FeaturedΣπύρος Τσακίρης: ΦωτοΜυθίες

Πάρνηθα: Μέχρι η ψυχή να γίνει ελάφι

Το σώμα στην Αθήνα, το μυαλό στην Γάζα που δοκιμάζεται για μια φορά ακόμα. Θέλω να φύγω.

Δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο, μα ξέρω πως είχε πολύ δύναμη. Σήμερα θέλω να βγω από την πόλη, πνίγομαι, θέλω αέρα. Να μπορώ να βλέπω μακριά, να μην ακούω φωνές, κορναρίσματα, υποσχέσεις.

Έχω κάτι φίλους στο βουνό, εκεί θα πάω. Δεν ρωτάνε σχεδόν τίποτα, σε κοιτάζουν στα μάτια και μοιάζουν να ξέρουν τις απαντήσεις.

Ανηφορίζω, έχω περάσει το τελεφερίκ, αριστερά η Αθήνα καθηλωμένη, ακίνητη, συμπαγείς. Παντελώς αδιάφορη. Δεν με δένει τίποτα με αυτή την πόλη. Ούτε χαρές, ούτε λύπες. Ένα απλωμένο από άκρη σε άκρη νέφος, τη χωρίζει από τον ήλιο. Φτάνω στην κορυφή, εδώ ο ήλιος είναι ζεστός, λαμπερός, υπέροχος. Η πληγωμένη Πάρνηθα, στέκει ακόμα εδώ, φιλόξενη.

Μπαίνω στη δεξιά στροφή, στο εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο “Κυκλάμινα”, παρκάρω πριν το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας. Έχω αφήσει πίσω μου, τις προπονητικές εγκαταστάσεις του ΣΕΓΑΣ, το Σανατόριο Πάρνηθας και το πάρκο των ψυχών.


Αυτοκίνητα όλων των τύπων, πάνε και έρχονται, μηχανές μεγάλου κυβισμού, αλλά και μηχανάκια ΄΄πειραγμένα΄΄ με κάγκουρες. Απ΄όλα έχει.

Κάποιοι από τους φίλους μου, φίλες για την ακρίβεια, (αφού σερνικό δεν είδα ), περιτριγυρισμένες από επισκέπτες, της ατραξιόν του Σαββατοκύριακου.


Στο χώμα πεταγμένα καρότα, μήλα, γαριδάκια. Το ΄΄ανθρώπινο χέρι΄΄ δεν σταματά ποτέ. Ο άλλος έχει σταματήσει με την τζιπαρα του, έχει βγάλει και μισό σακί σκυλοτροφή και την σπέρνει πέρα δώθε με μια απίστευτη όσο και σωτήρια αυταρέσκεια.

– Kαλέ μου κύριε, σταματήστε, μην ταΐζετε τα ελάφια, δεν είναι κοτόπουλα, δεν πρέπει να τρώνε τέτοιες τροφές
– Γιατί; εγώ άλλα ξέρω
– Καλέ μου άνθρωπε τα ελάφια είναι άγρια ζώα, δεν πρέπει να συνηθίζουν να τρώνε από ανθρώπους
– Έμενα ο κτηνίατρος μου μου είπε ότι μπορώ
– ρε καταλαβαίνεις τι σου λέμε;;; Πάρε την σκυλοτροφή στο αμάξι, άντε, γιατί ο ορθοπεδικός σου θα σου λέει άλλα.

Κόσμος συνεχίζει να έρχεται, τα ελάφια αρχίζουν να δυσανασχετούν και με ευγένεια και διακριτικότητα, απομακρύνονται.

Οι επισκέπτες επιμένουν.

Πηγαίνω προς το μεγάλο λιβάδι από την πλευρά του δασαρχείου, εκεί παλιότερα έδιναν τέτοιες μέρες τις μάχες τους τα αρσενικά. Είναι η περίοδος της αναπαραγωγής.

Μπορεί σήμερα να μην είδα πολλά ελάφια, αλλά οι μέρες τούτες, αν τα αφήσουμε ήσυχα, θα βοηθήσουν.

Σπύρος Τσακίρης

ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ: ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ-VIDEOGRAPHER Γεννήθηκε το 1962 στη Ζαχάρω Ηλείας. Από πολύ νωρίς άρχισε να ασχολείται με τη φωτογραφία. Από το 1987 εργάζεται στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», καλύπτοντας όλα τα μεγάλα ελληνικά και διεθνή γεγονότα. Από το 1999 είναι υπεύθυνος του φωτογραφικού τμήματος της εφημερίδας (καθημερινό, κυριακάτικο φύλλο, www.enet.gr). Έχει καλύψει θέματα όπως: Εμφύλιος στη Βοσνία, 1o και 2ο Πόλεμο του Κόλπου, εμφύλιος στο Λίβανο, πτώση Σοβιετικής Ένωσης, γεγονότα στην Αλβανία, πτώση Τσαουσέσκου στη Ρουμανία, Κοσσυφοπέδιο '89, εμφύλιος στη Ρουάντα, πείνα στην Αφρική, Κούρδοι, τον βομβαρδισμό του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, καθώς και τα γεγονότα στην Παλαιστίνη και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Πέρα από την επικαιρότητα, έχει φωτογραφήσει σε χώρες όπως: Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Ιορδανία, Συρία, Σαουδική Αραβία, Αρμενία, Τανζανία, Κένυα, Νότιος Αφρική, Αίγυπτος, Κύπρος, Ολλανδία, Βέλγιο, Ουγγαρία, Αυστρία, αποτυπώνοντας τη διαφορετικότητα της ανθρώπινης δραστηριότητας και την παρουσία της στο περιβάλλον. Παράλληλα, έχει συνεργαστεί με το διεθνή τύπο, με το γαλλικό πρακτορείο IMAPRESS και το γερμανικό ACTION PRESS. Θέματά του έχουν δημοσιευθεί στα μεγαλύτερα ελληνικά και ξένα περιοδικά, όπως «ΓΑΙΟΡΑΜΑ», «Flame of Life», «ΔΙΦΩΝΟ», ελληνικό και ισπανικό «National Geographic», “STERN”, “TIME”, “PARIS MATCH”, “NEWSWEEK” κλπ. Από το 2009 είναι μέλος του IEPA (International Environment Photographers Association). Επίσης είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ και της ΕΦΕ (Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδας). Φωτογραφίες του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές, σε διεθνή μουσεία. Επίσης φωτογραφία του βρίσκεται στην παγκόσμια συλλογή για τις καλύτερες φωτογραφίες του αιώνα που πέρασε. Έχει λάβει μέρος σε ομαδικές και ατομικές εκθέσεις. Έχει ολοκληρώσει μεγάλα projects με θέματα «Τα παιδιά μπροστά στο νέο αιώνα», «Οι άνθρωποι του τύπου στην Ελλάδα», «Ψαράδες», «Άνθρωπος και Περιβάλλον». Ασχολείται παράλληλα με τη σκηνοθεσία multimedia και ντοκιμαντέρ. Έχει ολοκληρώσει τέσσερα ντοκιμαντέρ. Συγκεκριμένα τα μικρού μήκους «Vrooom» 32΄, «Μπαϊάσα – Βοβούσα» 17΄ και «Ο Θησαυρός της Λιμνοθάλασσας» 17΄, το οποίο και βραβεύθηκε το 2003 από το National Geographic και προβλήθηκε στο φεστιβάλ ECOCINEMA 2003. Επίσης το ντοκιμαντέρ, μεγάλου μήκους «Flamingo» 90΄, μία μουσική ταινία με τους Πυξ Λαξ που κυκλοφόρησε στην αγορά με τη μορφή DVD. Ακόμη, για λογαριασμό της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία» σκηνοθέτησε το 2014 το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους «ΟΙ ΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ». Σήμερα συνεργάζεται με μεγάλα ελληνικά και διεθνή ειδησεογραφικά ΜΜΕ και διδάσκει σε σεμινάρια και δυναμικά workshops, δίνοντας έμφαση στα multimedia. Δημιούργησε την ιστοσελίδα www.carnetdevoyage.gr και εργάζεται ως Φωτογράφος του Προέδρου της Βουλής, στο Ελληνικό Κοινοβούλιο. Τέλος, συνεχίζει να δημιουργεί ντοκιμαντέρ με ενδιαφέρουσες ιστορίες. https://www.instagram.com/tsakiris.photography/ Spyros Tsakiris Photography|Facebook/ tsakirisphotographer@gmail.com

Σχετικά Άρθρα

Back to top button