Τα άρθρα που είχα αναζητούσα στο internet, όταν ξεκίνησα να ψάχνω πού θα πάω φέτος διακοπές, ξεκινούσαν στην πλειοψηφία τους με τη φράση «Ηρακλειά: ένα πανέμορφο νησί, ένας μικρός παράδεισος». Η λέξη «μικρός» ήταν η λέξη-κλειδί, καθώς η ομορφιά των νησιών μας είναι δεδομένη. Οπότε το πρόγραμμα ήταν διακοπές χωρίς μεταφορικό μέσο, κάπου όπου θα έχει ησυχία, μπάνια και διάβασμα.
Φτάνοντας στο λιμάνι της Ηρακλειάς, κατάλαβα πως είχα κάνει τη σωστή επιλογή. Η πρώτη γεύση ήταν αυτή των Μικρών Κυκλάδων με τα τιρκουάζ νερά. Στο λιμάνι, ήταν τόσο ζωντανά τα χρώματά τους που μου δημιουργήθηκε η επιθυμία να αποβιβαστώ με βουτιά από το καράβι της γραμμής!
Ο οικισμός του Αγίου Γεωργίου καλωσορίζει τους επισκέπτες του νησιού με τη χαρακτηριστική λιτή κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική του και προσφέρει χαλαρές βόλτες στα δρομάκια του. Ίδια ατμόσφαιρα επικρατεί και στο δεύτερο οικισμό, την Παναγιά ή Πάνω Χωριό. Η ομορφιά του νησιού, όμως, δεν περιορίζεται σε αυτά.
Στην Ηρακλειά, όπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου, βλέπεις Αιγαίο. Το βαθύ μπλε της θάλασσας που ενώνεται με το απαλό μπλε του ουρανού, ενώ ανάμεσά τους ξεπετάγεται το ανάγλυφο καφέ των γειτονικών νησιών. Μια εικόνα άγριας ομορφιάς που προσφέρει γαλήνη, ηρεμία, χαλάρωση.
Το μικροσκοπικό αυτό νησί, που μπορείς να το γυρίσεις στην κυριολεξία με τα πόδια μέσα σε λίγες ώρες, επιφυλάσσει κρυφές ομορφιές για όσους αγαπούν τη φύση κι έχουν διάθεση για περιπέτεια. Φιλοξενεί σηματοδοτημένα μονοπάτια για πεζοπορίες, σπήλαιο, τα ερείπια ενός κάστρου, ακόμα και προστατευόμενα είδη πουλιών.
Και φτάνει η ώρα της πρώτης βουτιάς. Συνήθως επιλέγεις την πιο κοντινή παραλία. Και είναι υπέροχη, ειδυλλιακή. Όπως όλες οι παραλίες του νησιού. Κρυστάλλινα νερά, γοητευτικός βυθός, προκλητικά ήσυχη αμμουδιά ή βότσαλο. Να κολυμπάς με τις ώρες, να ζεσταίνει ο ήλιος το αλατισμένο σου κορμί, να δροσίζεσαι κάτω από τα αρμυρίκια. Να γεμίζεις τα πνευμόνια σου με ανάσες καλοκαιριού. Αυτό σημαίνει διακοπές!
Οι παραλίες και τα γραφικά χωριά δε θα μπορούσαν παρά να συμπληρωθούν από εξαιρετικές γεύσεις στις ταβέρνες του νησιού. Γεύσεις απλές και ταυτόχρονα ξεσηκωτικές, σπιτική μαγειρική με μερικές γκουρμέ εναλλακτικές πινελιές, πιάτα βασισμένα σε παραδοσιακά προϊόντα όχι μόνο της Ηρακλειάς, αλλά και των γύρω νησιών. Λατρεία με την τοπική φάβα, την οποία δοκίμασα σε διάφορες εκδοχές.
Εν ολίγοις, η Ηρακλειά είναι αυτό που υπόσχεται. Ένας μικρός παράδεισος που έχει διατηρήσει τον παραδοσιακό του χαρακτήρα, που σε κάνει να ξεχνάς τι σημαίνει χρόνος και νιώθεις ελεύθερος δίνοντας σημασία στις απλές χαρές της ζωής. Βάλτε τη στο πρόγραμμά σας και δε θα χάσετε!
