CompassΠρόσωπα

Απόκριες 2021: Σπίθα χαράς, έκπληξη μασκαρεμένη

Ευτυχώς υπάρχουν τα παιδιά, η ελπίδα του κόσμου, η προσωποποίηση της αθωότητας.

Μια έκπληξη μασκαρεμένη, πίσω από τις οθόνες των διαδικτυακών μαθημάτων, περίμενε αρκετούς δασκάλους και δασκάλες, την περασμένη Παρασκευή, πριν το τριήμερο της Αποκριάς. Άλλα με αυτοσχέδιες μάσκες, ζωγραφισμένες στο χέρι, να ψάχνουν με τι είδους στολή θα σκεφτούν, να συνεχίσουν τη δημιουργία, άλλα με την περσινή στολή, που τους χωράει ακόμα, άλλα μ’ αυτή που τους αγόρασαν οι γονείς τους από τα πολυκαταστήματα που λειτουργούν, άλλα με τίποτα. 

Με κρυμμένη τη σπίθα χαράς, που με την παραμικρή αφορμή, ένα αποκριάτικο τραγούδι, μια μουσική υπόκρουση, μια συζήτηση για το χαρταετό, το γαϊτανάκι, τις σερπαντίνες, τα κούλουμα της Καθαράς Δευτέρας, ζωντανεύουν το χαμόγελο και το δείχνουν. Για τα λαμπερά μάτια πίσω από την οθόνη, για την κρυμμένη χαρά, εμπνεύστηκα και αφιερώνω τους παρακάτω στίχους. 

Γαϊτανάκι

Γαϊτανάκι, σ’ ένα στύλο,

ετοιμάζουμε με φίλο.

Όλο χρώμα, οι κορδέλες,

 θα τις πλέκουν οι κοπέλες.

Τα αγόρια θα γυρεύουν,

 με κορίτσια να χορεύουν,

τη ζευγαρωτή πλεκτή

 και τη διπλοσταυρωτή.

Ο χορός αρχίζει τώρα.

 Έτοιμοι είναι από ώρα.

 Αποκριάτικες στολές,

 χρωματίζουν τις στροφές.

Με χάρη περιστρέφονται,

μέσα στη ζάλη χαίρονται.

Δεν κουράζονται να μπλέκουν,

γαϊτανάκι να ξεμπλέκουν.

Απόκριες γιατί όχι;

Τη στολή μου θα φορέσω

και θα βγω να δραπετεύσω,

στις πλατείες και τα πάρκα

όλη μέρα να ‘μια τσάρκα.

Σκέφτομαι να γίνω  ναύτης

γιατί όχι κι αστροναύτης,

στους ωκεανούς του χάρτη

 και στ’ αστέρια, μήνα Μάρτη.

Ίσως γίνω τροχονόμος,

να προσέχουμε στους δρόμους.

Γιατί όχι νοσοκόμος,

 με ορούς να φεύγει ο πόνος;

Να ‘ξερα τι να διαλέξω,

 νύχτα – μέρα για να παίξω.

Η χαρά με περιμένει,

στη γωνιά είναι στολισμένη.

Μάσκες

Μάσκες έχουμε διαλέξει,

μόδας τελευταία λέξη.

 Τα κεφάλια έχουν αλλάξει,

δε γνωρίζονται στην τάξη.

Μάσκες όμορφες φοράμε,

 τους γνωστούς μας ξεγελάμε.

 Ψάχνουν να αναγνωρίσουν

 και την απορία να λύσουν.

Έμπνευση, ζωή γεμάτη,

εξαπλώνεται στο χάρτη.

Χρώματα, φτερά, γυαλάδα,

 φόρεσε όλη η Ελλάδα.

Μάσκες χαμογελαστές,

άλλες είναι σκυθρωπές.

Ρόλους άγνωστους βιώνουν,

όσοι τους μεταμορφώνουν.

Πρόσωπα παιδιών κρυμμένα,

 σαν αινίγματα φτιαγμένα.

Κάποιος  θα αποφασίσει,

ποια απ’ τις μάσκες θα νικήσει.

Η στολή

Η στολή μου κρεμασμένη,

βλέπω να με περιμένει.

Τούλια, φόδρες και κουμπιά,

φερμουάρ και φραμπαλά!

Φόρεμα με το καπέλο,

θα φορέσω κι ένα βέλο.

Ομπρελάκι θα κρατώ,

όμορφα θα περπατώ.

Χρώματα πολλά χαρίζω,

την πλατεία μας στολίζω.

Με καμάρι συναντώ,

φίλες φίλους και γελώ.

Όλοι μας μασκαρεμένοι,

τραγουδάμε μαζεμένοι,

μονιασμένοι, χαρωπά.

Ξέφρενη Αποκριά!

Χαρταετός

Το χαρταετό μου φτιάχνω,

να πετά με τον αέρα.

Υλικά όμορφα ψάχνω,

 από χθες όλη τη μέρα.

Βιάζομαι να τον τελειώσω

 για την Καθαρά Δευτέρα.

Με φίλους θα τ’ ολοκληρώσω,

 θέλω να μοιάζει με αστέρα!

Καλάμια έχω μαζεμένα,

το σκελετό του να ετοιμάσουμε.

Φύλλα χαρτιού, είναι κολλημένα,

τα χρώματά του να θαυμάσουμε.

Εξάγωνο σχήμα θα έχει,

ζύγια καλούμπας μετρημένα,

 με μια ουρά, πίσω να τρέχει

και σκουλαρίκια προσεγμένα.

Ένα κουβάρι πλαστικό,

 θα μας συνδέει με ουρανό.

Στόμα θα του ‘χω ζωγραφίσει,

 για να χαμογελάει στη φύση!

Iωάννα Καρανάσιου

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ Γεννήθηκα στο Ίλιον Αττικής στις 14/9/1966. Είμαι απόφοιτος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης, 1988. Κάτοχος master of arts in "sociology of gender divisions" του Πανεπιστημίου Essex U.K. 1990. Με μετεκπαίδευση στην Ειδική Αγωγή στο Μαράσλειο Διδασκαλείο Αθήνας το 2005. Έχω εργαστεί ως υποδιευθύντρια σε σχολείο ειδικής αγωγής και διευθύντρια σε σχολείο γενικής αγωγής. Εύχομαι να μπορώ να ταξιδεύω γιατί όπως λέει ο Μαρσέλ Προυστ "σκοπός του ταξιδιού δεν είναι να βλέπεις καινούργια μέρη, αλλά να βλέπεις με καινούργια μάτια" .

Σχετικά Άρθρα

Δείτε Επίσης
Close
Back to top button