FeaturedTravel StoriesΕλλάδα

Αγκίστρι: Ένα τσιγάρο δρόμος

Δεν ξέρω τι περιμένεις “κατεβαίνοντας” στο Αγκίστρι… Αν είσαι περιπετειώδης, θα αναζητήσεις μάλλον το “κρυσφήγετο” του Κουφοντίνα (έστω να στήσεις το αντίσκηνό σου στη Χαλικιάδα ή σε κάποια εξίσου ερημική παραλία), ενώ ως “μεσήλικας” (που ποτέ δε θα παραδεχτείς ότι έχεις δει και ξαναδεί το ομώνυμο soft πορνό του Κλέαρχου Κονιτσιώτη) θα ελπίζεις να “τύχει” στο δρόμο σου ο (θεός συγχωρέστον!) Ρόμπερτ Μπέλινγκ ή η Μπάρμπαρα Μπουσέ ∙κι όχι βέβαια η Όλγα Καρλάτου που την ντούμπλαρε.

Προσωπικά, κατάλαβα πως ισχύουν κι οι δύο “εκδοχές”: αν θέλεις, θα περάσεις από το νησί σχεδόν απαρατήρητος κι αν πάλι θέλεις, θα ζήσεις ένα πολύ αισθησιακό Σαββατοκύριακο! Κι όλα, σε 55΄- 90΄ από τον Πειραιά ή… ένα τσιγάρο δρόμο από την Αίγινα

agistri_6Πειραιάς, λοιπόν, η αφετηρία, με προορισμό είτε το Μεγαλοχώρι και το νέο λιμάνι Μύλος (με ιπτάμενο δελφίνι, έναντι 14,50€) είτε τη Σκάλα (με συμβατικό πλοίο, έναντι 11-12€ + 30€, μόνο για το “πήγαινε”, αν αποτολμήσεις να πάρεις αυτοκίνητο). Από κει και πέρα, το Αγκίστρι συνδέεται με την Αίγινα με τοπική συγκοινωνία (3-6€/εισιτήριο) και θαλάσσια ταξί, ενώ από τα Μέθανα, την παλιά Επίδαυρο και άλλα κοντινά μέρη, μπορεί κανείς να πάει και με καραβάκι ή “φουσκωτό”.

Γιατί δε χρειάζεται να πάρεις αυτοκίνητο; Επειδή το Αγκίστρι έχει έκταση 14 τ.χλμ ·το μήκος του είναι μόλις 5,5 χλμ. και το μεγαλύτερο πλάτος του 3,5 χλμ.. Οπότε, αν “το χεις”, κάνεις όλο το γύρο του νησιού με ποδήλατο (κατά βάση, οι ανηφόρες του έχουν ήπια κλίση, με εξαίρεση αυτή που οδηγεί στο Μετόχι ·το μοναδικό χωριό πάνω σε λόφο), νοικιάζεις μηχανάκι σ’ ένα από τα δύο λιμάνια ή απευθύνεσαι στον ιππικό όμιλο που λειτουργεί στο Μεγαλοχώρι και εξερευνάς ιππεύοντας το άπαν! Υπάρχουν, επίσης, αρκετά θαλάσσια ταξί κι ένα… κανονικό, ένα τρενάκι, μία άμαξα κι ένα τοπικό, καινούργιο λεωφορείο που κάνει κυκλικά τη διαδρομή Σκάλα-Μεγαλοχώρι-Δραγωνέρα-Λιμενάρια-Απόνησο ·99% θα χρειαστεί να στριμωχτείς.

Ας ξεκινήσουμε όμως από τη Σκάλα, όπου θα βρεις δεκάδες ξενοδοχεία κι ενοικιαζόμενα δωμάτια, καφετέριες, ζαχαροπλαστεία, ταβέρνες, εστιατόρια, μαγαζιά με τουριστικά είδη, 2-3 μίνι μάρκετ, έναν παραδοσιακό φούρνο, ένα ευφάνταστο γλυκοπωλείο (της Αλεξάνδρας), μια τράπεζα, ένα φαρμακείο, ένα περιφερειακό ιατρείο (κι ακόμα ένα, δημοτικό, στο Μεγαλοχώρι), ένα πρατήριο καυσίμων, ένα πρακτορείο ΟΠΑΠ, πολλά μπαρο-κλαμπάκια κι ένα θερινό σινεμά. Κι όπου, σχεδόν σε κάθε περίπτωση, θα “ξηλωθείς”!

Γενικά, το Αγκίστρι δεν είναι φτηνό! Παράγει ρετσίνα από πεύκο, αμύγδαλα, ελιές, σύκα, κριθάρι, όμως, τα τελευταία 40 χρόνια, η οικονομία του στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό. Κι αυτό “μεταφράζεται” σε 50€ για ένα ευπρεπές δίκλινο δωμάτιο (χωρίς πρωινό), 3€ για έναν καφέ, 25€/άτομο για ένα “κλασικό” γεύμα, 6-7€ για ένα απλό ποτό ·τα παντοπωλεία του σχεδόν δεν πλησιάζονται! Επιπλέον, κάποια πολυδιαφημισμένα του “στέκια” είναι μάλλον υπερεκτιμημένα. Ο “Ανδρέας”, για παράδειγμα, προσπαθεί να “μαζέψει” κόσμο με “all inclusive bbq” και belly dance χορευτές (!), ο “Τοξότης” φημίζεται για τα παραδοσιακά πιάτα του αλλά ο ιδιοκτήτης του έχει, ενίοτε, ένα… μυκονιάτικο τουπέ και το “Alter ego” έχει ένα μενού (κι ένα περιβάλλον) σκέτο συνονθύλευμα. Αντίθετα, στο απολαυστικό (από πλευράς ποιότητας και προσωπικού) “Γυροκομείο”, θα φας μέχρι… σκασμού με 12-15€, ενώ στη φιλικότατη ψαροταβέρνα “Μόσχος” θα πληρώσεις μεν τα θαλασσινά περίπου σε τιμές… Πειραϊκής, αλλά θα σου μείνουν αξέχαστα. Πάντως, από ολόφρεσκα ψαρικά (και κηπευτικά), το νησί συναγωνίζεται επάξια την Αίγινα!

agistri_4Την όποια γκρίνια για το “τσιμπημένο” κόστος ενός διήμερου στον Αργοσαρωνικό (που “κατεβαίνει” όμως αισθητά τους off-season μήνες, αρχής γενομένης από το Σεπτέμβριο), θα στην αντισταθμίσει η απίστευτη ενέργεια! Είτε κολυμπήσεις στη μεγάλη πλαζ της Σκάλας, με τις ομπρέλες και τις ξαπλώστρες (που, αν πάρεις καφέ, δε χρεώνονται έξτρα), είτε απλώσεις την πετσέτα σου στην ψιλή άμμο “κάτω” από την εκκλησία των Αγίων Αναργύρων (όπου τα νερά είναι πολύ ρηχά), είτε προχωρήσεις πιο δεξιά, μετά τη “μύτη”, στον πλακοστρωμένο παραλιακό δρόμο για το Μεγαλοχώρι (με τη χοντρή άμμο, τις πέτρες, τα φύκια), θα νοιώσεις σαν να ξαναγεννιέσαι ·αδύνατον να το περιγράψω διαφορετικά! Για την “αναβάπτισή” σου θα περπατήσεις στον τσιμεντόδρομο αριστερά από το λιμάνι, προς τη Σκληρή, με τις βραχώδεις ακτές και τα καταγάλανα νερά και, αν αντέξεις να “κατέβεις” ένα αρκετά δύσβατο μονοπάτι (από εκεί που τελειώνει το πευκοδάσος κι αρχίζει… ο γκρεμός!), θα καταλήξεις στη βοτσαλωτή Χαλικιάδα προσπερνώντας, κατά την ταπεινή μου άποψη, το -αρκετά “δήθεν” πλέον- “Hook club”. Επίσης κατά την ταπεινή μου άποψη, στη Χαλικιάδα ΔΕ θα πας Ιούλιο-Αύγουστο ·εκτός ότι μιλάμε για το απόλυτο λιοπύρι, χωρίς ίχνος τρεχούμενου νερού ή έστω… εμφιαλωμένου, τόσο οι γυμνιστές όσο οι κατασκηνωτές που κατοικοεδρεύουν, μοιάζουν να έχουν συνδυάσει την επαφή με τη φύση με… την απόλυτη βρωμιά!agistri_7Επιστρέφοντας στη Σκάλα κι από εκεί στο Μεγαλοχώρι (τη διοικητική πρωτεύουσα, με τα πολύ προσεγμένα, πέτρινα χτίσματα και επίκεντρο το ναό της Ζωοδόχου Πηγής), θα χρειαστείς κάτι παραπάνω από 10΄ (λόγω στροφών και χωματόδρομου) για τη μικρή και τη μεγάλη παραλία της Δραγωνέρας όπου όλα είναι πράσινα: πράσινα τα νερά, καταπράσινο το τοπίο με τις κουκουναριές και τα πεύκα, προσφέροντας στους δεκάδες σκηνίτες το τέλειο καμουφλάζ! Έτσι κι αλλιώς, Αστυνομία και κάτοικοι είναι ιδιαίτερα ανεκτικοί ως προς το ελεύθερο κάμπινγκ, αρκεί να μην ανάψεις φωτιά.

agistri_5Επόμενη στάση τα Λιμενάρια, με τα θεόστενα δρομάκια (σε μια από τις αναγκαστικές μανούβρες, “πέσαμε” πάνω σε ταβερνιάρη που έλιαζε τις μπάμιες του ·αυτό το παραδοσιακό χωριό μοσχοβολά από… τα μαγειρέματα!) και τη μικρή, βραχώδη παραλία της Μαρίζας (στην πραγματικότητα, είναι μια εξέδρα για βουτιές, όπου ίσα-ίσα χωράνε δέκα άτομα) και τελικός προορισμός η μαγευτική Απόνησος!agistri_3Μια παρθένα λίμνη, αρκετά μέτρα κατσικόδρομου (που, δεξιά, οδηγεί στις ερημικές παραλίες Μάγκιζα και Μπαριάμα), στο βάθος η ομώνυμη ταβέρνα, γύρω-γύρω πυκνό δάσος γεμάτο παπαγαλάκια (!) και ακριβώς μπροστά μια φυσική πισίνα. Κι ενώ, σ’ ολόκληρο το Αγκίστρι, θα συναντήσεις πολλούς που μοιάζουν… κάτι να πίνουν, τα χρώματα που συνεχώς εναλλάσσονται στην Απόνησο -γαλάζιο, τιρκουάζ, βιολετί- θα σε κάνουν να αναρωτηθείς τι έχει τελικά αυτό το κλίμα!

Η Απόνησος είναι μια ιδιωτική νησίδα που συνδέεται με την ξηρά με μια στενή γέφυρα και παραμένει “ανοικτή” για τους επισκέπτες από τα τέλη της άνοιξης μέχρι τις 15 Οκτωβρίου ·καθημερινά, από το πρωί μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Τα επίπεδα βράχια της φιλοξενούν ομπρέλες και ξαπλώστρες (προς 5€ το σετ/άτομο, με καφέ ή μπύρα), στα τροπικά νερά της είτε θα βουτήξεις είτε θα μπεις κάπως πιο ομαλά από μια μικρή προβλήτα, δύσκολα θα αντισταθείς στο τραμπολίνο που έχει εγκατασταθεί μέσα στη θάλασσα και, επιπλέον, σε περιμένουν προς ενοικίαση κανό και θαλάσσια ποδήλατα.

agistri_14Με λίγες λέξεις, το Αγκίστρι αποτελείται από πολλούς μικρούς όρμους και απάνεμους κολπίσκους, πλημμυρισμένους από πανύψηλα πεύκα που κυριολεκτικά καθρεφτίζονται στα καταγάλανα νερά! Ακόμα πιο μαγευτική, όμως, είναι η ατμόσφαιρα του νησιού ·ο μυστικισμός που εκπέμπει ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι, στις δυτικές του ακτές, υπάρχουν βυθισμένες αρχαιότητες. Και, σε όλο αυτό, έρχεται να προστεθεί η ευγένεια, η διακριτικότητα και η στωικότητα των κατοίκων ·μια παρέα νέων που τραγουδά στο φως του φεγγαριού ή ένα ζευγάρι που ερωτοτροπεί μπροστά στα μάτια τους, μοιάζει εξίσου φυσικό με ένα παιδί που τρέχει και γελά δυνατά!

agistri_13INFO:
Δήμος Μεγαλοχωρίου: 22970 91260, Λιμεναρχείο: 2970 91541 (Λιμεναρχείο Πειραιά: 210 4124585), Αστυνομία: 22970 91201, Δημοτικό Ιατρείο: 22970 91215, Περιφερειακό Ιατρείο: 22970 91110, Φαρμακείο: 22970 91540, Λεωφορείο: 22970 91244, Ταξί: 22970 91455, Θαλάσσια Ταξί: 6944535659 (Μεγαλοχώρι), 6972229720 (Σκάλα), Αγκίστρι Express: 6973533140, Saronikos Ferries: 210 4117341 (Πειραιάς), 22970 91171 (Σκάλα), Aegean Flying Dolphin: 210 4221766 (Πειραιάς), 22970 91221(Μεγαλοχώρι).

agistri_10

Ελευθερία Κανακάκη

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Όταν, από τα 21 σου χρόνια, έχεις μάθει μόνο να γράφεις (όχι τον κόσμο, αλλά για τον κόσμο), στη ηλικία αυτή (τόσο για να επιβιώσεις, όσο για να αισθάνεσαι δημιουργική) δεν ξέρεις άλλον τρόπο... Γεννήθηκα το Νοέμβρη του 1965 στην Αθήνα, φοίτησα στη Φιλοσοφική του Ελεύθερου Πανεπιστήμιου Βρυξελλών και τελείωσα το Εργαστήρι Δημοσιογραφίας, ξεκίνησα -κλασικά!- από τις εφημερίδες, έκανα λίγο ραδιόφωνο, “πέρασα” στα ένθετα και τον περιοδικό Τύπο και “ξεσκόνισα” σχεδόν όλα τα πόστα: τηλεοπτικό και καλλιτεχνικό ρεπορτάζ, συνεντεύξεις, κοινωνική έρευνα, ταξίδια, εργασιακά θέματα, θέματα παιδιού, υγείας και ψυχολογίας, διόρθωση κι επιμέλεια, αρχισυνταξία και διεύθυνση σύνταξης. Για να καταλήξω σχετικά πρόσφατα, όπως και πολλοί άλλοι της γενιάς μου, στο διαδίκτυο. Για να είμαι ειλικρινής, αρχικά η σχέση μου με τους ιστότοπους και τα social media ήταν (ψυχ)αναγκαστική! Μέσα σε αυτόν το χαώδη ηλεκτρονικό κόσμο ανακάλυψα ωστόσο, σιγά-σιγά, ότι μου δίνεται η δυνατότητα να κάνω κάτι “δικό” μου ·να “γεννάω” ξανά και ξανά! Απαραίτητη προϋπόθεση; Η συνεργασία με συναδέλφους που τους σέβομαι και με σέβονται (ει δυνατόν καλούς φίλους), βλέπουμε τα πράγματα με την ίδια ματιά και μαζί προσπαθούμε, μέρα με τη μέρα, να προσφέρουμε κάτι όμορφο ·κάτι που να αφήνει ένα “σημαδάκι” στις αισθήσεις, το μυαλό, την καρδιά. Συνταξιδιώτες, δηλαδή, σ' ένα μικρό, όμως πάντα ασυμβίβαστο “ταξίδι”.Τελικός προορισμός μου; Η Κρήτη, το Μάλεμε και μια τεράστια, ήρεμη όσο κι απρόβλεπτη, “θαλασσινή” αγκαλιά. Για μένα, που έχω ήδη μεγαλώσει δυο παιδιά, έχω περάσει μεγάλες χαρές και μεγάλες λύπες, έχω κάνει σημαντικά λάθη αλλά έχω κρατήσει (ελπίζω!) και αρκετά “σωστά”, έχω ζήσει “νοικοκυρεμένα” αλλά και παθιασμένα και... καταθλιπτικά, ό,τι πιο σημαντικό είναι να θέλεις “κάπου” να γυρίζεις...

Σχετικά Άρθρα

Back to top button