Ο ουρανός πάνω από την Πετρούπολη άρχισε να “μαζεύει”, εμείς στο αυτοκίνητο, σε άλλες …θερμοκρασίες, δεν προσέξαμε και τον αέρα που έκανε τα σύννεφα να τρέχουν. Λίγο μετά την πρώτη “Ικαριώτισσα” (τοπική μπύρα), μια ψύχρα μας κρατούσε παρέα στο “Σινέ – Πετρούπολις”. Το είχα δεδομένο, πως όταν ξεκινήσει η ταινία, κανείς δεν θα σκέφτεται πως δεν άκουσε την …μάνα και βγήκε χωρίς ζακέτα.
“Ταξίδι στην Ικαρία- Ουτοπία;”, το ερωτηματικό κάνω πως δεν το βλέπω, στον τίτλο του ντοκιμαντέρ, του Μανώλη Παπαδάκη για την Ικαρία και τον μύθο της.
Ξέρω την Ικαρία, ξέρω και τον Μανώλη από τα παλιά, από τους δρόμους. Εκρηκτικό δίδυμο. Το “Σινέ – Πετρούπολις”, γεμάτο από νωρίς. Ήρθαμε να δούμε την ταινία του φίλου, του γνωστού σκηνοθέτη, του Κρητικού (!!!)
Εδώ σε θέλω, τι γυρεύει “η αλεπού στο παζάρι;”, δηλαδή, τι γυρεύει ένας Κρητικός στην Ικαριά;
Κι όμως η sold out προβολή δείχνει πως τα κατάφερε, δε λέω, βοήθησαν σε αυτό και ο Χρόνης (Τσιχλάκης) και ο Φάκαρος με το βιολί του, σίγουρα ο Ικαριώτικος, μα οπωσδήποτε οι ήρωες της ταινίας!!!
Για την υπόθεση της ταινίας δεν λέω λέξη, να πάτε να την δείτε σε κάθε ευκαιρία, δεν είμαι εγώ αυτός που θα χαλάσω τον Μύθο.
