City StoriesΕλλάδα

Η “κρυφή” λεμονιά

Η Αθήνα κρύβει εκπλήξεις: περνώντας το Ζάππειο και κατεβαίνοντας την Αρδηττού, λίγο πριν φτάσουμε στη διασταύρωση με τη Βουλιαγμένης, στα δεξιά μας, να η χαριτωμένη Αγία Φωτεινή.

Παγκάκια εμπρός της, παραδίπλα κι αριστερά το μονοπάτι βγαίνει στο πράσινο.

Προσπερνάς τον κύριο που γονατισμένος πλάι σ’ ένα σούπερ μάρκετ σακούλες, ταΐζει γατιά και πας προς τον πάγκο με το τραπέζι, με διάθεση πικ νικ.

Την αποθησαυρίζεις μια και δεν έχεις μαζί σου ούτε μπουκαλάκι με νερό και το κόβεις προς τα πίσω, όταν αίφνης βλέπεις απέναντί σου τις παλιές πέτρινες καμάρες που κάποτε στήριζαν τη γέφυρα από τους Στύλους του Ολυμπίου προς Βουλιαγμένης. Από κάτω περνούσε ο Ιλισός. Που είναι τώρα;

Βγαίνεις από το άνοιγμα στα κάγκελα πάνω και δίπλα από τη γέφυρα,διασχίζεις το δρόμο και καταλήγεις στην ευθεία, στο Μουσείο της Ακρόπολης για να πάρεις τη Διονυσίου Αρεοπαγήτου προς τα πάνω.

Ένας ταρίφας πατάει παράνομα πάνω στους κυβόλιθους. Οι άνδρες του περιπολικού τον στέλνουν σπίτι του. Δυο όργανα, βιολί και κρητική λίρα σε απόσταση ασφαλείας, προσπαθούν να ενώσουν τον Βιβάλντι με τις μαντινάδες. Διαμέρισμα ενοικιάζεται στην πολυκατοικία με τα κόκκινα μάρμαρα. Ασε καλύτερα.

Αριστερά το πλακόστρωτο του Πικιώνη. Μπαίνουμε, ανηφορίζουμε, προσπερνάμε την Πνύκα με τη νέα, ασφαλή της σκάλα, κατηφορίζουμε, ευθεία πάντα, και στ’ αριστερά μας η είσοδος του περίπατου, που αναλόγως διαθέσεως βγάζει στην Πλάκα ή στο Θησείο.

Κατηφόρα ανάμεσα σε αρχαία μάρμαρα, «απαγορεύονται οι σκύλοι», σιγά τ’ αυγά, έναςγέρο σκύλος μόρτης, κόβει τη βόλτα του και μας κοιτάζει μάλλον αυστηρά: «Που πάτε κύριε μες τα χωράφια μας;»

Βγαίνουμε από τον περίπατο προς την Πλάκα, χαζεύοντας ωραία ερείπια και αποκατεστημένα νεοκλασικά σπίτια στων οποίων τους φρεσκοβαμμένους τοίχους ρήμαξε ο άγνωστος βλάκας με το σπρέι.

Κι ύστερα στην οδό Ποικίλης βλέπουμε να προβάλει από μια μάντρα η υπέροχη λεμονιά που «πέφτει» από καρπούς. Αν έχεις το μπόι του Φασούλα μπορείς να κόψεις με το χέρι.

Διαφορετικά χρειάζεσαι σκάλα…

Μέσω
Φωτογραφίες, Κείμενο: Χρήστος Σιάφκος

Xρήστος Σιάφκος

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1953 και σπούδασε δημοσιογραφία στο Πανεπιστήμιο του Παλέρμο στη Σικελία της Ιταλίας. Έχει εργαστεί αρχικά ως ρεπόρτερ και στη συνέχεια ως υπεύθυνος τμημάτων και αρχισυντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά, σχεδόν πάντα στο χώρο του πολιτιστικού ρεπορτάζ, με πιο πρόσφατο σταθμό την «Ελευθεροτυπία». Στη λογοτεχνία εμφανίστηκε το 1999 με το μυθιστόρημα " Ένας χωρισμός" . Ακολούθησαν τα μυθιστορήματα "Υγρός Αύγουστος" και "Γλυκιά ζωή" . Συμμετείχε στις συλλογές διηγημάτων "Viverepericolosamente", "Chercherla… France", "Το λιμάνι της ζωής μου", "Σου γράφω ένα γράμμα" και "Ιστορίες στον αφρό". Έγραψε τη βιογραφία του Τάσου Ζωγράφου με τίτλο "Σκηνικό ζωής" αλλά και αυτή του Μιχάλη Κακογιάννη με τίτλο "Σε πρώτο πλάνο". Το 2011 έγραψε το "Νεόπτωχος ζητεί λύσεις επειγόντως". Το 2014 κυκλοφόρησε το τελευταίο του βιβλίο "Τέλος; Εποχής" από τις Εκδόσεις Παπαδόπουλος. Έχει μεταφράσει μυθιστορήματα, δοκίμια και ποίηση από τα ιταλικά.

Σχετικά Άρθρα

Δείτε Επίσης
Close
Back to top button