City StoriesΕλλάδα

Λες γκράφιτι… Δες Εξάρχεια

Μια παράδοση με θέλει, εδώ και χρόνια, να κυνηγάω γκράφιτι σε γειτονιές, υπόγεια, γέφυρες, όπου αλλού αυτά “στολίζουν” την πόλη. Γιατί το καλό γκράφιτι είναι στολίδι, ομορφαίνει την αρχιτεκτονική και σπάει τη ματιά του τσιμέντου, αυτού που τρώει τα σωθικά της…

%ce%b5%ce%be%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9%ce%b1_%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%cf%84%ce%b9-19

Ως παρατηρητής -τα τελευταία τριάντα χρόνια- μέσα από τη φωτογραφική μου ματιά, είχα την τύχη να αποτυπώσω το έργο αρκετών -αξιόλογων- καλλιτεχνών δημιουργών γκράφιτι. Πολλά από αυτά, αν όχι όλα, έχουν καταστραφεί δυστυχώς από άλλα που “στάθηκαν” πάνω τους ή από τυχαία ασπρίσματα ιδιοκτητών ακινήτων ή αποφάσεις δημάρχων για καθάρισμα της πόλης, ώστε το τσιμέντο της πρωτεύουσας, ελεύθερο από καλλιτεχνίες, να αναπνέει τον καυτό ήλιο και την σκόνη της, άφοβα…

Αλλά αυτή είναι ιστορικά η τύχη των γκράφιτι, σ’ όλο τον κόσμο, γεννιούνται για κάτι πρόσκαιρο και την ίδια στιγμή είναι έτοιμα να “πεθάνουν”. Από δημιουργούς, περισσότερο, που κατασκευάζουν ένα νέο, ή απλά δεν συμφωνούν με τα μηνύματα, το στυλ της άλλης πλευράς….

%ce%b5%ce%be%ce%ac%cf%81%cf%87%ce%b5%ce%b9%ce%b1_%ce%b3%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%86%ce%af%cf%84%ce%b9-8

Στα Εξάρχεια, όμως, διαπίστωσα τη διαφορά. Το γκράφιτι δεν καταστρέφεται, τουλάχιστον όχι τόσο εύκολα όσο σε άλλες συνοικίες. Κατάφερε να δεθεί με τους κατοίκους, τα καταστήματα, τις ιδεολογίες ή τις αποτυχίες κάθε εποχής. Ανάμεσα στις αφίσες, τα μικρά ή λίγο μεγαλύτερα καταστήματα, τα σκοτεινά αδιέξοδα, τα μικρά πάρκινγκ, επιμένει – σχεδόν προκλητικά- να δώσει το λόγο του, μέσα από εικόνες, συνθήματα, μηνύματα καταγγελτικά, ερωτικά, αδιάφορα.

Παντού χωράει και παντού απλώνεται εκεί. Εξάρχεια, χωρίς γκράφιτι δεν γίνεται.  Πέτυχαν να γίνουν, ένα από τα πυκνότερα ζωγραφισμένα μέρη της Αθήνας. Νέοι & παλιοί δημιουργοί, τα βράδια τους αφήνουν την υπογραφή τους, δίπλα σ’ ένα έργο, που πλέον ξεχωρίζει.

“Ξεχωρίζει”, ναι αυτή είναι η σωστή λέξη! Οι δημιουργοί ξεχωρίζουν, πια, πάνω σε κάθε έργο τους. Αυτός λες είναι του “μπλακ”, αυτό του “σκιτσοφρενή”, του “σταρ”, κ.λπ. Τα πραγματικά ονόματα εδώ, δεν έχουν σημασία. Σημασία έχει, ότι η εξέλιξη του σχήματος, των μηνυμάτων, φεύγει από την απλοϊκότητα παλαιότερων ετών, “γράφει” στον τοίχο κάτι άλλο διαφορετικό, περισσότερο όμορφο, περισσότερο καταγραφικό στη μνήμη μας.

Αν θέλεις γκράφιτι κατέβα Εξάρχεια. Σε περιμένουν!

Γιάννης Βέλλης

ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ Μέχρι το 2004, Ειδικός Γραμματέας της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας. Δημιουργός και διευθυντής του Φεστιβάλ "Ημέρες Φωτογραφικής Δημιουργίας - Φωτογραφικός Κόσμος". Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές και συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας. Φωτογραφία του από το Μοναστηράκι έχει επιλεγεί για τηλεκάρτα του ΟΤΕ. Διεθνείς διακρίσεις σε διαγωνισμούς της FIAP. Έχει πάρει το 1ο βραβείο φωτοκριτικής του περιοδικού "ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ". Το 1ο βραβείο για την ομορφότερη και χαρακτηριστικότερη φωτογραφία της Ηπείρου από μεγάλη διαδικτυακή ειδησεογραφική εφημερίδα της Ηπείρου. Το φωτογραφικό περιοδικό "Qpticon" του έκανε αφιέρωμα με φωτογραφίες από Στρασβούργο και Βοσνία. Η κυριακάτικη εφημερίδα "Η εποχή" έχει φιλοξενήσει δύο φορές, στις γιορτές της, φωτογραφίες του που έχουν δημοσιευθεί σε αυτή. Συμμετείχε με φωτογραφίες του από την Ήπειρο στις εικαστικές εκδηλώσεις για τα 90 χρόνια του ΚΚΕ. Κριτής πανελληνίων φωτογραφικών διαγωνισμών. Στην εφημερίδα "Η εποχή" έχουν φιλοξενηθεί συνεντεύξεις που πήρε από τον Σπ. Μελετζή, Κ. Μπαλάφα και άλλους δημιουργούς φωτογράφους καθώς και άρθρα του για ιστορικά και δημοσιογραφικά φωτογραφικά αρχεία.

Σχετικά Άρθρα

Δείτε Επίσης
Close
Back to top button