City StoriesΚόσμος

Και ο Θεός έπλασε… τη Saint Gobain!

Πρόσφατα, ο συνταξιδιώτης μας, Λευτέρης, μας έστειλε μια φωτογραφία από το Μονπελιέ, στη Γαλλία, που αποδείκνυε τη σοφία των Γάλλων μηχανικών: τη διπλή απόληξη μίας και μόνο αποχέτευσης σ’ ένα στενό δρομάκι. Εμείς, πάλι, θα γνωρίσουμε τη Saint Gobain όχι μέσα από κανόνες υδραυλικής κι αντοχής δομικών υλικών, αλλά μέσα από έναν… Ανρί!
Λοιπόν! Προ αμνημονεύτων ετών, όταν ήμουν στο Παρίσι, τα βράδια σύχναζα στο Café Tabac της περιοχής όπου, με τον καιρό, έγινα θαμώνας και συμμέτοχος στη ζωή του μαγαζιού.
8206108_011-edit
Το café ήταν λαΐκό και η πελατεία του ήταν οι γείτονες που, ως επί το πλείστον, ήταν εργάτες. Ένας εξ αυτών ήταν κι ο ήρωάς μας, ο Ανρί, ο οποίος σύχναζε επίσης τα βραδάκια. Έπινε δυο ποτηράκια Καλβαντός και συνέχιζε, μέχρι το τέλος, με Μποζολέ και μόνο την Πρωτοχρονιά, όταν ερχόταν με την οικογένειά του, άνοιγε ένα μπουκάλι Βουργουνδίας.
Η δεύτερη πολυτέλεια που σήκωνε το φτωχό πορτοφόλι του ήταν τα “Ζιτάν”, μα και αυτά από ανάγκη, μιας κι ήταν σίγουρος πως είχαν “μπασταρδέψει” το χαρμάνι των αγαπημένων
του “Γκολουάζ”, που ήταν πιο φτηνά.8206109_001
Ο Ανρί ήταν περήφανος για τρία πράγματα: το παράσημο για την αντιστασιακή του δράση στον πόλεμο, την οικογένειά του και τη δουλειά του στη Σωληνουργεία Saint Gobain! Κατά τον Ανρί, η δουλειά του αποτελούσε λειτούργημα! Χωρίς εκείνον το Παρίσι θα πλημμύριζε, οι Παριζιάνοι θα πέθαιναν από τη δίψα και την πανούκλα και μετά, φυσικά (!), θα χανόταν ο κόσμος όλος. Το σημαντικότερο, όμως, ήταν ότι, χωρίς τη Σωληνουργεία Saint
Gobain, το ανθρώπινο είδος θα είχε εκλείψει εξαιτίας της πείνας, αφού δε θα υπήρχαν συστήματα τεχνητής βροχής για τη γεωργία, αλλά και την ευγονία των βοσκότοπων!
Εν ολίγοις, μετά τον άνθρωπο, ο Θεός έπλασε την εταιρία Saint Gobain! Αναμενόμενο ήταν, οι απόψεις του αυτές, να δίνουν καθημερινή διέξοδο στην ανία και τη μονοτονία των θαμώνων του café, για τους οποίους, το “κούρδισμα” του Ανρί, είχε γίνει αγαπημένη συνήθεια! Κι εκείνος, από την άλλη, φώναζε, φούντωνε και υπερασπιζόταν
διακαώς τον κοινωνικό ρόλο της εργασίας του.
Ό,τι πιο χαρακτηριστικό θυμάμαι; Κάθε φορά που ο περίγυρος κατάφερνε να τον κάνει “μπαρούτι”, ο Ανρί πεταγόταν έξαλλος έξω από το μαγαζί, καθόταν πάνω στο καπάκι της αποχέτευσης και ούρλιαζε: “Εγώ φταίω, βρε, που έφτιαξα αυτό το καπάκι και δε βλέπετε το μοναδικό πράγμα που είστε ικανοί να κάνετε, μπάσταρδοι!”
Μέσω
Φωτογραφίες, Κείμενο: Άγγελος Παππάς

Άγγελος Παππάς

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκα το ’60. Σπούδασα Γραφικές Τέχνες και Φωτογραφία. Από το ‘83 έως και το ‘96 δούλεψα ως φωτορεπόρτερ στις εφημερίδες “Μεσημβρινή”, “Πρώτη” και “Νέα”. Από το ΄96 έως και ‘98 ως φωτογράφος Στούντιο. Από την Καλλιτεχνική Περίοδο ‘97-‘98 έως την περίοδο ΄12-΄13 φωτογράφος στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Ο.Μ.Μ.Α). Έκτοτε άνεργος.

Σχετικά Άρθρα

Δείτε Επίσης
Close
Back to top button