Η καταιγίδα είχε έρθει μέσα μου πολύ πριν ξεσπάσει κι αυτό με έφερνε σε μια ισορροπία.
Μου άρεσε πάντα να ταράζει τα νερά
η βροχή ο αέρας
να βλέπω μέσα τους το πρόσωπο μου
να διαστέλλεται σε πολλούς εαυτούς.
Οι αστραπές έπαιζαν κι αυτές τον ρόλο τους,
σαν ένα πορτατίφ που φώτιζε μια γωνιά της οργιαστικής μου φαντασίας.
Τίποτα σημαντικό ή πρωτότυπο.
Συνήθως σκέφτομαι ανθρώπους
που πάσχουν από επιθυμίες
κι αυτό έχει τόση γοητεία…
