω κλείσει και το μεθεπόμενο. Θα σας δω εκεί έξω, σε κάποιο αεροπλάνο, πλοίο, τρένο...

Σχετικά Άρθρα

Back to top button