Travel StoriesΕλλάδα

Ταξιδεύοντας σε εαρινή ισημερία

ANOIΞΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ…


ΣΠΥΡΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ

img_1890

…Σε μια από τις ιστορίες που συχνά πυκνά αφηγείται στις συναυλίες του ο Λουδοβίκος των Ανωγείων, μιλά για την γυναίκα και πιο συγκεκριμένα λέει, πως όταν ο Θεός έπλασε την γυναίκα, το συλλογίστηκε πολύ, είπε,  ήταν λοιπόν ξαπλωμένος στο χορτάρι και τα μάτια του έπεσαν στο φεγγάρι. Ταιριάζει σκέφτηκε, με το φεγγάρι η γυναίκα, έτσι λοιπόν, έκανε την γυναίκα από φεγγάρια…

Βράδυ στην Κηφισίας, Άνοιξη, Χρώμα, Φεγγάρι, Γυναίκα…


ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΠΑΣ

17005_2152_hdr

Η Δήμητρα μετά τον θρήνο του Χειμώνα, για την Κάθοδο της κόρης της στον Άδη, αφήνει την “Αγέλαστο Πέτρα” της, στις σέλφι των τουριστών και τρέχει να στολίσει με χρώματα, αρώματα, γλυκούς ήχους και γεύσεις για να την υποδεχθεί .Μήπως αυτή είναι η «Άνοιξη»;

Ο Βιβάλντι  στις «Τέσσερις Εποχές» αφήνει τις χιονοθύελες, τους βοριάδες και τις τρικυμίες του χειμώνα και στολίζει την Άνοιξή  του με ολιγόλεπτες καταιγίδες, μα και χρώματα και λεπτό αεράκι που σκορπίζει τα πέταλα των λουλουδιών, μα και το ερωτικό κάλεσμα των πουλιών. Μήπως αυτή είναι η «Άνοιξη»;

Μέχρι το Μέγα Σάββατο μετρήσαμε και θρηνήσαμε τις απώλειες της ζωής. Τελικά έρχεται η «Ανάσταση» και η απόφαση μας, σοφότεροι πια, να συνεχίσουμε μέχρι το τέρμα. Μήπως αυτό είναι η «Άνοιξη»;

Ήρθε μια Πρωτομαγιά, μετά από αγώνες αιώνων, για να αναστηθεί η Κοινωνία. Μήπως αυτή πρέπει να είναι «Άνοιξη»;

…Αλλά ήρθε και η «Χαμένη Άνοιξη» του Τσίρκα. Μήπως πρέπει να κάνουμε τα πάντα για να μην χαθεί η «Άνοιξη»;

Όλα αυτά και πολλά-πολλά άλλα είναι η “Ιεροτελεστία της Άνοιξης” του Στραβίνσκι.


ΝΤΟΡΙΤΑ ΛΟΥΚΙΣΣΑ

img_2993

Φαντασία σε Φα Ελάσσονα και οι αισθήσεις μου χορεύουν στην ατμόσφαιρα, ζαλισμένες από τη γύρη. Δύο πούπουλα του νεογέννητου χελιδονιού που μόλις φώλιασε στο μπαλκόνι, κόλλησαν στο μάγουλο μου. Η αναπνοή μου μύρισε ένα βλέμμα κι η ακοή μου γέμισε παρτιτούρες του Σοπέν. Τα μάτια μου χάθηκαν σε μια λέξη που με γύρισε πάλι στην αρχή. Άνοιξη…


ΒΑΣΩ ΚΑΚΑΒΙΑ

imga

Άνοιξη…

Σκέψη… που σε γεννά, σε διεγείρει, σε ανυψώνει και σε ζωντανεύει

Στιγμή… τα μάτια να φωτίζονται και το μυαλό να παίρνει αέρα

Ρυθμός…  που σε κρατά όρθιο

Συναίσθημα…  που σε ξυπνάει

Διάθεση..  να αποζητάς χάδι… του ήλιου, χωρίς να φοβάσαι ότι θα σε κάψει,

Παρουσία …

«Την άνοιξη αν δεν την βρεις την φτιάχνεις» Οδ.Ελύτης


ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΝΑΚΑΚΗ

p-rafti

Η μέρα μεγαλώνει… Πολύ! Και, σιγά-σιγά, ο ήλιος ζεσταίνει το κουρασμένο σου κορμί που, με το λυκόφως, ανατριχιάζει από το αεράκι •σαν εκεί, στη βάση του λαιμού, να “κάθεται” ένα αγαπησιάρικο φιλί… Στον απέναντι, μισογκρεμισμένο τοίχο, το αγγειόσπερμα “ανασταίνεται”, κάπου ανάμεσα στα τούβλα, η χελιδόνα αναζητά μικρά έντομα για τα μωρά της κι εσύ μοιράζεσαι πια τη μοναξιά σου με τα κορίτσια που συζητούν τον έρωτα στα σκαλιά της διπλανής πολυκατοικίας, τον εργάτη που πίνει άλλη μια μπύρα καθισμένος έξω από το συνοικιακό ψιλικατζίδικο, τη γιαγιά που “μαζεύει”, με τις φωνές της, από το δρόμο τα πιτσιρίκια…Την άλλη εβδομάδα, το ρεπό σου θα το περάσεις στη θάλασσα… Κρύα ακόμα, τόσο όσο να “ξεπλύνει” όλα αυτά που μπήκαν κάτω από το δέρμα σου τους προηγούμενους μήνες… Λύτρωση! Κι αν είσαι λίγοτυχερός, στην επιστροφή, ίσως “πάρει” και τις τελευταίες σου σκέψεις μια ξαφνική βροχή…“Αν δεν έρθει;”, αναρωτιέσαι. Αν κρατήσει πάλι λίγο κι αν το ψιλόβροχο γίνει μπόρα, σαν αυτές που σε πνίγουν; Αν δε φέρει μια στάλα ελπίδας, αν δε σε “βγάλει” σε κανένα καλοκαίρι, σε κανένα ταξίδι; Αν δε σου αφήσει έστω μια χίμαιρα να χεις να κυνηγήσεις;Αν… Αν… Αν… Ανάσανε! Πες: Άνοιξη! Κι ας μην είναι…


ΑΛΕΚΟΣ ΜΑΡΚΕΛΟΣ

17379995_10210751797003821_16576534_o

Αυστραλία: Κι από Άνοιξη, Φθινόπωρο.

Έλεγα να γράψω πως είναι να ζεις τις εποχές ανάποδα:

-Στην Ελλάδα να ξημερώνει Άνοιξη κι εδώ να περιμένουμε τις Φθινοπωρινές βροχές.

Αλλά, δε με θέλει η ημέρα.

Το θερμόμετρο λέει 38, ο ήλιος λιώνει τις αισθήσεις (και φέρνει παραισθήσεις…).

Αυτό το καλοκαίρι που τελειώνει χωρίς να τελειώνει, ήταν αλλιώς, ακόμη και για την Αυστραλία όπου τα καιρικά φαινόμενα είναι κάπως σαν την… Ελληνική πολιτική ζωή:

-Απρόβλεπτα, ακατάστατα, ανάποδα.

Λένε πως η πιο εύκολη δουλειά είναι να είσαι μετεωρολόγος στη Μελβούρνη. Ούτε σπουδές, ούτε μεταπτυχιακά.

Βγαίνεις απλά στην τιβούλα και λες:

«Αύριο θα έχει ζέστη αλλά μετά θα δροσίσει. Μπορεί να βρέξει, μπορεί να έχει τυφώνα, μπορεί και να μην έχει. Μπορεί ο αέρας να σου πάρει το σπίτι, μπορεί όμως και να έχει άπνοια. Πάντως, δε θα χιονίσει».

Μέσα πέφτεις δεν υπάρχει ζήτημα…

Αλλά φέτος τους ξεγέλασε ο καιρός.

Τα ρεκόρ καταρρίπτονται σαν Ελληνικά ομόλογα στις Αγορές.

Περισσότερα από 200 ρεκόρ θερμοκρασιών και ακραίων φαινομένων στην καταγεγραμμένη μετεωρολογική ιστορία της Αυστραλίας μέσα σε έναν μήνα, τον Φεβρουάριο, έγιναν παρελθόν. Στο Σίδνεϊ τα θερμόμετρα έσπασαν, στην Κουϊνσλάνδη και τη Νέα Νότιο Ουαλία οι βροχές και το χαλάζι ρήμαξαν σπίτια. (και κεφάλια…).

Και σε μας εδώ στη Μελβούρνη ο Μάρτιος ήταν δύο καλοκαίρια μαζί…

Βράσαμε!

Και ναι, οι πιο αξιόπιστοι επιστήμονες, το λένε καθαρά:

Είναι η κλιματική αλλαγή, πάρτο χαμπάρι!

Εκεί λοιπόν μυρωδάτη Άνοιξη, εδώθε θα΄ρθει το φθινόπωρο, όταν έρθει, και τα βιώματα, όπως και οι αισθήσεις θα χορεύουν σε ανάστροφους ρυθμούς:

Όσο θα θαυμάζεις τις αμυγδαλιές, τους κάμπους με τις παπαρούνες και θα σκέφτεσαι το καλοκαίρι που σου στέλνουμε οι νοτιοημισφαιρίτες, εμείς θα περιμένουμε τα λεμόνια να γίνουν, τις ελιές για μάζεμα και θα βολευόμαστε με τα τριαντάφυλλα που ακόμη ανθίζουν. Ε, και καμιά βουτιά στον Ειρηνικό, να έχουν να ασχολούνται τα καρχαρίνια μας με κάτι ντε!

(πήγε 39 το ρημάδι, δε γράφω άλλο πάω να παίξω νεροπίστολα με το το γιό μου…)


ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΥΦΟΓΙΩΡΓΟΣ

anoixi

Άνοιξη. Μυρωδιά λεμονιάς και καταλύτη. Ο καιρός και οι εποχές μου είναι σχετικώς αδιάφορες. Κάθε εποχή έχει τα καλά της και τα κακά της, οπότε δεν ξέρω τι ακριβώς έχω να πω για την Άνοιξη εκτός από ότι δεν με πολυνοιάζει αν έρχεται ή φεύγει.  Μυρωδιά γρασιδιού , μεγαλύτερη μέρα , οπότε υπήρχε καιρός για μπάλα στην αλάνα , ότι έχω την γιορτή μου και έναρξη μετρήματος παγωτών ήταν αυτό που μου άρεσε στην Άνοιξη όταν ήμουν πιτσιρικάς. Μεγαλώνοντας είδα και την πιο καλτ πλευρά της όπως την παρέλαση της 25ης Μαρτίου με τα άρματα , τα στρατά και τα αεροπλάνα . Μόνο ο Στρατάρχης Ζούκωφ με τον Μπρέζνιεφ λείπουνε οπότε βολευόμαστε με τον εκάστοτε ΥΠΕΘΑ και τις κλισέ δηλώσεις του. Φυσικά πέφτει γέλιο και με τις χουντοταινίες,  με θέμα την ελληνική επανάσταση αλλά και ο τρόμος ότι κάποιοι συμπολίτες μας τις παίρνουν στα σοβαρά. Φυσικά είναι και αυτή η όμορφη μυρωδιά από τα ανθισμένα εσπεριδοειδή που είναι ακατανίκητη και ο συνδυασμός ζέστης το μεσημέρι και δροσιάς το βράδυ. Σταματάω εδώ για να μην αρχίσω με εντεχνίλες έναστρων ουρανών και ανθισμένων λιβαδιών. Για εμένα που ζω στην κεντρική Ευρώπη υπάρχει και η ευκαιρία να τραβήξω φωτογραφίες χωρίς γάντια, κασκόλ , μπουφάν , θερμικές κάλτσες και θερμοκρασία ψυγείου.  Από την άλλη υπάρχουν και αυτά που δεν μου αρέσουν. Να αρχίσω από το ολοκαύτωμα των αμνοεριφίων το Πάσχα και τους σωρούς από ματωμένες προβιές στα κρεοπωλεία συνοδεία ψαλμωδιών και επίπλαστης κατάνυξης. Δεν μου αρέσει όταν χαίρομαι την λιακάδα και δίπλα μου γίνεται έφοδος κινητοφόρων συμπολιτών μας για να πιούνε ουζάκι με το παρεάκι και να μιλήσουνε για το «Survivor» συνήθως ενοχλώντας . Ο καλός καιρός κινητοποιεί και τους κάγκουρες οι οποίοι με τις κομμένες εξατμίσεις τους  που αναμιγνύουν την μυρωδιά των ανθισμένων δέντρων με αυτή του καταλύτη. Όσο για την Κεντρική Ευρώπη έχουμε όλους να απλώνονται στα πάρκα και να λιάζονται μέχρι καψίματος αλλά και την προετοιμασία των διακοπών , δηλαδή του τροχόσπιτου με τα τρία μπαλκόνια τα δύο δωμάτια , τις δορυφορικές συνδέσεις και την δυτική οργάνωση ή αυτοί που κλείνουν την all inclusive τους απόδραση κάπου στην Μεσόγειο χωρίς ακριβώς να γνωρίζουνε αν βρίσκονται στην Τυνησία ή στην Κρήτη. Τώρα για να μην το κλείσω  με γκρίνια θα μοιραστώ μαζί σας μια εικόνα από το χωριό μου. Βράδυ, μυρωδιά από τα γιασεμιά και τις λεμονιές , έναστρος ουρανός και η φωνή του Γκιώνη. Σταματάω εδώ γιατί άρχισα πάλι τις εντεχνίλες.


ΒΑΣΩ ΒΑΣΙΛΑΔΙΩΤΗ

%cf%80%ce%bf%cf%81%cf%84%cf%81%ce%b1%ce%af%cf%84%ce%bf-2-138

Η δική μου Άνοιξη αναδύεται από τα μάτια των νέων παιδιών.   Είναι εφηβεία, αναγέννηση, νέα νιότη, ελευθερία, ελπίδα.  Απλώνει τα χέρια της και μπορεί να αγκαλιάσει ολάκερο τον ουρανό και τη γη.  Λούζεται στο ξανθό φως και μυρίζει φρεσκάδα.  Ενδύεται την ορμή με άσβηστο πάθος, χαμόγελα, χρώματα, ήχους  και μουσικές. Αμφισβητεί και ονειρεύεται. Φτερώνει την καρδιά της στο όνειρο και ταξιδεύει στους μακρινούς ορίζοντες, αναζητώντας μια νέα Άνοιξη. Αυτή την Άνοιξη, που δεν καταλαβαίνει πως κρύβει μέσα της…


ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΛΛΗΣ

dscn1308

Όταν έρθει η Άνοιξη… “Να το ξέρεις, θα φύγουν σύντομα τα σύννεφα, οι καταιγίδες, άνοιξη έρχεται, χαρούμενη όπως την ήξερες τότε/ θα ανοίγεις πάλι τα παράθυρα, να παίζει ο ήλιος με τα μάτια σου, όσο τα λουλούδια θα ανθίζουν και θα βγαίνουν οι δροσιές στον κήπο σου…” Γιάννης Βέλλης

Οι εποχές, έρχονται και φεύγουν, γρήγορα, δεν έχουν διάρκεια. Μας παγιδεύουν όμως, στα χρώματά τους, στις συγκινήσεις τους. Έτσι κι η Άνοιξη, έρχεται, στολίζεται, ενθουσιαζόμαστε, περιμένουμε περισσότερα, μα εκείνη φεύγει. Αφήνοντας πίσω της, μια στιγμή στην αιωνιότητα. Όμως η Άνοιξή μου δεν έφτασε, είναι αλλιώτικη. Να την αγαπήσεις, να την ερωτευτείς, να νιώσεις τη δύναμή της, όταν στέκεσαι στο πλευρό της. Το ίδιο να νιώθουν κι οι άλλοι, δίπλα. Μια Άνοιξη μαχητική, δίκαιη, ταυτόχρονα γλυκιά, προστατευτική, όλο χρώματα. Χρώματα, πολλά χρώματα! Ανθρώπων, λουλουδιών, θάλασσας κι ουρανού. Δεν μπορεί, κάποτε θα έρθει και θα είμαι εκεί! Γιατί την περίμενα πάντα.


ΕΒΙΤΑ ΤΑΜΠΑΚΗ

dsc_0195

Για  ένα περίεργο λόγο η άνοιξη με βρίσκει πάντα στα ηλιοβασιλέματα …

Ηλιοβασίλεμα με μια δόση γλύκας παντού.  Στον αέρα, στις μυρωδιές , στις συμπεριφορές των ανθρώπων γύρω μου, μια νότα χαράς παντού, η αίσθηση ότι όλα θα αλλάξουν και θα πάνε καλά ή καλύτερα.

Μπορεί τελικά  τίποτε να μην αλλάξει , μπορεί όλα να μείνουν τα ίδια, αλλά και μόνο η διαδικασία που βάζει το μυαλό σου να αρχίσει να σκέφτεται διαφορετικά είναι μια Άνοιξη.

Το ηλιοβασίλεμα του χειμώνα … Η ανατολή της Άνοιξης…


ΡΟΥΛΑ ΣΙΛΙΝΤΖΗ-ΛΕΚΚΑ

085-2-1024x612

«Καντάτα – αυτός με την Παλόμα»: «Πες μου, α, πες μου, λοιπόν, πού πήγε όλη εκείνη   η   άνοιξη,   τα   χωρατά   των σπουργιτιών, σγουρά γέλια των θάμνων, οι παπαρούνες   σα   γλυκά   κόκκινα   στόματα, ρυάκια μου ασυλλόγιστα, πού πάτε;» Τάσος Λειβαδίτης.

Άνοιξη!!!  Τι  όμορφη   λέξη…   λουλουδάτη   κι ευωδιαστή! Το  «ξύπνημα»   της   φύσης,   το   ταξίδι   της  Περσεφόνης, τα χρώματα, οι μυρωδιές,  η έκρηξη της  ζωής ,   η αναγέννηση,   η   ψυχική   ανάταση, η καρποφορία,   η   μουσική,   τα   τραγούδια,   οι γιορτές… Υπέροχη   εποχή!!!   Θαυμάσια   τα   μηνύματά   της… Να’ ταν και η ζωή μας πιο δίκαια μοιρασμένη… Να ευχηθώ μονάχα, με ότι ευρύτερο σηματοδοτεί  η  έννοια  αυτής  της  λέξης,   να   υπάρξει  κάποτε, ένας καλύτερος και πιο ανθρώπινος κόσμος…  και η Άνοιξη στις ζωές μας να πρωτοστατεί…


ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΣΑΡΛΑΜΗ

20160622_195135

Είναι η ευωδία της αμυγδαλιάς σε μία βραδινή βόλτα. Είναι τα χρώματα που ξεπροβάλλουν σε κάθε γωνιά. Είναι ο Δίας που τρέχει με ένα πελώριο χαμόγελο στο στόμα ανάμεσα στις μαργαρίτες. Είναι η μέρα που μεγαλώνει και μπορούμε να πιούμε ένα καφεδάκι στο φως της ημέρας, μετά την δουλειά. Είναι τσιπουράκι στην λιακάδα κι ας φοράμε ακόμα μπουφανάκι. Είναι η πρώτη βουτιά στην θάλασσα, έστω και σε παγωμένα νερά, αφού μετά θα μας ζεστάνει ο ήλιος. Είναι νέες αισιόδοξες σκέψεις. Είναι η ώρα να βγούμε από την «σιγουριά του καβουκιού» μας, να ονειρευτούμε, να ζήσουμε κάθε στιγμή, να ερωτευτούμε. Είναι Φως, αυτό που μόνο σε αυτή την χώρα υπάρχει. Είναι ένα Χαμόγελο από την ψυχή μας. Είναι Αναγέννηση.


ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΜΑΡΑΓΚΟΥ

20170320_082233

Σκύλος στο σπίτι. Αδιαπραγμάτευτη η καθημερινή πρωινή βόλτα. Παίρνω κουράγιο όταν χτυπάει το ξυπνητήρι και σκέφτομαι πως αυτή η βόλτα είναι ανάσα πριν το γραφείο. Μια ανάσα που τις τελευταίες μέρες έχει αρχίσει να παίρνει χρώμα.

Το πάρκο έχει μετατραπεί σε παλέτα πετάλων. Η πρωινή υγρασία υποχωρεί κάτω από τα –διστακτικά ακόμα- χάδια του ήλιου. Τα κλαδιά των δέντρων φορούν φλοράλ πουκάμισα. Και μια φουντωτή ουρά μπαινοβγαίνει παιχνιδιάρικα στους πράσινους  θάμνους.

Τώρα που η Άνοιξη είναι επιτέλους εδώ, ακόμα και το πρωινό ξύπνημα έχει γίνει πολύχρωμο, ευχάριστο και αναζωογονητικό!


ΚΑΤΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ

instagramcapture_08045cde-5db0-4047-a497-b1099777d54e

Άνοιξη είναι όταν η Αθήνα γίνεται πιο φωτεινή, γεμάτη έντονα χρώματα. Όταν στην ατμόσφαιρα μυρίζεις τις ανθισμένες νερατζιές, κοντοστέκεσαι και βλέπεις για λίγα λεπτά το ηλιοβασίλεμα, σηκώνεις το κεφάλι σου ψηλά και γεμίζεις το βλέμμα σου με καθαρό ουρανό, αρχίζεις να περπατάς σε πεζοδρόμιο με σκιά για να μην σε “καίει” ο ήλιος, όταν αρχίζεις να ονειρεύεσαι και να λαχταράς τα μεσημέρια ουζάκια, μεζέδες και θαλασσινό δροσερό αεράκι, όταν κάνεις σχέδια για τις καλοκαιρινές σου διακοπές, όταν τα χοντρά μπουφάν, τα παλτό, τα μάλλινα κασκόλ μπαίνουν οριστικά στις πίσω θέσεις της ντουλάπας και αποθηκεύονται σε πατάρια. Όταν μπαίνει η Άνοιξη, οι βόλτες γίνονται πιο συχνές, τα τραπεζάκια βγαίνουν έξω και τα λουλούδια γεμίζουν τα μπαλκόνια. Δεν είναι μόνον μια εποχή, είναι ευλογημένες μέρες, λουσμένες στο φως, γεμάτες ζωή, φουσκοδεντριές και ενθουσιασμό για νέα αρχή.


ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΤΙΛΗΣ

Άνοιξη είναι…

spring-5

Carnet de Voyage

ΤΑΞΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΙΣΤΟΤΟΠΟΣ Πάμε παντού, αλλά είμαστε κοντά σας

Σχετικά Άρθρα

Back to top button