Travel StoriesΕλλάδα

Στον Πολύγυρο (too many round) Με την “ευχή” μου!

Δε χρειάζονται εισαγωγές σ’ ένα καρνέ ·σ’ ένα ταξιδιωτικό σημειωματάριο γεμάτο -αρχικά- με… νεύρα αλλά, όπως πάντα, με τεράστιες δόσεις φιλίας! Όταν, μάλιστα, ο προορισμός είναι… too many round, αφήνεις απλώς να “μιλήσει” η ιστορία!sideris_11

Έξι το πρωί είχαμε πει -πώς αλλιώς θα “μαζέψεις” 577 χλμ.;- αλλά το 6 έγινε 6:30 κι αυτό, με τη σειρά του, 7 π.μ…. “Ε, και 7:30 καλά είναι!”, είπε ο Μητσάρας με το όνομα, ο οποίος ήρθε, τελικά, στις 7:50! Ναι! 7:50 π.μ., για να ξεκινήσουμε από τα νότια της Αττικής, να περάσουμε το περιβόητο “ποτάμι” με το γνωστό τοις πάσι “πρώτη-νεκρά, πρώτη-νεκρά” και με μένα να… χοροπηδάω από τα νεύρα μου, βλέποντας εκείνο το ατέλειωτο “φίδι” από αυτοκίνητα με μισονυσταγμένους οδηγούς!

Ο Δημήτρης, “Βούδας” στο τιμόνι, άρχισε τα αποφθέγματα: “Ρε φίλε, πολύ γρήγορα θα γεράσεις!”, “Μας κυνηγάει κανείς; Γιατί, αν μας κυνηγάει, να κατέβω κάτω να τον δείρω!” ή “Κι εσένα τι σε πειράζει η κίνηση, βρε μαλάκα; Με την ησυχία μας θα φτάσουμε! Τι σε νοιάζει;» Οι απαντήσεις μου ήταν ακριβώς στο ίδιο “επιστημονικό” πλαίσιο: “Είσαι μαλάκας, Μήτσο!”, “Σκάσε τώρα και οδήγα και παράτα με, με το ηλεκτρονικό τσιγάρο και τον καφέ, να βράζω στο ζουμί μου!”

Επιτέλους, απελευθέρωση! Ώρα 9:30 “βγαίνουμε, μωρό μου, βγαίνουμε έξω απ’ την πόλη” κι η απόδραση παίρνει σάρκα και οστά! Η εθνική είναι “δική μας”, με μια συννεφιά που βοηθά απίστευτα τον ταξιδιώτη. Προορισμός; Πολύγυρος Χαλκιδικής ή αλλιώς “Too many round” ·όπως θα έλεγε κι ο Δημητράκης εις την… αγγλική! Κι εκεί που είπα “οκ, προχωράμε γοργά!”, τσουπ τηλέφωνο ο Δημητράκης στη Φωτεινήηηη… “Έλα αδερφή, έτοιμη η σπανακόπιτα;” Έξαλλος εγώ! Στάση -ξανά!- στο ύψος της Λαμίας, να πάρει ο νεαρός τη σπανακόπιτα για να έχει, λέει, κάτι να… κολατσίζει στο δρόμο ·τουλάχιστον, κατάφερα να τον πείσω να “δαμάσει” τη λιγούρα του μέχρι τον Πολύγυρο και τη βάλαμε στο πίσω κάθισμα.

sideris_12

Στη συνέχεια, να μη ρίξουμε και πάλι έναν “too many round” καυγά; “Βρε μαλάκα, γιατί πάμε έτσι; Ούτε αύριο δε θα φτάσουμε! Ούτε αύριο! Ξεκουβάλα! Πάτα το λίγο!” “Άμα πάρω τη Μερσεντές, τότε θα τρέχω, ρε γίδι!”, ήταν η απάντηση που εισέπραξα! A, και μια χρηστική σημείωση: κόστος διοδίων Αθήνα-Θεσσαλονίκη 31,50 ευρώ! Με τα πολλά, φτάσαμε στον Πολύγυρο όπου μας περίμενε “η ευχή μου”, ο Γρηγόρης ·έτσι λέμε στο δικό μου τόπο τους ανθρώπους που σε παντρεύουν. Μας περίμενε γεμάτος χαρά και με ένα καταπληκτικό φαγητό για τους άλλους ·όχι για εμένα, μιας και καθένας έχει τις παραξενιές του… Φασόλια με χοιρινό, σε πήλινη γάστρα, ψημένα σε χαμηλή φωτιά. Φυσικά, ανάμεσα σ’ όλα, υπήρχε και το ντόπιο τσίπουρο, έτοιμο να μας ζεστάνει!sideris_10

Πολύγυρος: Μια μεγάλη κωμόπολη, με καλοχτισμένα σπίτια και αρχιτεκτονική ορεινή, που συνδυάζει πέτρα και ξύλο. Σε πολλές περιπτώσεις, μπορεί κανείς να παρατηρήσει πως τα σπίτια ταιριάζουν, θα λέγαμε, με αυτά της Ηπείρου: πέτρα, ξύλο, χαγιάτι και -γιατί όχι;- εσωτερικό ξύλινο μπαλκόνι. Το στοιχείο που τα διαφοροποιεί είναι πως, τα περισσότερα κεντρικά μακεδονικά σπίτια, είναι φτιαγμένα με την πέτρα του Χολομώντα και δεν έχουν τη ζωγραφισμένη διακόσμηση που συνηθίζεται στα Ηπειρώτικα.sideris_9

Μετά τη σύντομη περιήγηση, ο Γρηγόρης μας πήγε στα “τσίπουρα” ·όχι στα τσιπουράδικα, αλλά εκεί όπου γίνεται η παρασκευή. Όπως μάθαμε, κατ’ αρχάς η παρέα παίρνει το καλό κρασί της χρονιάς. Στα ορεινά, τα σταφύλια ωριμάζουν πιο αργά απ’ ό,τι στα πεδινά ·εδώ, τα σταφύλια έχουν όξινη γεύση και γι’ αυτό, πολλές φορές, συνδυάζονται με ονομαστούς καρπούς από άλλες περιοχές.Η διαδικασία για το κρασί είναι, λίγο-πολύ, γνωστή: ξεχωρίζονται οι καρποί από τα κλωνάρια ενώ, για ακόμη καλύτερα και πιο υγιεινά αποτελέσματα, αφαιρούνται και τα κουκούτσια. Ο λόγος είναι ότι, τόσο τα κλωνάρια όσο τα κουκούτσια, “βγάζουν”, κατά τη ζύμωση, μεθανόλη, η οποία είναι ιδιαίτερα επιβλαβής. Μετά το πάτημα των σταφυλιών, αυτά μένουν, με τις φλούδες τους, μέσα σε ξύλινα βαρέλια, για να ξεκινήσει η 15θήμερη-20ήμερη ζύμωση και ν’ ακολουθήσει το σφράγισμα του βαρελιού.

sideris_15

Κι όταν ανοιχτεί το βαρέλι κι αρχίσει το κρασί να ρέει εύγεστο, τότε γίνεται το γέμισμα του “λουλά” (δηλαδή, του καζανιού για την απόσταξη του τσίπουρου) με ό,τι έχει μείνει στον πάτο του βαρελιού. Μαζί μπαίνουν δε και τα περσινά κρασιά! Η παρέα που βρεθήκαμε, μας εξήγησε ότι δε βάζει χημικές ουσίες στο κρασί, με αποτέλεσμα, μετά από εννέα μήνες περίπου, “να παίρνει να ξινίζει”. Τι καλύτερο, λοιπόν, να ξεκινήσει με αυτό η νέα παραγωγή τσίπουρου ·πριν κάνουν οτιδήποτε άλλο, τοποθετούν στο καζάνι πλέγματα από ξύλο ή πλεγμένες κληματόβεργες, ώστε να μην κολλήσει τίποτα στον πάτο και πάει στράφι όλη η προσπάθεια ·διαφορετικά, το τσίπουρο θα βρομίσει. Η φωτιά ανάβει, αρκετά σιγανή, στους 75-80º βαθμούς μέχρι να αρχίσει η εξάτμιση της μεθανόλης, κι έτσι γίνεται η πρώτη απόσταξη, η οποία δίνει σχεδόν καθαρό οινόπνευμα που το κρατούν συνήθως για εντριβές. Και σχεδόν μια ώρα μετά, που οι βαθμοί του οινοπνεύματος αρχίζουν να πέφτουν, ξεκινάνε οι μετρήσεις με το γραδόμετρο. 17,5 γράδα “μεταφράζονται” σε 45º βαθμούς οινοπνεύματος περίπου, που σημαίνει ότι η ώρα της απόσταξης έφτασε. Το τσίπουρο της παρέας είναι έτοιμο για “μετάγγιση”! Κάποιοι προσθέτουν και νερό από τις κρυστάλλινες πηγές της περιοχής, όπως μας είπαν όμως οι “δικοί” μας “σ’ ένα καλό τσίπουρο, αφαιρείς την ουρά, κρατάς την καρδιά και πετάς το κεφάλι”!sideris_13

Τέλος, η διαδικασία φτάνει στο“αποράκι”, δηλαδή σε ό,τι έμεινε μέσα στο καζάνι. Αυτό, είτε το χρησιμοποιούν στις ακόλουθες καζανιές είτε το δίνουν στον επόμενο που θα ετοιμάσει το δικό του καζάνι.Φυσικά, όλες αυτές οι ώρες συνοδεύονται από μπουζούκι, κιθάρα, τουμπερλέκι, τσίπουρο και τσιπουρομεζέ, με σκηνικό τα κόκκινα δάση του Χολομώντα: οξιές, βελανιδιές, φυλλοβόλα δέντρα που έχουν στρώσει εδώ και καιρό το χαλί τους, υποδεχόμενα όλους εκείνους που έρχονται να πατήσουν αυτά τα μαγευτικά μέρη, ανάμεσα σε σαλαμάνδρες, απίστευτες ποικιλίες μανιταριών, ομίχλη, υγρασία…

Για πολλούς, η θερμοκρασία είναι αποτρεπτική, ωστόσο, χωριά όπως ο Άγιος Πρόδρομος, ο Ταξιάρχης, το Παλαιοχώρι, το Νεοχώρι, η Μεγάλη Παναγιά, η Αρναία και άλλα της κεντρικής και ανατολικής Μακεδονίας, ανταμείβουν σίγουρα όποιον τα επισκεφθεί! Τι κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον του Δημήτρη; Μα οποιαδήποτε ταβέρνα έβλεπε να “βγάζει” καπνό από το τζάκι ή την ξυλόσομπά της! “Πού πάμε, ρε μαλάκες; Εδώ γύρω να περπατήσουμε, να χουμε κοντά μας και το μαγέρικο… Πού αλλού να τρέχουμε;”sideris_14

Από την άλλη, ο γκρινιάρης της παρέας, δηλαδή εγώ (!), δε σταματούσα να μουρμουράω που ακόμα δεν είχαμε βρει αυτό για το οποίο είχαμε εξ’ αρχής ανέβει στην “καρδιά” της Χαλκιδικής. Το θέμα περί κυνηγόσκυλων ερχόταν και ξαναρχόταν στις ατέρμονες συζητήσεις μας, τώρα όμως είχε φτάσει -μαζί με τα απαραίτητα “γαλλικά”!- σε… υψηλό επίπεδο!Τι άλλο ονειρευόμουν ανεβαίνοντας στη Χαλκιδική; Να κοιμηθώ! Από το απόγευμα μέχρι την άλλη μέρα το πρωί! Κι αυτό εννοείται πως, επίσης, δεν έγινε, μιας κι ο Γρηγόρης κι ο Δημήτρης ήθελαν βραδινή, “too many round” βολτίτσα ·με εμένα απαραιτήτως μαζί! Πάντως, σ’ αυτό το ταξίδι, είδαμε και μιαν άσπρη μέρα ·αυτήν που, για έναν Αθηναίο ονομάζεται “επέλαση του χιονιά”, αλλά που για τα παιδάκια στη Χαλκιδική και τη Φλώρινα, θεωρείται μια πάρα πολύ φυσιολογική, χειμωνιάτικη μέρα!

sideris_7

Είδαμε ανθρώπους ήρεμους, ανθρώπους που ήξεραν πώς να πιάσουν το φτυαράκι τους και να ξεχιονίσουν το μονοπάτι που οδηγεί στην πόρτα τους κι εργαζόμενους που, από την προηγούμενη νύχτα, είχαν ρίξει το απαιτούμενο αλάτι, ώστε να μην υπάρξει πρόβλημα στο οδικό δίκτυο. Τον πανικό που σκορπούν συνήθως τα δελτία ειδήσεων, ΔΕΝ τον είδαμε!

Η επιστροφή μου “έπεσε” βαριά ·τέλος κάθε ταξιδιού, σημαίνει και… προσγείωση στην καθημερινότητα! Πριν από αυτό, όμως, στο ύψος της Κωπαϊδας, εκατοντάδες ψαρόνια μάς έδειξαν, με τους σχηματισμούς τους, πως το κρύο ήρθε για… να μείνει φέτος το χειμώνα! Καλό είναι και το κρύο, παιδιά! Σκοτώνει τα μικρόβια!sideris_18

ΥΓ. Δημήτρη μου, γουστάρω να σε πειράζω όσο δε φαντάζεσαι! Και -θυμήσου τα λόγια μου- την επόμενη φορά, στις 5 το πρωί θα ξεκινήσουμε!!!

sideris_16

ΥΓ2. Εις το επανιδείν, κουμπάρε μου!!!

sideris_2

Μέσω
Φωτογραφίες, Κείμενο: Γιώργος Σιδέρης

Γιώργος Σιδέρης

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Είναι δημοσιογράφος και ανήκει στο δυναμικό ειδήσεων της ΕΡΤ. Είναι διαπιστευμένος στα υπουργεία Εθνικής Άμυνας & Προστασίας του Πολίτη.

Σχετικά Άρθρα

Back to top button