Λαβομάνα στιλ και ανθοστήλες,
κράνη, πιάτα, ξιφολόγχες και αρβύλες.
Πήγα για να βρω καμιάν αντίκα,
και τα όνειρά σου να πουλάνε βρήκα.
Στην Πλατεία Αβησσυνίας
μες στα παλιατζίδικα,
κάτω στο Μοναστηράκι
με τα παπουτσίδικα.
Όλα τα παλιά, τα περασμένα
για ξεπούλημα στο δρόμο απλωμένα.
Πήρα ένα δυο σε ευκαιρία,
θα πηγαίνουν στη σαλοτραπεζαρία.
Στην Πλατεία Αβησσυνίας
μες στα παλιατζίδικα,
κάτω στο Μοναστηράκι
στα γανωματζίδικα.
Τούτη τη ζωή να σου στολίζουν,
περηφάνια περιττή να σε γεμίζουν.
Κι όταν πας να φας, θα τα θυμάσαι,
παχουλός και βολεμένος όπως θα `σαι.
Στην Πλατεία Αβησσυνίας
μες στα παλιατζίδικα,
κάτω στο Μοναστηράκι
με τα σουβλατζίδικα
Όποτε κατεβαίνουμε Αθήνα, είναι προτεραιότητα μια βόλτα στο Μοναστηράκι. Έχει το δικό του, μοναδικό, πληθωρικό χρώμα, που δεν το χορταίνεις ποτέ…
Στην πλατεία Αβησσυνίας δεν είχαμε καθίσει ποτέ για ένα καφεδάκι. Με έναν θαυμάσιο ήλιο παρέα μας, περιδιαβαίναμε τα στενοσόκακα, παρατηρούσαμε και φωτογραφίζαμε… το πιο παλιό παζάρι της Αθήνας, το Γιουσουρούμ , όπως αλλιώς λέγεται.
Άνθρωποι απλοί, αυθεντικοί, αφοσιωμένοι σε ότι παλιό, που το περιποιούνται με αγάπη και μεράκι. Παλιά έπιπλα, παλιά διακοσμητικά, φθαρμένα απ΄το χρόνο, παλιοί καθρέφτες, δίσκοι βινυλίου, παλιά βιβλία, τυπογραφικά στοιχεία, διαφημιστικές αφίσες, μια τουλούμπα σε άριστη κατάσταση, που μου θύμισε τα παιδικά χρόνια στο χωριό… Εμείς παίζαμε και χαιρόμασταν με το νερό που έρεε άφθονο ανεβοκατεβάζοντας την τουλούμπα και η γιαγιά μας φώναζε.
Ότι παλιό λοιπόν, το φροντίζουν με αγάπη… Μοιάζουν έτσι, να αγκαλιάζουν το χρόνο κι ο χρόνος να τους χαρίζεται κι όχι να τους καταπιέζει, όπως στους περισσότερους από εμάς. Είναι σαν να κερδίζουν την αιωνιότητα, μέσα από τα πολυκαιρισμένα αντικείμενα που την κρατούν γερά και την περιπαίζουν.
Όλα πωλούνται ή περιμένουν υπομονετικά τη σειρά τους για να πωληθούν…
Οι άνθρωποι σκυφτοί, σεμνοί, ευγενικοί, χαμογελαστοί και εξυπηρετικοί όταν τους ρωτάς για κάτι.
Ένας άλλος θαρρείς κόσμος, πιο αγνός ή έτσι τουλάχιστον θέλει να πιστεύει ο τουρίστας, ο πελάτης ή ο περιπλανώμενος διαβάτης…
Γεγονός είναι πάντως, ότι δεν ήθελα να φύγω!
