Δεν είναι σίγουρα η πρώτη φορά που ένα έθιμο της αρχαιότητας αναβιώνει και στις μέρες μας…
Στην Καλή Βρύση Δράμας το πανάρχαιο πνεύμα είναι ζωντανό. Κυρίαρχο στοιχείο τα Μπαμπούγερα, άνθρωποι μεταμφιεσμένοι που κάνουν την εμφάνιση τους, το τριήμερο 6-7-8 Ιανουαρίου, στους δρόμους του χωριού. Ένα δρώμενο που έχει τις ρίζες του στη λατρεία του θεού Διόνυσου και είναι ζωντανό μέχρι τις μέρες μας.
Ο θεός Διόνυσος ήταν ο θεός της καρποφορίας, της ηδονής, της αμπέλου και του θεάτρου.
Γιος μιας χθόνιας θεάς, της Σεμέλης και του ουράνιου θεού Δία, καρπός μιας παράνομης σχέσης που εξαιτίας αυτής φυγαδεύτηκε στη Θράκη όπου μεγάλωσε εκεί. Λατρεύτηκε στην περιοχή αυτή με ιδιαίτερο πάθος επειδή έδωσε την ελπίδα στον άνθρωπο και της ένθεης μανίας να υπερβεί τα όρια του.
Απόδειξη της λατρείας αυτής που υπήρξε στην περιοχή είναι ο ναός του θεού Διόνυσου που ανακαλύφθηκε 2 χλμ. έξω από την Καλή Βρύση.
Τα “Μπαμπούγερα” με την εντυπωσιακή και επιβλητική μορφή τους ξεχύνονται στους δρόμους μετά τον Αγιασμό των υδάτων και χτυπούν με το σακίδιο στάχτης που κρατούν στο χέρι τον κόσμο για να ξορκίσουν το κακό. Η μάσκα που γίνετε από δέρματα ζώων έχει τη μορφή τράγου που συμβολίζει το ζώο που έχει δύναμη για ζωή. Επίσης τα κουδούνια που ζώνονται στη μέση βγάζουν έναν ήχο για να ξυπνήσουν τη φύση.
Τέλος η καμπούρα που τοποθετείται πίσω στην πλάτη συμβολίζει τη γριά Mπάμπω που έχει αποδώσει τους καρπούς της ζωής (τους απογόνους).
Τα “Μπαμπούγερα” κατά την εποχή του Διόνυσου, ήταν σάτυροι οι ακόλουθοι του θεού Διόνυσου όπου γλεντούσαν με μια ζωή ανέμελη με κρασί και γλέντι. κωδονοφόροι κάνουν αισθητή την παρουσία τους σε όλες τις ιστορικές περιόδους ανά τους αιώνες.
Λέγεται επίσης ότι αυτούς τους χρησιμοποίησε ο Μέγας Αλέξανδρος στις εκστρατείες του με σκοπό να τραπούν σε φυγή οι ελέφαντες του βασιλιά της Περσίας τρομάζοντας από τον ήχο των κουδουνιών.
Επίσης επί τουρκοκρατίας κανένας τούρκος φοροεισπράκτορας δεν πάτησε το πόδι του στην Καλή Βρύση για να πάρει το λεγόμενο χαράτσι-φόρος των Ελλήνων προς τους Τούρκους γιατί έκαναν εμφάνιση τα άγρια σε όψη “Μπαμπούγερα” και τους τρομοκρατούσαν με αποτέλεσμα να τρέπονται σε φυγή.
Το έθιμο κορυφώνεται στις 8 Ιανουαρίου με την αναπαράσταση του Διονυσιακού γάμου.
Σε αυτή τη γιορτή μεταμφιεσμένων κυριαρχεί ο αυθορμητισμός και ο ενθουσιασμός. Παρά τις παγανιστικές του ρίζες, το έθιμο εντάχθηκε στις χριστιανικές γιορτές για να δώσει αφορμή για γλέντι και διασκέδαση.
